Αν έχουμε πάρει ένα μάθημα από τις υποθέσεις της στήλης Ιστορίες για αγρίους είναι ότι τα φαινόμενα απατούν. Εικόνες που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε υποκειμενικά, μπορεί να έχουν ένα τελείως διαφορετικό υπόβαθρο, χειρότερο ή και καλύτερο.
Δεν ξέρουμε ποτέ τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός σπιτιού και τι μπορεί να κρύβει στο κεφάλι του ένας άνθρωπος που εξωτερικά φαίνεται καθ’όλα υποδειγματικός.
Υπάρχουν μάλιστα φορές που αυτή η “διπροσωπία” δεν είναι αποτέλεσμα μιας κοινής προσποίησης, αλλά συνδέεται με βαθιά ψυχολογικά θέματα. Και αυτά είναι που κάνουν την κατάσταση πολύ πιο περίπλοκη και επικίνδυνη.
Ο κατά συρροή δολοφόνος της σημερινής μας υπόθεσης είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Ένας υποδειγματικός οικογενειάρχης με την φαινομενικά τέλεια οικογένεια, που μια μέρα αποφάσισε πως έπρεπε κυριολεκτικά να την ξεκληρίσει.
____________________________
Ο John Emil List γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1925 στο Bay City του Μίσιγκαν ως ο μοναχογιός των γερμανικής καταγωγής John Frederick List και Alma Barbara Florence List. Όπως και ο πατέρας του, ο John ήταν ανέκαθεν ένθερμος υποστηρικτής του Λουθηρανισμού και υπήρξε και καθηγητής στο κατηχητικό σχολείο.
Το 1943 κατετάγει στον αμερικανικό στρατό και συμμετείχε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ως τεχνικός εργαστηρίου σε τάγμα του πεζικού. Μετά το 1946 μπήκε στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, όπου σπούδασε αρχικά Διοίκηση Επιχειρήσεων και μετά Λογιστική.
Τον Νοέμβριο του 1950 ο John List κλήθηκε να υπηρετήσει στον πόλεμο της Κορέας. Την ίδια χρονιά γνώρισε και τη μέλλουσα γυναίκα του Helen Morris Taylor, που ήταν χήρα ενός αξιωματικού και είχε πρόβλημα αλκοολισμού. Οι δυό τους παντρεύτηκαν τον Δεκέμβριο του 1951 και μετακόμισαν στην Καλιφόρνια.
Μέχρι το 1959 ο John εργαζόταν ως ένας πετυχημένος λογιστής σε μια εταιρεία και με την γυναίκα του είχαν ήδη αποκτήσει τρία παιδιά. Το 1965 του προτάθηκε μια πολύ καλή θέση σε μια τράπεζα στο Westfield του New Jersey και σύντομα μετακόμισαν εκεί με την οικογένειά του, σε μια εντυπωσιακή βικτωριανή έπαυλη με 19 δωμάτια. Μαζί τους ήρθε και η ηλικιωμένη μητέρα του Alma.
Ο John ήταν γενικότερα γνωστός στην γειτονιά του ως ένας βαθιά θρησκευόμενος τύπος, ένας αξιόλογος λογιστής και είχε την εικόνα ενός φυσιολογικού και καλού πατέρα. Λόγω του ότι είχε μεγαλώσει με μια αρκετά αυστηρή και αυταρχική μητέρα, ήταν γνωστό ότι αντίστοιχα κι εκείνος διαχειριζόταν τα παιδιά του κάτω από ιδιαίτερα αυστηρούς κανόνες.
Παρόλα αυτά όλα έδειχναν ότι κυλούσαν αρκετά φυσιολογικά μέσα στο σπίτι της οικογένειας List. Τουλάχιστον μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο…
Το 1971, ο 46χρονος John List έχασε την δουλειά του και βρέθηκε αντιμέτωπος με οικονομικές δυσκολίες που άρχισαν να επηρεάζουν την οικογένειά του. Όντας ένας άνθρωπος σχεδόν αντικοινωνικός, απρόσιτος και με ελάχιστους φίλους ο John βυθίστηκε ακόμα πιο έντονα στην δυσμενή κατάσταση που τους είχε βρει. Τριγυρνούσε ώρες μόνος του εκτός σπιτιού ψάχνοντας να βρει μια λύση.
Μαζική δολοφονία
Ήταν 9 Νοεμβρίου του 1971 όταν ο John πήρε την σοκαριστική απόφαση να σκοτώσει ολόκληρη την οικογένειά του…
Αρχικά σκότωσε την 45χρονη γυναίκα του Helen και στη συνέχεια και την 85χρονη μητέρα του, την ώρα που τα παιδιά του έλειπαν στο σχολείο. Πυροβόλησε την μια στο πίσω μέρος του κεφαλιού και την άλλη πάνω από το αριστερό της μάτι. Λίγο αργότερα επέστρεψαν σπίτι τα δύο από τα παιδιά του, η 16χρονη Patricia Marie και ο 15χρονος John Jr. Και αυτά βρήκαν τον θάνατο από το χέρι του πατέρα τους με έναν πυροβολισμό στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Μετά το τετραπλό φονικό μέσα στο ίδιο του σπίτι ο John έφτιαξε να φάει και στη συνέχεια πήγε στην τράπεζα, όπου έκλεισε τους λογαριασμούς της μητέρας του και τους δικούς του. Μετά πήγε να βρει τον μικρότερο γιό του, τον 13χρονο Frederick, που θα έπαιζε σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Όταν το παιχνίδι τελείωσε και επέστρεψαν σπίτι, ο John σκότωσε και τον τελευταίο του γιό. Όπως φάνηκε αργότερα, ο μικρός είχε δεχθεί τουλάχιστον 10 πυροβολισμούς από τον πατέρα του, αφού μάλλον δεν είχε πεθάνει άμεσα και προσπάθησε να αμυνθεί.
Ο John List είχε οργανώσει την μαζική δολοφονία με τόση λεπτομέρεια που πέρασε αρκετό διάστημα ώσπου κάποιος να αναρωτηθεί τι συμβαίνει στην οικία των List.
Έστειλε επιστολές στο σχολείο των παιδιών ότι θα λείψουν για μερικές εβδομάδες για να επισκεφτούν την γιαγιά τους στη Βόρεια Καλιφόρνια. Διέκοψε επίσης τις διανομές για γάλα, εφημερίδες και γράμματα που έφταναν στο σπίτι τους. Καθάρισε τους χώρους των φόνων και τοποθέτησε όλα τα μέλη της οικογένειάς του σε υπνόσακους. Αφού έκοψε το πρόσωπό του από όλες τις φωτογραφίες που υπήρχαν στο σπίτι, άφησε όλα τα φώτα ανοιχτά, το ράδιο να παίζει σε έναν θρησκευτικό σταθμό και έφυγε.
Με τα φώτα στο σπίτι να φαίνονται αναμμένα και την δικαιολογία του ταξιδιού πέρασαν αρκετές μέρες χωρίς κανένας να υποψιαστεί ότι κάτι είχε συμβεί στην οικογένεια. Κάποια στιγμή όμως οι λάμπες του σπιτιού άρχισαν μία μία να καίγονται και να σβήνουν και κάποιοι ανήσυχοι γείτονες αποφάσισαν να καλέσουν την αστυνομία νομίζοντας ότι ίσως κάποιος κλέφτης είχε μπει μέσα.
Όταν τελικά η αστυνομία άνοιξε την έπαυλη των List είχε περάσει ένας ολόκληρος μήνας από την ημέρα της δολοφονίας. Το σπίτι είχε μια βαριά μυρωδιά αποσύνθεσης και στον χώρο του σαλονιού μέσα σε τέσσερις σάκους βρίσκονταν τα ματωμένα πτώματα της Helen και των τριών παιδιών της. Το πτώμα της μητέρας του βρέθηκε στο δωμάτιό της, καθώς ήταν αρκετά μεγαλόσωμη για να την κουβαλήσει ως κάτω.
Κοντά στα νεκρά σώματα της οικογένειας βρέθηκε και ένα τετρασέλιδο σημείωμα του John, που απευθυνόταν “σε όποιον τους βρει”.
Στο σημείωμα υποστήριζε ότι αφού δεν μπορούσε να βγάλει αρκετά λεφτά για να κάνει τους ανθρώπους του ευτυχισμένους, ήταν καλύτερα να πεθάνουν.
Ανέφερε επίσης ότι το 1970 ήταν μια περίοδος γεμάτη αμαρτίες και πως η οικογένειά του είχε αρχίσει να ενδίδει σε “δαιμονικούς πειρασμούς”, όπως για παράδειγμα η κόρη του που είχε εκφράσει την επιθυμία να γίνει ηθοποιός. Εν ολίγοις δήλωνε ότι σκότωσε την οικογένειά του ώστε να σώσει τις ψυχές τους και να πάνε κατευθείαν στον Παράδεισο. Στο τέλος έγραφε μάλιστα ότι είχε προσευχηθεί για όλους τους.
Οι εγκληματολόγοι και ψυχίατροι που εξέτασαν την υπόθεση υποστήριξαν ότι ο John βρέθηκε σε μια στιγμή παράνοιας, κάτι σύνηθες σε πολλούς μαζικούς δολοφόνους, και ουσιαστικά ξεκλήρισε την οικογένειά του για να αντιμετωπίσει το στρες που ο ίδιος ένιωθε καθησυχάζοντας τον εαυτό του ότι έκανε το σωστό.
Η υπόθεση της μαζικής δολοφονίας της οικογένειας List έγινε πρώτο θέμα σε όλο το New Jersey. Ήταν το δημοφιλέστερο στυγερό έγκλημα στην ιστορία της περιοχής μετά την γνωστή και συγκλονιστική υπόθεση της απαγωγής και δολοφονίας του μωρού των Lindbergh.
Το θέμα όμως ήταν ότι ο John List είχε κυριολεκτικά εξαφανιστεί και κάθε προσπάθεια των αρχών να τον εντοπίσουν αποδείχθηκε μάταιη.
Το αυτοκίνητό του βρέθηκε παρατημένο στο αεροδρόμιο John F. Kennedy της Νέας Υόρκης, όμως δεν βρέθηκε κανένα αποδεικτικό ότι είχε πάρει κάποια πτήση. Εννέα μήνες μετά το τραγικό φονικό, η επιβλητική και εγκαταλελειμμένη έπαυλη του Breeze Knoll καταστράφηκε ολοσχερώς λόγω εμπρησμού και αργότερα ένα νέο σπίτι χτίστηκε στη θέση της.
America’s Most Wanted
Πέρασαν 18 ολόκληρα χρόνια από τότε και η υπόθεση παρέμενε ανοιχτή με τον ένοχο να είναι πραγματικά άφαντος. Οι αρχές είχαν διατάξει την δημιουργία μιας προτομής του καταζητούμενου διαμορφωμένη σύμφωνα με το πως μπορεί να είχε αλλάξει το πρόσωπό του μέσα σε περίπου 20 χρόνια. Του έβαλαν μάλιστα τα ίδια γυαλιά που φορούσε και παλιότερα, καθώς οι ψυχολόγοι υποστήριζαν ότι θα τα φορούσε ακόμα για να δείχνει πετυχημένος.
Τον Μάιο του 1989 η υπόθεση της δολοφονίας των List παρουσιάστηκε στην εκπομπή America’s Most Wanted με την προτομή και τις περιγραφές του ενόχου να φιγουράρουν σε όλους τους τηλεοπτικούς δέκτες της χώρας. Ήταν η παλιότερη υπόθεση που είχε συμπεριληφθεί ποτέ στην εκπομπή, όμως έφερε αποτέλεσμα.
Μόλις 11 μέρες αργότερα, την 1η Ιουνίου του 1989, μετά από καταγγελία ενός φίλου που τον αναγνώρισε, ο John List επιτέλους βρέθηκε. Μετά την δολοφονία της οικογένειάς του είχε ζήσει σε τέσσερις διαφορετικές πολιτείες με τελευταία την Virginia, όπου και βρέθηκε. Ζούσε πλέον με το όνομα Robert “Bob” Clark, εργαζόταν ως λογιστής και είχε παντρευτεί ξανά κάνοντας μια νέα οικογένεια και ζωή!
Οι ψυχολόγοι πάντως είχαν δίκιο. Ο τύπος φορούσε όντως ακόμα τα ίδια γυαλιά που φορούσε νεότερος και έμοιαζε εκπληκτικά με την προτομή που του είχαν φτιάξει οι ερευνητές της υπόθεσης!
Τον Απρίλιο του 1990 και παρά την αρχική έντονη άρνησή του ότι ήταν όντως ο List, το δικαστήριο τον καταδίκασε σε πέντε φορές ισόβια για τους πέντε φόνους εκ προμελέτης.
Οι δικηγόροι του είχαν υποστηρίξει ότι είχε βιώσει μετατραυματική διαταραχή μετά τον πόλεμο της Κορέας και προσπάθησαν να πείσουν για εισαγωγή σε ψυχιατρική κλινική, όμως δεν τα κατάφεραν.
Ο John List δεν μετάνιωσε ποτέ για τους φόνους του. Η στάση του μέχρι τέλους και η λεπτομερής οργάνωση των κινήσεών του ήταν αποτελέσματα μιας ψυχαναγκαστικής προσωπικότητας.
Στην τελευταία συνέντευξή του το 2002 είχε δηλώσει χαρακτηριστικά πως πίστευε ότι θα πάει κι εκείνος στον Παράδεισο. Πίστευε ότι θα ενωθεί ξανά με την οικογένειά του και θα ήταν πλέον μαζί ευτυχισμένοι όπως παλιά.
Στις 21 Μαρτίου του 2008, ο 82χρονος πλέον John List πέθανε από πνευμονία στις φυλακές.
Η υπόθεση του List και της οικογένειάς του αποτέλεσε μεγάλη έμπνευση για κινηματογραφικές παραγωγές, όπως μεταξύ άλλων οι ταινίες “Judgment Day: The John List Story” του 1993 και “The Stepfather” του 1987 και 2009.
Η πετυχημένη προτομή του καλλιτέχνη Frank Bender, που ουσιαστικά έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην επίλυση της υπόθεσης, βρίσκεται μέχρι σήμερα στο εγκληματολογικό μουσείο της Ουάσινγκτον.