Απέκτησα φήμη τεράστια ανά τον κόσμο και δεν σας κρύβω πως με τον δικό μου ιδιαίτερο τρόπο καμαρώνω γι’αυτό. Μιλούν για μένα μέχρι σήμερα, όχι τόσο για την βασιλική μου ιδιότητα όσο για την στρατιωτική μου ευφυία, κάτι που με τιμά πολύ! Το “Μολών λαβέ” που απηύθυνα στον Ξέρξη σύμβολο μέχρι σήμερα αποτελεί.

Ας μην περιαυτολογήσω όμως άλλο, δεν θα ήταν πρέπον. Την Σπάρτη την κουβαλώ πάντα μες την γενναία ψυχή μου. Τι λέτε, θα με ακολουθήσετε στα σοκάκια της πόλης που αγαπώ;

__________________________________

ΜΥΣΤΡΑΣ

Άλλοτε μόνος κι άλλοτε μαζί με κάποιον από τους 300 επίλεκτους στρατιώτες μου πλανόμαστε σε τούτο το κομμάτι γης. Ο Μυστράς, που βρίσκεται στην Αρχαία Σπάρτη, υπήρξε κάποτε πρωτεύουσα του ένδοξου Βυζαντινού Δεσποτάτου Του Μυστρά.

Απλώνεται αρχοντικά κάτω απ’το βουνό του Ταϋγέτου και είναι ένα μέρος που επιβάλλεται να επισκεφτείς. Διάσπαρτο από εκκλησίες και μοναστήρια με υπέροχες τοιχογραφίες και αγιογραφίες μέσα στο καταπράσινο της φύσης σε προκαλεί για ανάβαση. Δέος σε πιάνει όταν σκεφτείς ότι εδώ στέφτηκε αυτοκράτορας ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος!

Η ανάβαση στην καστροπολιτεία είναι λίγο κουραστική, μα στο τέλος θα ανταμειφθείτε από την υπέροχη, πανοραμική θέα. Φορέστε λοιπόν τα αθλητικά σας παπούτσια, γιατί τα σκαλοπάτια είναι πέτρινα κι ανώμαλα. Τέλος, μην ξεχάσετε να περάσετε κι από το μικρό μα πολύ σημαντικό ιστορικό μουσείο.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΕΛΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΔΙΟΥ

Το συγκεκριμένο μουσείο ανήκει στο Δίκτυο Μουσείων Του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς. Μου φεύγει το χαμόγελο σαν βλέπω πως τρέφεστε σήμερα, ω Έλληνες! Δίπλα στον μέλανα ζωμό η ελιά και το ελαιόλαδο αποτελούσαν βασικά στοιχεία της καθημερινής, ισορροπημένης διατροφής ημών των Σπαρτιατών.

Το μουσείο αυτό είναι ένας εξαιρετικά καλαίσθητος χώρος, εκπαιδευτικός και ενημερωτικός. Εδώ υπάρχει η δυνατότητα να μάθετε τα πάντα για την ιστορία του ελαιόλαδου, καθώς γίνεται πολύ ζωντανή παρουσίαση του πως έβγαινε το λάδι στην αρχαιότητα και ποια μηχανήματα χρησιμοποιούνταν. Στο μουσείο πραγματοποιούνται ανά διαστήματα ομιλίες και σεμινάρια, καθώς οι δύο όροφοι του προσφέρονται γι’αυτό τον σκοπό. Το πλήθος των εκθεμάτων θα σας εντυπωσιάσει.

ΑΓΑΛΜΑ ΛΕΩΝΙΔΑ

Ήμουν σε σκέψη να μην αναφερθώ σ’αυτό το μνημείο, καθώς δεν ήθελα να δώσω την εντύπωση του επηρμένου και αλαζόνα. Από την άλλη όμως είπα γιατί όχι; Έχω βάλει κι εγώ το λιθαράκι μου στην ιστορία της πατρίδας.

Η πόλη μου με τίμησε μ’αυτό το ιδιαίτερου κάλλους ορειχάλκινο άγαλμα, που ορθώνεται στο τέλος της οδού Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Από τα βάθη της αιωρούμενης ψυχής μου ευχαριστώ τον γλύπτη Φαληρέα που το φιλοτέχνησε. Κάποιοι λένε πως είναι έτοιμοι να διανύσουν πολλά χιλιόμετρα για να το δουν και κάποιοι εκλεκτοί καταφέρνουν μάλιστα να ακούσουν την κραυγή με την οποία εμψύχωνα στην μάχη τα παλικάρια μου.

ΙΕΡΟ ΤΗΣ ΟΡΘΙΑΣ ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ

Κοντά στις όχθες του ποταμού Ευρώτα, όπου συχνά αθέατος από όλους συνηθίζω να δροσίζω το κορμί μου, βρίσκεται ένα πολύ σημαντικό ιερό της Αρχαίας Σπάρτης, αυτό της Ορθίας Αρτέμιδος. Εδώ λάβαινε χώρα η σκληρή ομολογουμένως αγωγή των νεαρών Σπαρτιατών. Το ιερό ανασκάφθηκε από την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών και χωρίζεται σε τρία μέρη: το μεγάλο ρωμαϊκό οικοδόμημα, τα λείψανα ενός βωμού στο κέντρο του χώρου και ένα κομμάτι του δυτικού ναού.

ΣΠΗΛΑΙΟ ΚΑΙΑΔΑ

Απέχει 10 χλμ από την Σπάρτη, δίχως να αποτελεί οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο, ωστόσο μόνο για αυτό που το συνδέει με το όνομά του αξίζει να το επισκεφθεί κανείς. Εδώ o μύθος έλεγε ότι οι Σπαρτιάτες ρίχναμε τα καχεκτικά και με αναπηρία βρέφη με σκοπό να εξασφαλίσουμε την ευγονική της φυλής. Εδώ επίσης ρίπτονταν εγκληματίες και αιχμάλωτοι πολέμου. Μέσα στο σπήλαιο βρέθηκαν μετά το 1983 ανθρώπινα οστά. Δεν θα σας αποκαλύψω αν όλα αυτά όμως είναι απλά ένας θρύλος!

___________________________________

Ταξιδιώτη, κάπου εδώ σταματάει η περιήγησή μου και ως γνήσιος Σπαρτιάτης θα προτιμούσα να είμαι πιο λιτός στην έκφραση, μα παρασύρθηκα. Αν ποτέ σε φέρει ο δρόμος από την πόλη που λατρεύω, μην λησμονήσεις εκτός των άλλων να περάσεις και από το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, από το Μενελάειον και από το Πέρασμα Λαγκάδα.

Λεωνίδας Α’, Βασιλιάς της Σπάρτης (540 π.Χ. – 480 π.Χ.)
Κοινοποιήστε
Χριστίνα Καρρά
Καθηγήτρια Γερμανικών, κειμενογράφος και συγγραφέας με τρία βιβλία στο ενεργητικό της: " Η κόρη του Ναζί", "Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος " και το πιο πρόσφατο "Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι" από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Έχει έναν γιο και θεωρεί ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα που συνήθως προσπερνάμε. Αγαπημένη της ρήση: "Για να ανέβεις στην κορυφή, επιβάλλεται να ξεκινήσεις από την βάση."