Η Μακρινίτσα είναι το πιο τουριστικό χωριό του Πηλίου και βρίσκεται σε απόσταση μόλις 17 χιλιομέτρων από τον Βόλο.
Από τα 600μ. του υψομέτρου της, η υπέροχη πανοραμική θέα της πόλης του Βόλου και του Παγασητικού κόλπου, είναι και ο λόγος που το 1934 ο Ελευθέριος Βενιζέλος την ονόμασε “Μπαλκόνι του Πηλίου”. Έκτοτε αυτός ο τίτλος την συντρόφευε πάντα και καθόρισε την εικόνα που έχουμε για εκείνη.
Ωστόσο, έχει πολλά περισσότερα από αυτό να προσφέρει! Είναι γεμάτη κρυμμένους θησαυρούς που περιμένουν να τους ανακαλύψετε! Το μόνο που χρειάζεται είναι όρεξη για πεζοπορία και ελεύθερο χρόνο για περιήγηση.
Ξεκινώντας από την είσοδό της, εκεί που σταματάει ο δρόμος και αρχίζουν τα λιθόστρωτα καλντερίμια, νιώθεις πως κάνεις μετάβαση σε άλλη εποχή μέχρι να φτάσεις στην κεντρική πλατεία που είναι ο πρώτος σταθμός.
Αν και το χωριό οικοδομήθηκε το 1204, θα περάσεις έξω από ξενώνες, σπίτια και μαγαζιά που είναι βασισμένα στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική του 17ου-18ου αιώνα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το διατηρητέο Αρχοντικό Τοπάλη, που χτίστηκε το 1844 και στεγάζει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου, όπου εκτίθενται 1500 λαογραφικά αντικείμενα!
Φτάνοντας στην πλατεία, το βλέμμα κλέβει ο αιωνόβιος πλάτανος, με την τεράστια κουφάλα, στην σκια του οποίου ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τον ιερό ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, που χτίστηκε στις αρχές του 1800 και έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο μεταβυζαντινής αρχιτεκτονικής.
Δίπλα του, στέκει το κόσμημα της πλατείας, το σκαλιστό μαρμάρινο σιντριβάνι του “Αθάνατου νερού” με τις λεοντοκεφαλές το οποίο δίνει μια μοναδική αίσθηση στο άκουσμα των κρυστάλλινων νερών που αναβλύζουν ενώ λίγο παραπέρα θα βρεις ένα ακόμα ιστορικό διατηρητέο μνημείο, το μικρό καφενείο “Θεόφιλος” που φιλοξενεί το έργο του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου, «Μάχη στην κρύα βρύση».
Ο επόμενος σταθμός είναι το Βυζαντινό Μουσείο “Οξεία Επίσκεψις”, το πιο πρόσφατο απόκτημα του χωριού, ένας χώρος που στις αίθουσές του εκτίθενται κειμήλια από τον 13ο αιώνα! Τα εκθέματα εκφράζουν την λατρεία και την τιμή των πιστών, μέσα από δημιουργίες καλλιτεχνών και επαγγελματιών, με πλήθος αντικειμένων που μεταφέρουν ποικίλα πολιτισμικά μηνύματα στο σήμερα και προκαλούν δέος.
Για το τέλος αφήσαμε το ανηφορικό μονοπάτι που οδηγεί στην Μονή της Μακρινιτίσσης, που σήμερα ονομάζεται εκκλησία της Παναγίας και είναι η κεντρική ενορία του χωριού. Χτίστηκε το 1204, από τον Κωνσταντίνο Μαλιασηνό και αποτέλεσε κέντρο της μοναχικής ζωής στο Πήλιο. Υπέστη διάφορες ζημιές σε βάθος χρόνου και γύρω στο 1767 αναστηλώθηκε, όμως μεγάλο μέρος της καταστράφηκε εκ νέου από τους σεισμούς του 1955.
Μπορεί η αναδημιουργία της να μην θυμίζει και πολλά από το επιβλητικό της παρελθόν όμως αξίζει να το επισκεφτεί κάποιος για να θαυμάσει το διασωθέν ξυλόγλυπτο τέμπλο της, ένα παλιό έργο τέχνης του 13ου αιώνα.
Στο μάτι του ανθρώπου που την επισκέπτεται για πρώτη φορά, το πιο πολυσυζητημένο γραφικό χωριό του Πηλίου, μοιάζει να βγήκε από το χθες, δεν έμεινε όμως εκεί. Κάτω από τα δέντρα του έχει γυριστεί μια από τις πιο γνωστές ελληνικές ταινίες “Η Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά” ενώ στα καλντερίμια του έτρεξαν μηχανές trial, motocross & enduro.
Έτσι, αν αναζητάτε λίγους λόγους παραπάνω για να το επισκεφθείτε, επιλογές για δραστηριότητες υπάρχουν! Ιππασία, πεζοπορία, yoga και διαλογισμό, mountain bike, μαθήματα παραδοσιακής μαγειρικής και φωτογραφικοί περίπατοι, είναι κάποιες από αυτές.
Στην λίστα με τα must do να βάλετε οπωσδήποτε μια στάση γαστρονομίας για να δοκιμάσετε τσάι από τοπικά βότανα, γλυκό του κουταλιού από φρούτα της περιοχής και τσίπουρο με μεζέ.
Η μεγαλοπρεπής φιλόξενη Μακρινίτσα είναι όμορφη όλες τις εποχές του χρόνου και μπορεί να σας χαρίσει μια από τις πιο ανεξίτηλες ταξιδιωτικές σας εμπειρίες! Μόλις βρεθείτε στην αγκαλιά της δεν θα θέλετε να φύγετε εύκολα, κι όταν φύγετε, ένα είναι βέβαιο, πως θα ανανεώσετε το ραντεβού μαζί της!
Φωτογραφίες: Χατζηαντωνίου Διαμαντούλα
