Το ζεστό καλοκαιρινό αεράκι της χτυπούσε το πρόσωπο απαλά κάνοντας τα μακριά, καστανά μαλλιά της να κυματίζουν προς τα πίσω, σαν να χόρευαν στο ρυθμό του. Το άρωμά της ταξίδευε τριγύρω.
Δίπλα της στο παγκάκι καθόταν μια συνομήλική της. Της διάβαζε κάτι από το κινητό. Φαινόταν χαμένη στις σκέψεις της. Κενή… Ταξίδευε με το βλέμμα αλλού, κάπου μακριά. Ακούγοντας προσεκτικά μα με τα μάτια κολλημένα στο καθαρό γαλάζιο του ουρανού, απολάμβανε τη στιγμή.
Ένα αεροπλάνο είχε αφήσει τη γραμμή του να ξεθωριάζει κάπου εκεί. Το αποτύπωμα του φεγγαριού μόλις είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται. Ο ήλιος αδύναμος πια άρχισε να πέφτει χάνοντας τη λάμψη του. Τα πράσινα φύλλα κουνιόταν χαρίζοντας τις μυρωδιές τους στο χώρο.
Κάποια παιδάκια έκαναν ποδήλατο εκεί κοντά διαλύοντας την σιωπή της στιγμής. Μια γνωστή πέρασε και χαιρέτισε.
