Με χαρακτήρισαν μουσική διάνοια, αξεπέραστο μέχρι και σήμερα συνθέτη της κλασικής μουσικής. Με περισσότερα από 600 έργα, ξεκινώντας από τα έξι μου παρακαλώ, νομίζω πως δικαίως μου έχουν δώσει αυτούς τους τίτλους.

118 εικασίες για τα πιθανά αίτια του θανάτου μου, ένας πολυδάπανος τρόπος ζωής που πολλές φορές με έφερε στο σημείο της εξαθλίωσης, χρέη, υπερβολές, πολλές γυναίκες… Μεγάλη η λίστα των “αμαρτημάτων” μου, τρανότερη ωστόσο η μουσική κληρονομιά που άφησα στην ανθρωπότητα!

Και τώρα αγαπητέ μου ή αγαπητή μου, δώσε μου αν θες το χέρι σου να περιδιαβούμε στα σοκάκια της πόλης της καρδιάς μου, της πανέμορφης Βιέννης!

__________________________

Stephansplatz (Η πλατεία του Αγίου Στεφάνου)

Σχεδόν ασθμαίνοντας κινούμαι από την μια άκρη στην άλλη τούτης της πλατείας. Μεγάλη η συγκίνησή μου, περίεργο το φτερούγισμα στα στήθη μου όταν το βλέμμα μου ψηλά κοιτάζει και τον αντικρίζει.

Ο Καθεδρικός Ναός Του Αγίου Στεφάνου δεσπόζει κεντρικά κι αγέρωχα και τίποτα δεν φανερώνει πως είναι χτισμένος πάνω στα ερείπια δύο παλαιότερων ναών. Εδώ μέσα παντρεύτηκα, μα δυστυχώς καμία κρύπτη αυτού του επιβλητικού με την χαρακτηριστική χρωματιστή οροφή κτηρίου δεν φιλοξένησε το άψυχο μόλις στα 35 μου κορμί μου. Φτωχικά με έξοδα του Δήμου κηδεύτηκα, σε μαζικό τάφο κατέληξα. Ω, πόσο τραγικό για έναν βιρτουόζο σαν κι εμένα!

Γοτθικό και μοντέρνο συμπορεύονται σε τούτη την πλατεία, ενώ από ‘δω ξεκινούν οι δύο μεγαλύτεροι εμπορικοί πεζόδρομοι της Αυστριακής πρωτεύουσας. Θα θεωρήσω μη ολοκληρωμένη την επίσκεψή σας αν δεν καθίσετε σε κάποιο φίνο, αριστοκρατικό βιενέζικο καφέ εδώ γύρω.

Wiener Staatsoper (Κρατική Όπερα Της Βιέννης)

Δεν κρύβεται η χαρά μου ακόμη και σήμερα που η ψυχή μου έχει εγκαταλείψει πλέον την σάρκα μου. Ιδιαίτερη η αδυναμία μου σ’αυτό το κτήριο, μα έχω σίγουρα τους λόγους μου! 25 Μαΐου του 1869, αχ και πώς να την ξεχάσω αυτή την μέρα;! Ήταν η πρώτη φορά που θα ανέβαινε παράσταση κι αυτή δεν ήταν άλλη από τον δικό μου “Ντον Τζιοβάνι”, μια όπερα σε δύο πράξεις βασισμένη στον θρυλικό “Δον Ζουάντ” ου συγγραφέα Τίρσο Ντε Μολίνα.

Αυτό που θα σας κάνει αμέσως εντύπωση μόλις εισέλθετε στην Όπερα είναι η μαρμάρινη Μεγάλη Σκάλα που οδηγεί στα θεωρεία. Αν είστε τυχεροί και κυρίως γρήγοροι, ίσως και να εξασφαλίσετε ένα εισιτήριο για κάποια παγκοσμίου φήμης θεατρική παράσταση ή όπερα.

Wiener Riesenrad (O Γιγαντιαίος Τροχός Της Βιέννης)

Ο πιο διάσημος τροχός όλου του κόσμου! Τον έχετε θαυμάσει σε ταινίες και μυθιστορήματα και αποτελεί στην ουσία το σύμβολο της Βιέννης (Εκτός από εμένα φυσικά! Μην το λησμονείτε αγαπητοί μου ούτε λεπτό!)

Ο τροχός βρίσκεται στο πάρκο Πράτερ και είναι ένας από τους πιο παλιούς, αφού κατασκευάστηκε το 1897. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας! Κάθε φορά που μπαίνω σε κάποιο βαγόνι και κάθομαι δίπλα στον εκάστοτε ταξιδιώτη, δίχως φυσικά να με αντιλαμβάνεται, εκτός από την θέα που απολαμβάνω, αφού η ρόδα κινείται όσο πρέπει αργά, ουρλιάζω προς την πόλη που αγαπώ “Βιέννη με αγαπάς ακόμη;” (Πάντα είχα ένα θέμα με την επιβεβαίωση. Ήθελα να μου το λένε διαρκώς κι όταν αυτό δεν συνέβαινε παρηγοριά αναζητούσα στις νότες!) Τι λέτε λοιπόν αντέχετε τα 67 μέτρα ύψους;

Schloss Schoenbrunn (Aνάκτορο Σενμπρούν)

Έχω την τιμή να αναφέρομαι σε ένα από τα πιο σημαντικά και ιστορικά ανάκτορα της Ευρώπης, το οποίο επισκέπτονται πάνω από 6 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως. Ήταν η θερινή κατοικία της αυτοκρατορικής οικογένειας των Αψβούργων και προστέθηκε το 1996 από την Unesco στον κατάλογο των τόπων παγκόσμιας κληρονομιάς.

Από τα 1.441 δωμάτια του ανακτόρου προσβάσιμα στον επισκέπτη είναι μόνο τα 45. Με κατακλύζουν πάλι μύρια συναισθήματα, καθώς εδώ, συγκεκριμένα στην αίθουσα κατόπτρων, έγραφα μικρός στα έξι και επτά μου τα πρώτα μου έργα.

Μuseumsquartier (Συνοικία Μουσείων)

Μια πραγματική γειτονιά στολίδι, η γειτονιά του πολιτισμού! Μουσεία για κάθε γούστο, Μοντέρνο και Καινούργιο πλάι πλάι. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζει το μουσείο Leopold με μια πλειάδα σημαντικών έργων τέχνης ανάμεσα τους και έργα του Klimt, του σημαντικότερου Αυστριακού ζωγράφου. Υπάρχει δυνατότητα για καφέ και χαλάρωση μπροστά από το συντριβάνι.

Naschmarkt (Αγορά της Βιέννης)

H πιο γνωστή αγορά της πόλης με χρώματα κι αρώματα σε ένα αέναο “κοντράρισμα”. Κινούμαι άνετα συνήθως όταν έχει ψύχρα ανάμεσα σε ντόπιους και μη, με τα δάχτυλά μου  να προσπαθούν να ολοκληρώσουν το ρέκβιεμ που δεν πρόλαβα δυστυχώς να συνθέσω ως το τέλος, αφού ο Χάροντας με κάλεσε κοντά του.

Από την αυγή ως την δύση του ήλιου μπορεί να βρει κανείς εδώ φρούτα, λαχανικά, λιχουδιές, μα και εστιατόρια από όλο τον κόσμο. Σουβενίρ σε συμφέρουσες τιμές και πολλή νεολαία, που θεωρεί την υπαίθρια αυτή αγορά κορυφαίο σημείο συνάντησης.

__________________________

Ταξιδιώτη, νομίζω πως κάπου εδώ θα πρέπει να σε αφήσω. Αν τύχει κι επισκεφτείς την πόλη που αγαπώ μην λησμονήσεις να επισκεφτείς και το ανάκτορο Μπελβεντέρε, το μονοπάτι του Μπετόβεν, τον ζωολογικό κήπο Σενμπρούν, τον Βοτανικό κήπο της Βιέννης και μύρια τόσα ακόμη ωραία μέρη.

Όσο για μένα; Υπάρχω παντού…από σένα εξαρτάται αν θα με αντιληφθείς.

Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (Wolfgang Amadeus Mozart, 1756-1791)

Κοινοποιήστε
Χριστίνα Καρρά
Καθηγήτρια Γερμανικών, κειμενογράφος και συγγραφέας με τρία βιβλία στο ενεργητικό της: " Η κόρη του Ναζί", "Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος " και το πιο πρόσφατο "Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι" από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Έχει έναν γιο και θεωρεί ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα που συνήθως προσπερνάμε. Αγαπημένη της ρήση: "Για να ανέβεις στην κορυφή, επιβάλλεται να ξεκινήσεις από την βάση."