Πειράματα με αντικείμενο μελέτης, αλλά και εξέτασης τον ίδιο τον άνθρωπο έχουν γίνει αρκετές φορές στην ανθρώπινη ιστορία, κυρίως σε πολεμικές περιόδους, όταν τα εκάστοτε απολυταρχικά καθεστώτα είχαν τον πλήρη έλεγχο του κράτους τους (Σοβιετική Ένωση, Ναζιστική Γερμανία, Βόρεια Κορέα, Ιαπωνία και Αμερική).
Ένα από τα πιο φρικιαστικά και πολυσυζητημένα ανθρώπινα πειράματα που έχουν ποτέ πραγματοποιηθεί είναι και το γνωστό ως Ρώσικο Πείραμα Ύπνου. Ένα πείραμα που φάνταζε αρκετά ρεαλιστικό, ώσπου η κοινή γνώμη αποφάνθηκε πως πρόκειται για μια ψευδώς διαδεδομένη διαδικτυακή απάτη.
_________________________________
Το πείραμα
Κατά τη δεκαετία του 1940 και στα πλαίσια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ερευνητές του Σοβιετικού καθεστώτος πραγματοποίησαν το γνωστό ως Russian Sleep Experiment. Χρησιμοποιήθηκαν πέντε κρατούμενοι, που είχαν φυλακιστεί λόγω των αντισοβιετικών πολιτικών τους πεποιθήσεων και σκοπός των ερευνητών ήταν να εξετάσουν πάνω τους τις συνέπειες της έλλειψης ύπνου στον ανθρώπινο οργανισμό.
Οι κρατούμενοι κλείστηκαν σε έναν σφραγισμένο χώρο, όπου διοχευτεύονταν άγνωστης ταυτότητας τοξικά αέρια και μια ρυθμιζόμενη ποσότητα οξυγόνου, ώστε να μην χάσουν τη ζωή τους πριν την εκτέλεση του πειράματος.
Ο χώρος διέθετε μικρόφωνα και μικρά παράθυρα με χοντρά γυάλινα τζάμια για να μπορούν να παρακολουθούνται οι έγκλειστοι (κάμερες παρακολούθησης δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή). Υπήρχε επίσης μέσα τουαλέτα, στρώμα, νερό, μερικά βιβλία και αρκετή τροφή για να συντηρηθεί ο κάθε κρατούμενος για ένα μήνα.
Οι κρατούμενοι είχαν συμφωνήσει ουσιαστικά να υποστούν το πείραμα, αφού οι ερευνητές τους είχαν υποσχεθεί ότι θα τους άφηναν ελεύθερους, αν συνεργαζόντουσαν μαζί τους στην προσπάθεια να κρατηθούν ξύπνιοι για 30 ημέρες.
Οι τρεις πρώτες μέρες κύλησαν ομαλά. Το μόνο που παρατηρήθηκε ήταν ότι οι κρατούμενοι συζητούσαν πολύ για τις τραυματικές εμπειρίες που είχε περάσει ο καθένας. Μετά την τέταρτη μέρα οι συζητήσεις τους γινόντουσαν όλο και πιο σκοτεινές και σύντομα άρχισαν να παραπονιούνται για τις συνθήκες συμμετοχής τους στο πείραμα.
Τότε έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα σημάδια παράνοιας. Οι κρατούμενοι σταμάτησαν να μιλούν μεταξύ τους και άρχισαν να ψιθυρίζουν στα μικρόφωνα κάνοντας όλοι το ίδιο πράγμα: προσπαθούσε ο καθένας να κερδίσει τη εύνοια των ερευνητών υπονομεύοντας κρυφά τους συγκρατούμενούς του.
Οι ερευνητές υποπτεύθηκαν ότι η ξαφνική και ταυτόχρονη εμμονική συμπεριφορά των κρατουμένων μπορεί να ήταν παρενέργεια των χημικών αερίων.
Εννέα μέρες αργότερα ένας από τους κρατούμενους άρχισε να ουρλιάζει και να τρέχει πέρα-δώθε στον θάλαμο για περίπου τρεις ώρες, ώσπου η φωνή του χάθηκε και θεωρήθηκε ότι έσπασαν οι φωνητικές του χορδές. Όσο γινόταν αυτό οι υπόλοιποι κρατούμενοι δεν αντέδρασαν καθόλου, παρά συνέχιζαν να λένε τα δικά τους ο καθένας στα μικρόφωνα.
Σύντομα όμως άλλος ένας κρατούμενος άρχισε να κάνει το ίδιο με τον προηγούμενο, να τρέχει στο δωμάτιο ουρλιάζοντας με όλη του τη δύναμη. Οι άλλοι τρεις είχαν τότε ένα ξέσπασμα και έσκισαν όλα τα βιβλία που υπήρχαν γύρω τους, ενώ σκουπίζοντας με αυτά τις ακαθαρσίες τους τα πετούσαν στα τζάμια των παραθύρων παρακολούθησης. Το γεγονός θεωρήθηκε επίσης ένδειξη παρενέργειας του αερίου.
Τις επόμενες ημέρες στον θάλαμο των κρατουμένων επικρατούσε νεκρική σιγή και οι ερευνητές άρχισαν να αναρωτιούνται τι συμβαίνει, αφού τα ποσοστά οξυγόνου στον χώρο δεν εξηγούσαν την περίπτωση να έχουν πεθάνει.
Για να προκαλέσουν κάποια αντίδραση ή απάντησή τους οι ερευνητές έκαναν κάτι που είχαν αρνηθεί ότι θα έκαναν και μίλησαν στους κρατουμένους μέσα ενδοεπικοινωνίας. Η ανακοίνωσή τους έλεγε: “Ανοίγουμε τον θάλαμο για να τσεκάρουμε τα μικρόφωνα. Απομακρυνθείτε από την πόρτα και ξαπλώστε στο πάτωμα, αλλιώς θα πυροβοληθείτε. Αν συνεργαστείτε, ένας από εσάς θα κερδίσει την ελευθερία του“.
Ένας από τους κρατούμενους τους απάντησε ήρεμα: “Δεν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι”.
Οι ερευνητές προσπάθησαν να κάνουν μια συζήτηση, όμως κανένας κρατούμενος δεν απάντησε ξανά. Έκπληκτοι και περίεργοι οι ερευνητές αποφάσισαν τότε, την 15η μέρα, να ανοίξουν και να μπουν στον θάλαμο με τη βοήθεια και του Στρατού.
___________________________________
Όταν ήρθε η στιγμή, άνοιξαν την πόρτα αντικαθιστώντας με καθαρό αέρα το γεμάτο χημικό αέριο χώρο. Οι κρατούμενοι τότε άρχισαν ξανά να ουρλιάζουν και να παρακαλούν από τα μικρόφωνα να τους δοθεί ξανά το αέριο. Τα ουρλιαχτά αυξήθηκαν όταν οι στρατιώτες μπήκαν στον θάλαμο, οι οποίοι άρχισαν επίσης να φωνάζουν με το φρικτό θέαμα που αντίκρισαν εκεί.
Ένας από τους κρατούμενους ήταν νεκρός και οι υπόλοιποι ήταν σε μια κατάσταση που μόνο ζωντανούς ανθρώπους δεν θύμιζε. Το πόδι του νεκρού κρατούμενου είχε κατακρεουργηθεί και κομμάτια από το κρέας του έφραζαν την είσοδο αερίου του θαλάμου. Το πάτωμα ήταν γεμάτο νερωμένο αίμα. Οι υπόλοιποι ζωντανοί κρατούμενοι είχαν επίσης κομμάτια του σώματός τους ξεσκισμένα, οι σάρκες τους κρεμόντουσαν, ενώ παρατηρήθηκε ότι ορισμένα όργανά τους είχαν αφαιρεθεί από τη θέση τους, εκτός από τους πνεύμονες, την καρδιά και το διάφραγμα.
Οι σοβαρές πληγές στα χέρια των κρατουμένων έδειξαν ότι όλα αυτά τα είχαν κάνει με τα ίδια τα χέρια τους και όχι με τα δόντια, όπως αρχικά θεώρησαν οι ερευνητές. Επίσης το φαγητό τους είχε μείνει ανέγγιχτο για μέρες.
Δεν σταματούσαν να παρακαλούν να ανοίξει και πάλι το αέριο, γιατί δεν ήθελαν να κοιμηθούν. Φαινόταν επίσης να έχουν αρκετή δύναμη παρά την εξαθλιωμένη τους κατάσταση. Ένας από αυτούς επιτέθηκε σε έναν στρατιώτη ξεριζώνοντας τον λαιμό του, ενώ και άλλος ένας στρατιώτης τραυματίστηκε σοβαρά.
Αναφέρεται πως πέντε από τους στρατιώτες που συμμετείχαν στην επιχείρηση αυτοκτόνησαν μέσα στις επόμενες ημέρες μη μπορώντας να συνέλθουν από την φρικτή τους εμπειρία. Άλλος ένας από τους εξαθλιωμένους κρατούμενους έχασε επίσης τη ζωή του, καθώς οι γιατροί δεν μπόρεσαν με τίποτα να τον ηρεμήσουν και να τον βοηθήσουν. Οι υπόλοιποι τρεις οδηγήθηκαν σε ιατρικές εγκαταστάσεις για να εξεταστούν. Οι δύο που μπορούσαν ακόμα να μιλήσουν ζητούσαν επίμονα να ξαναέχουν το αέριο που τους κρατούσε ξύπνιους.
Ο τελευταίος ήταν αυτο-τραυματισμένος σε άσχημο βαθμό και χρειαζόταν χειρουργείο, στο οποίο όμως το σώμα του δεν δεχόταν το αναισθητικό. Πάλεψε με μανία με αυτούς που τον κρατούσαν και κατάφερε να σχίσει το μπράτσο ενός διαπερνώντας τα ρούχα του. Όταν μια μεγαλύτερη δόση αναισθητικού κατάφερε να τον ηρεμήσει και έκλεισε τα μάτια του, η καρδιά του σταμάτησε.
Η αυτοψία στο σώμα του έδειξε ότι το επίπεδο οξυγόνου στο αίμα είχε τριπλασιαστεί, ενώ στην προσπάθειά του να ξεφύγει είχε σπάσει εννέα του κόκαλα από τη δύναμη των μυών του.
Ο επόμενος που οδηγήθηκε στο χειρουργείο επίσης αντέδρασε όταν προσπάθησαν να του χορηγήσουν αναισθητικό και συμφώνησαν να συνεχιστεί η διαδικασία χωρίς αυτό. Ξύπνιος και χωρίς να προβάλει καμία αντίδραση ο κρατούμενος υποβλήθηκε χωρίς αναισθητικό σε μια επέμβαση έξι ωρών, όπου οι γιατροί προσπάθησαν να επαναφέρουν στη θέση τους τα εσωτερικά του όργανα συγκρατώντας τα με το δέρμα που είχε απομείνει τριγύρω.
Αναφέρεται πως οι κρατούμενοι σε διάφορες στιγμές των χειρουργείων γελούσαν χαρακτηριστικά, ενώ ένας μετά την επέμβαση ψιθύρισε όσο μπορούσε στον γιατρό “Συνεχίστε να κόβετε”. Όταν οι ερευνητές τους ρώτησαν για ποιο λόγο αυτο-τραυματίστηκαν και γιατί θέλουν τόσο πολύ να επιστρέψουν στον θάλαμο με το χημικό αέριο, εκείνοι απάντησαν “Πρέπει να μείνουμε ξύπνιοι”.
Μη μπορώντας να συμφωνήσουν τι ακριβώς έπρεπε να κάνουν πλέον με τα πειραματόζωα, οι ερευνητές αποφάσισαν να τους ξαναβάλουν στον θάλαμο. Κάποιοι πρότειναν να τους γίνει ευθανασία, αλλά τελικά αποφασίστηκε να ενεργοποιήσουν ξανά το αέριο για να δουν τι θα γίνει.
Έτσι τους έκλεισαν και πάλι στον θάλαμο έχοντας φροντίσει να καταγράφουν τις εγκεφαλικές τους δραστηριότητες. Οι κρατούμενοι έκαναν μεγάλη προσπάθεια να παραμείνουν ξύπνιοι και σταμάτησαν να προσπαθούν μόλις τους είπαν ότι το αέριο θα ανοίξει ξανά. Ένας από αυτούς έπεσε σε κώμα και ο εγκέφαλός του έδειξε αρχικά να κοιμάται, πριν η καρδιά του σταματήσει οριστικά. Ο διοικητής του πειράματος έχοντας πλέον δει αρκετά και πιστεύοντας ότι τα πειραματόζωα είχαν μεταλλαχθεί σε κάτι μη ανθρώπινο, πυροβόλησε και τους τελευταίους εναπομείναντες.
Η πραγματικότητα
Το απάνθρωπο Ρωσικό Πείραμα Ύπνου έγινε γνωστό ευρέως μέσω της εξάπλωσης του διαδικτυακού κόσμου, όμως οι λάτρεις της έρευνας διαπίστωσαν σύντομα ότι η αυθεντικότητά του είναι κατά πολύ αμφιλεγόμενη.
Οι συγκεκριμένες και ανατριχιαστικές φωτογραφίες που συνήθως εμφανίζονται να σχετίζονται με αυτό, αποδείχθηκε ότι δεν έχουν καμία σχέση με τέτοιο γεγονός, αν και αυτό από μόνο του δεν αποδεικνύει ότι και το ίδιο το πείραμα δεν έγινε. Από την άλλη δεν έχουν βρεθεί ή έστω γνωστοποιηθεί χειροπιαστά ιστορικά στοιχεία, που να επιβεβαιώνουν ότι κάτι τέτοιο έχει όντως συμβεί.
Και πάλι βέβαια, είναι γνωστή τοις πάσι η συνήθης τακτική των απολυταρχικών καθεστώτων κάθε είδους να αποκρύπτουν ή να παραποιούν πληροφορίες της “υπόγειας” δράσης τους από τη δημόσια θέα. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά που κάποιο παράνομο παρακρατικό πείραμα ή δράση μένει κρυφό ή και διαψεύδεται από την κυβέρνηση που το διεξάγει.
Φαίνεται όμως πως η συγκεκριμένη ιστορία είναι στην πραγματικότητα ένα creepypasta, που εμφανίστηκε σε ιστοσελίδα με τέτοιες φανταστικές ιστορίες τρόμου και αστικούς μύθους, τον Αύγουστο του 2010. Το όνομα του αρχικού συντάκτη της ιστορίας έχει δυστυχώς χαθεί πλέον στα άδυτα του διαδικτύου και η επίσημη ετυμηγορία για το περίφημο πείραμα είναι ότι πρόκειται για ένα πιασάρικα κατασκευασμένο ψέμα.
Η δυναμική της μετάδοσης της πληροφορίας μέσω του διαδικτύου μπορεί να είναι ένας καθοριστικός παράγοντας στη διάδοση διάφορων θεωριών και ιστοριών, που δεν μπορούν εύκολα να διασταυρωθούν με την πραγματικότητα. Θεωρίες και ιστορίες που προέρχονται από κάθε πλευρά είτε για καλό είτε για κακό σκοπό.
Γιατί πολλές θεωρίες που δύσκολα διασταυρώνονται στην επίσημη κοινή γνώμη καταφέρνουν να επιβιώνουν και να γνωρίζουν πλήθος “οπαδών”; Γιατί σε πολλές περιπτώσεις έχουν σοβαρές και λογικές πιθανότητες πράγματι, έστω εν μέρει, να ισχύουν.
Με τα όσα άλλωστε είναι ήδη γνωστά για την σκοτεινή πλευρά της ανθρωπότητας και το πλήθος απάνθρωπων γεγονότων που έχουν διαδραματιστεί και διαδραματίζονται στην ιστορία, εύκολα θα μπορούσε κάποιος να δεχθεί ως πολύ πιθανό ένα τέτοιο πείραμα να έχει πράγματι συμβεί. Έστω και όχι με όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της παραπάνω ιστορίας. Ποτέ δεν ξέρουμε…
Η ιστορία, όπως αναφέρεται στο Creepypasta wiki, τελειώνει ως εξής:
Πριν ο διοικητής πυροβολήσει και τον τελευταίο κρατούμενο, τον ρώτησε εξαγριωμένος: “Τι είσαι;!!;” και ο κρατούμενος του απάντησε χαμογελώντας:
“Ξέχασες τόσο εύκολα; Είμαστε εσείς. Είμαστε η τρέλα που έχετε όλοι μέσα σας παρακαλώντας για ελευθερία κάθε στιγμή στα βάθη του ζωώδους μυαλού σας. Είμαστε αυτό από το οποίο κρύβεστε στο κρεβάτι σας κάθε βράδυ. Είμαστε αυτό που ναρκώσατε και παραλύσατε όταν πάτε στο νυχτερινό σας καταφύγιο, όπου εμείς δεν μπορούμε να πατήσουμε.”
