Το συγκρότημα Τσαλαπάτα χτίστηκε το 1925 και μαζί του ξεκίνησε η λειτουργία της πλινθοκεραμοποιείας, η οποία έκλεισε μετά από 50 χρόνια. Στα 22.000 τ.μ. του φιλοξένησε μία εξαιρετικά σύγχρονη μονάδα που αποτέλεσε μία από τις πιο ονομαστές βιομηχανίες, γνωστή όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη.

Μετά το κλείσιμο του εργοστασίου το συγκρότημα διατηρήθηκε σε καλή κατάσταση, μέχρι που το 1995 αγοράστηκε από τον Δήμο Βόλου μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος χρηματοδότησης (URBAN) και ξεκίνησε σιγά σιγά η αποκατάσταση των κτιρίων και η αλλαγή της χρήσης τους.

Ο σκοπός του εγχειρήματος ήταν η δημιουργία ενός, μοναδικού στην Ελλάδα, Πολυχώρου Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Σύγχρονης Δημιουργίας που προστέθηκε στο Δίκτυο Θεματικών Τεχνολογικών Μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) και ξεκίνησε να λειτουργεί το 2006.

Το αρχικό πλάνο όριζε τον Πολυχώρο ως ένα συνονθύλευμα της βιομηχανικής και χειροτεχνικής παράδοσης, σε συνδυασμό με την καλλιτεχνική δημιουργία και την ευρύτερη πολιτιστική κληρονομιά που θα περιλάμβανε: το Μουσείο Βιομηχανικής Ιστορίας, χειροτεχνικά εργαστήρια, εκθετήρια και μικρά εμπορικά καταστήματα με παραδοσιακά προϊόντα της περιοχής, χώρους καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, βιβλιοθήκη, αίθουσα με video wall και κινηματογράφο, χώρους αναψυχής και βοτανικό κήπο.

Από όλα αυτά όμως, κάποια δεν έγιναν όπως σχεδιάστηκαν και κάποια άλλα δεν θα τα βρούμε πλέον σήμερα εκεί, καθώς ενώ ξεκίνησε δυναμικά δεν έτυχε της ανταπόκρισης που οραματίστηκαν, με αποτέλεσμα τα μικρά εμπορικά μαγαζιά και αρκετά καταστήματα εστίασης να αποχωρήσουν από τον πολυχώρο.

Αυτή τη στιγμή, ελάχιστα, από όσα βρίσκει κανείς εκεί, υπάρχουν από την έναρξη της λειτουργίας του Πολυχώρου.

Τα τελευταία χρόνια το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, αξιοποιώντας το κενό που άφησαν οι επιχειρήσεις που αποχώρησαν στο παρελθόν, δημιούργησε εντός του συγκροτήματος μια κοιτίδα έρευνας, πολιτισμού και γνώσης συγκεντρώνοντας υπηρεσίες, αρχεία και πάνω απ’όλα κόσμο! Μαζί του έφερε, σταδιακά, νέα πνοή στον Πολυχώρο και ξύπνησε το ενδιαφέρον της τοπικής κοινωνίας.

Είναι αλήθεια ότι παρατηρείται μεγάλη άνοδος στην επισκεψιμότητα και σε αυτό έχουν συμβάλει πολλές ιδιωτικές πρωτοβουλίες, που ναι μεν συνέβαιναν αλλά όχι στον ίδιο βαθμό που γίνεται σήμερα, με αποκορύφωμα το Street Food Festival, το οποίο ανέδειξε την δυναμική του Πολυχώρου που γέμισε ασφυκτικά και τις 3 μέρες της εκδήλωσης, με αρκετούς να επισκέπτονται πάνω από μια φορά την εκδήλωση!

 

Ο ίδιος χώρος κατά την διάρκεια του Street Food Festival (αριστερά) και η εικόνα του σήμερα (δεξιά).

Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι μπορεί να συμβαίνουν αρκετά πράγματα στον Πολυχώρο Τσαλαπάτα όλα αυτά τα χρόνια (σεμινάρια, παρουσιάσεις, ψυχαγωγικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, κ.α.) όμως αποδεικνύεται πως υπάρχει χώρος να γίνουν ακόμα περισσότερα. Τι καλύτερο από το να κάνουμε σημείο αναφοράς έναν πρότυπο χώρο που αποπνέει αέρα πολιτισμού και δημιουργίας;

Την απάντηση την γνωρίζετε ήδη… Ας κάνουμε κάτι γι’αυτό!

Κοινοποιήστε
Διαμαντούλα Χατζηαντωνίου
Απόφοιτη ΙΕΚ Οικονομίας & Διοίκησης και πιστοποιημένη Δημοσιογράφος διαδικτύου, με συμμετοχές σε πολλά σεμινάρια ποικίλου ενδιαφέροντος και κατευθύνσεως. Έχει λάβει το πρώτο βραβείο ποίησης στην Θεσσαλία, σε μαθητικό διαγωνισμό. Δραστηριοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, ως ραδιοφωνική παραγωγός, αρθρογράφος καλλιτεχνικών ειδήσεων και ερασιτέχνης ηθοποιός. Θρέφει μεγάλη αγάπη για τις τέχνες, την φύση, την φιλοσοφία και την ψυχολογία ενώ αφιερώνει αρκετό χρόνο σε θέματα κοινωνικής και ιστορικής φύσεως. Αγαπημένη της ερώτηση: Γιατί; Αγαπημένο μότο: Αξίζει να βρίσκεις λόγους να γελάς