Το θρυλικό καμπαρέ Μουλέν Ρουζ, στο οποίο μαζί με άλλους συναδέλφους υπήρξα τακτικός θαμώνας, έχει ταυτίσει κατά πολύ το όνομά του με μένα, καθώς μου άρεσε να μεταφέρω στον καμβά σκηνές από εκεί μέσα και να φιλοτεχνώ και τις αφίσες που το διαφήμιζαν. Μέχρι σήμερα με ακολουθεί η φήμη του αντισυμβατικού και πρωτοπόρου, του μέθυσου και του γυναικά. Όποιος με μελετήσει σε βάθος θα διαπιστώσει εύκολα αν όλα αυτά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Εγώ το μόνο που θέλω τώρα από σας είναι να με αφήσετε να σας σεργιανίσω στα σοκάκια της πόλης που αγαπώ. Ακολουθήστε με λοιπόν στο Παρίσι!
______________________________________
ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΦΕΛ
Δεν ξέρω αν πιστεύετε στις συμπτώσεις, στο κάρμα και στο πεπρωμένο γενικότερα. Ωστόσο γεγονός είναι ότι η κατασκευή του Πύργου του Άιφελ ολοκληρώθηκε την ίδια χρονιά που άνοιξε τις πόρτες του το πιο διάσημο καμπαρέ του κόσμου, το Μουλέν Ρουζ, δηλαδή το 1889.
Ο πύργος φέρει το όνομα του κατασκευαστή του Γουστάβου Άιφελ και αρχικά λειτούργησε ως είσοδος στην Διεθνή Έκθεση Universell, αλλά και επί ευκαιρίας της εκατονταετούς επετείου της Γαλλικής Επανάστασης.
Ο πύργος με το εντυπωσιακό ύψος των 324 μέτρων είναι ορατός από κάθε σημείο της γαλλικής πρωτεύουσας. Πρέπει να είσαι οπλισμένος με υπομονή αν θέλεις να ανέβεις στην κορυφή του, καθώς η ουρά είναι συνήθως πάρα πολύ μεγάλη. Η πανοραμική όμως θέα σίγουρα θα σε ανταμείψει. Τις βραδινές ώρες η λάμψη του συναγωνίζεται εκείνη μυριάδων πυγολαμπίδων, καθώς ο νυχτερινός του φωτισμός είναι απλά αξεπέραστος. Για όποιον δεν δηλώνει πολύ αθλητικός τύπος, ας προτιμήσει την ανάβαση με το ασανσέρ.
MOULIN ROUGE
1889 και κάτι διαφορετικό τάραξε τα πολλές φορές καταδικασμένα σε λήθαργο νερά του Παρισιού. Στην μοναδικού κάλλους γειτονιά της Μονμάρτης το καμπαρέ Μουλέν Ρουζ θα γίνει το απόλυτο στέκι των αρσενικών, που συρρέουν στην κυριολεξία από όλα τα σημεία της πόλης κι όχι μόνο για να απολαύσουν τα καλλίγραμμα κορίτσια που λικνίζονται προκλητικά καθώς χορεύουν “Καν Καν”.
Η παλέτα και τα πινέλα μου βρίσκονταν σε έναν οργασμό δημιουργίας κάθε φορά που έμπαινα σ’αυτόν τον ναό της ηδονής. Ναι, ήμουν πάμπλουτος και κόμης, μα μονάχα ανάμεσα στα κορίτσια του καμπαρέ αισθανόμουν ζωντανός. Είχα κόμπλεξ με το ύψος μου και πολλοί με κορόιδευαν νάνο, αλλά πιστέψτε με, τούτα τα κορίτσια με έκαναν να νιώθω γίγαντας! Κι εγώ με την σειρά μου έβαζα όλη μου την τέχνη όταν τα ζωγράφιζα.
Αν το επισκεφτείς, μην ξεχάσεις ότι απαγορεύονται αυστηρώς οι φωτογραφίες στον εσωτερικό χώρο, ο οποίος με τον χαμηλό φωτισμό, την διακόσμηση και το σόου που θα έχεις την δυνατότητα να παρακολουθήσεις, θα σε μεταφέρει στην τότε εποχή. Σκηνικά, χορεύτριες, ακροβατικά και εξαίσια σαμπάνια που ρέει με το ανάλογο αντίτιμο άφθονη, θα σε κάνουν να θέλεις να πας ξανά και ξανά.
Οι τιμές είναι κάπως τσιμπημένες, μα το Μουλέν Ρουζ δεν το απολαμβάνεις κάθε μέρα!
ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ
Ο μητροπολιτικός Ρωμαιοκαθολικός ναός Παναγία των Παρισίων, γνωστός κι ως Notre Dame, δεσπόζει στην νησίδα Ιλ Ντε Λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα στο κέντρο της πόλης. Ακόμη κι εγώ ο αιώνιος αμφισβητίας νιώθω δέος κάθε φορά που η ψυχή μου πλανιέται πάνω από τον ναό.
Η χωρητικότητά του κόβει ανάσες, ενώ τα γλυπτά του που αναπαριστούν τον Ιησού και την Παναγία εντυπωσιάζουν με την λεπτομερή κατασκευή τους. Ο ναός είναι κλασικό δείγμα μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής με τα βιτρό να κλέβουν την παράσταση. Οι εκλεκτοί ανάμεσά σας ίσως να ακούσουν τον βαρύ βηματισμό του μυθιστορηματικού Κουασιμόδου, καθώς θα ανεβαίνει προς το καμπαναριό. Με λυπεί η πρόσφατη φθορά του ναού, μα είμαι αισιόδοξος πως θα αποκατασταθεί πλήρως.
ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΥΒΡΟΥ
Ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία Τέχνης στον κόσμο με 35.000 έργα να έχουν εκτεθεί, ενώ τα αποκτήματα του μουσείου υπολογίζονται σε 445.000 κομμάτια! Το πρώτο έργο που προστέθηκε στην συλλογή του είναι ο πίνακας της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι τον 16ο αιώνα και φυσικά συγκαταλέγεται στα δημοφιλέστερα ανάμεσα στους λάτρεις της ζωγραφικής.
Το κτήριο ήταν αρχικά φρούριο, έπειτα παλάτι, ενώ σε μουσείο άρχισε να μετατρέπεται από τον 15ο αιώνα. Μην περιμένετε να τα δείτε όλα μέσα σε μια μέρα, είναι ακατόρθωτο! Δεν σας κρύβω ότι ζήλεψα την θέση της Νίκης της Σαμοθράκης. Στο καλύτερο σημείο του μουσείου είναι, εκεί που θα προτιμούσα να βρίσκεται δικός μου πίνακας!
Μην ξεχάσετε να μπείτε και στο κατάστημα με τα αναμνηστικά και γιατί όχι και το υπόγειο εμπορικό κέντρο.
ΑΨΙΔΑ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ
Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης επί της πλατείας Σαρλ Ντε Γκωλ. Κατασκευάστηκε για να τιμήσει τις νίκες του Ναπολέοντα και αποτελεί σύμβολο της γαλλικής φιλοπατρίας. Προσέξτε, η πρόσβαση με αυτοκίνητο είναι λίγο δύσκολη και ίσως να προτιμήσετε την πεζοπορία.
Από εκεί ατενίζει κανείς τα περίφημα Ηλύσια Πεδία, ενώ τα ακριβά ως επί τω πλείστον μαγαζιά και ξενοδοχεία της περιοχής ίσως και να αξίζουν τη προσοχή σας.
_____________________________________
Κάπου εδώ θα αποσυρθώ. Με καλεί το Μουλέν Ρουζ και τα χαρούμενα τιτιβίσματα των κοριτσιών του. Αν ποτέ περάσεις από την πόλη που αγαπώ, μην λησμονήσεις να επισκεφτείς εκτός των άλλων την Λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων, την Βασιλική Ιερής Καρδιάς, το Ανάκτορο των Βερσαλλιών και το μουσείο Ορσέ.
Henri de Toulouse-Lautre (1864-1901)
