Θεωρώ πως είναι σε λίγους ως και ελάχιστους άγνωστη η ύπαρξή μου. Πατέρας μου είναι ο Κρόνος, μητέρα μου η νύμφη Φιλύρα, που ανήκει στις Ωκεανίδες κι αποτελεί μεταξύ των άλλων θεότητα της ανάρρωσης, της ομορφιάς και της γραφής.

Την διπλή μου φύση, ανθρώπινη και ζωική, αυτή λοιπόν την υβριδική μου μορφή, την κατατάσσω στα μεγάλα συν μου. Με βοήθησε τόσο στην ενασχόλησή μου με τις φυσικές επιστήμες, τα βότανα και την Ιατρική, όσο και στην σχέση μου με τον εκάστοτε μαθητή μου.

Είμαι ο Κένταυρος Χείρων και σας ζητώ να με ακολουθήσετε στα σοκάκια της πόλης που αγαπώ, τον Βόλο!

_____________________________________________

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΤΣΑΛΑΠΑΤΑ (Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας)

Στο γνωστό πρώην βιομηχανικό συγκρότημα/νυν πολυχώρο Τσαλαπάτα στεγάζονται σήμερα χώροι εκδηλώσεων, κτίριο γραφείων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ένα allday καφέ/bar/εστιατόριο και μια ωραία μπυραρία με βαυαρική κουζίνα.

Στεγάζεται επίσης το καλοστημένο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας, που παρουσιάζει την ιστορία της λειτουργίας του περίφημου παλιού εργοστασίου, καθώς και όλα τα στάδια παραγωγής διαφορετικών τύπων τούβλων και κεραμιδιών. Στόχος του είναι να αναδείξει την ιστορική ταυτότητα της πόλης του Βόλου και να συμβάλει στη διάσωση και την προβολή της βιομηχανικής κληρονομιάς της.

Μια επίσκεψη εδώ με τα παιδιά σας επιβάλλεται κατά την άποψή μου. Φέρτε τους νέους σε επαφή με το παρελθόν, μόνο να κερδίσουν έχουν! Και σας το λέω εγώ, που σίγουρα διαθέτω μια προαιώνια σοφία.

ΛΟΦΟΣ ΓΟΡΙΤΣΑΣ

Βρίσκεται σε ιστορικό στρατηγικό σημείο με θέα όλη την πόλη και τον Παγασητικό και επιλέγεται συχνά για βόλτες αναψυχής από μικρούς και μεγάλους. Φτάνει κανείς εκεί, εκτός από τον δρόμο που οδηγεί στον λόφο, και μέσα από κάποια μονοπάτια, τα οποία κατά την γνώμη μου είναι άκρως ελκυστικά. Πολλές φορές εγκαταλείπω το Χειρώνιον Άντρον, την σπηλιά όπου κατοικούσα, και τα ακολουθώ.

Στην κορυφή του υπάρχουν απομεινάρια της αρχαίας ακρόπολης και η εκκλησία Ζωοδόχου Πηγής, που χτίστηκε στην θέση αρχαίου ελληνικού ναού. Ενώ στους πρόποδες του λόφου δίπλα στη θάλασσα είναι το περίφημο εκκλησάκι «Παναγία Τρύπα», που είναι χτισμένο από το 1892 μέσα στο βράχο, σε σπηλιά. Αυτό που σίγουρα θα σας μείνει αξέχαστο είναι η πανοραμική θέα.

ΛΙΜΑΝΙ – ΠΑΡΑΛΙΑ ΒΟΛΟΥ

Η θαλάσσια επικοινωνία της περιοχής του Βόλου με άλλα μέρη του Αιγαίου αρχίζει στο τέλος της νεολιθικής περιόδου, με την Μακεδονία και την Θράκη να αποτελούν τις πρώτες επαφές. Από το τέλος της Βυζαντινής Περιόδου το ιστορικό αυτό λιμάνι το συναντάμε στην θέση που βρίσκεται μέχρι σήμερα.

Από το 1988 μέχρι και σήμερα ο εμπορικός λιμένας Βόλου είναι ο τρίτος σημαντικότερος στην Ελλάδα όσον αφορά τη διακίνηση εμπορευμάτων. Λειτουργεί ως πόλος έλξης των ντόπιων μα και των τουριστών με τον παραλιακό δρόμο που είναι όλος πεζοδρομημένος με καφετέριες, εστιατόρια, και τα περίφημα τσιπουράδικα να φαντάζουν σίγουρος προορισμός διασκέδασης.

Αξιοπρόσεκτο και το κτίριο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, απέναντι από το οποίο είναι το άγαλμα-ηρώο της Ελευθερίας («Εθνικής Ανεξαρτησίας»). Ο παραλιακός πεζόδρομος συνεχίζει με το πάρκο του Αγίου Κωνσταντίνου και την ομώνυμη μεγάλη εκκλησία και μετά και το πάρκο του Αναύρου.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Ένα από τα πολύ σημαντικά μουσεία της χώρας με μια πολύ ωραία μόνιμη έκθεση, που αφορά ολόκληρη της ιστορία της περιοχής του Βόλου και της Νέας Ιωνίας από την αρχαιότητα ως σήμερα, περιόδους πολέμων, βιομηχανίες, στοιχεία πολιτισμού, πρόσωπα, τα πάντα.

Ενδείκνυται για τους επισκέπτες που θέλουν να μάθουν για την πόλη και έχει βραβευτεί ως πρότυπο μουσείο από το Μουσείο Μπενάκη. Είναι το μοναδικό σύγχρονης αντίληψης Μουσείο Πόλης στην Ελλάδα. Φιλοδοξεί να γίνει ένας χώρος, όπου θα εκτίθενται οι ιστορίες ζωής των ανθρώπων της πόλης μαζί με τα υλικά τεκμήρια της δραστηριότητάς τους. Επιδιώκει να γίνει μουσείο για τους ανθρώπους και με τους ανθρώπους της πόλης προσβλέποντας στη συγκρότηση του κοινού παρόντος, αλλά και σε δημιουργικές διεξόδους για το μέλλον.

ΠΗΛΙΟ

Με το Πήλιο συνδέονται τρεις, μυθολογικές για σας, πραγματικές δε για μένα, ιστορίες: ο μύθος των Κενταύρων, του Ιάσωνα με την Αργοναυτική εκστρατεία και των γάμων του Πηλέως με την Θέτιδα. Εδώ, σ’αυτό το 1.624 μέτρων βουνό ζούσα εγώ και οι όμοιοί μου. Οι θεοί από την άλλη το προτιμούσαν ως θερινή κατοικία.

Δεν γίνεται να μην επισκεφτεί κάποιος εφόσον πάει στον Βόλο κι αυτόν τον πράσινο παράδεισο του Πηλίου. Οξιές, βελανιδιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές μα κι άλλα δέντρα θα σας κάνουν να θέλετε να αφεθείτε στην τόσο φιλόξενη αγκαλιά της μητέρας φύσης. Στα χαμηλότερα υψόμετρα υπάρχουν καλλιέργειες με μηλιές, των οποίων ο καρπός θεωρείται ο πιο εύγεστος στην χώρα μας.

Το βουνό του Πηλίου, που υψώνεται σαν λίθινος ηγεμόνας πάνω από την πόλη του Βόλου, συνδυάζει αρμονικά το παραθαλάσσιο με το ορεινό τοπίο. Θα σας συνιστούσα δε να χαρίσετε στον εαυτό σας μια διαδρομή με το τρενάκι του Πηλίου, τον θρυλικό Μουτζούρη, του οποίου το όνομα οφειλόταν στην ατμοκίνησή του και τον καπνό που άφηνε στο διάβα του!

Μακρινίτσα, Πορταριά, Ζαγορά, Τσαγκαράδα, Βυζίτσα είναι κάποια από τα χωριά της περιοχής που αξίζουν από κάθε άποψη την προσοχή σας. Αν ανήκει κανείς από σας σε εκείνους που εγώ συνηθίζω να αποκαλώ ιδιαίτερους, ίσως αντιληφθείτε εκεί τον καλπασμό μου ή κάποιον ψίθυρο μου που απευθύνω στον μαθητή μου τον Αχιλλέα.

__________________________________________

Κι εδώ κάπου, ταξιδιώτη μου, σκεπτόμενος που και που τι θα γινόταν αν μπορούσα όπως θεράπευα όλους τους άλλους το ίδιο να πράξω και σε μένα κι εκείνο το καταραμένο, εμποτισμένο στο αίμα της Λερναίας Ύδρας βέλος να μην μου στερούσε την ζωή, χωρίζουνε οι δρόμοι μας.

Αν ποτέ βρεθείς στην πόλη που αγαπώ, μη λησμονήσεις μεταξύ των άλλων να επισκεφτείς και το κάστρο του Βόλου, τον Σιδηροδρομικό Σταθμό και το Αρχαιολογικό Μουσείο.

 

Φωτογραφίες κειμένου: Άννα-Μαρία Κέκια – ©Anna-Maria KZ.

Κοινοποιήστε
Χριστίνα Καρρά
Καθηγήτρια Γερμανικών, κειμενογράφος και συγγραφέας με τρία βιβλία στο ενεργητικό της: " Η κόρη του Ναζί", "Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος " και το πιο πρόσφατο "Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι" από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Έχει έναν γιο και θεωρεί ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα που συνήθως προσπερνάμε. Αγαπημένη της ρήση: "Για να ανέβεις στην κορυφή, επιβάλλεται να ξεκινήσεις από την βάση."