Με την άνοιξη να φέρνει τις πρώτες ηλιόλουστες και ζεστές ημέρες, ο νους ταξιδεύει μακριά. Μαζί με αυτόν όμως χρειάζεται και το σώμα μας να ξεμουδιάσει. Κι όταν αυτό συνοδεύεται από εικόνες και ήχους της φύσης, τότε μιλάμε για μια ολοκληρωμένη απόδραση από την καθημερινότητα και όσα μας βαραίνουν…

Στην προσπάθεια αποβολής των ψυχικών και σωματικών μας κιλών, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την προνομιακή θέση της πόλης μας αφού βρίσκεται δίπλα σε ένα από τα πιο όμορφα βουνά της Ελλάδος, το Πήλιο.

Το εξοχικό των θεών του Ολύμπου, για εμάς τους κοινούς θνητούς μπορεί να γίνει το τσαρδάκι στο οποίο καταφεύγουμε όταν έχουμε ανάγκη την ηρεμία της ψυχής και την ανάταση της ψυχολογίας.

Μια πρόταση για να επιτευχθούν όλα αυτά είναι να ακολουθήσετε το μονοπάτι Πορταριά – Αλικόπετρα, να διασχίσετε μια απόσταση περίπου 4 χιλιομέτρων σε μέσο χρόνο της 1,5 ώρας, να θαυμάσετε τη θέα από ψηλά, να πάρετε μερικές βαθιές και γεμάτες ανάσες και να πάρετε τον δρόμο της επιστροφής με άλλον αέρα, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Θα πει κάποιος, μα γιατί να μπω σε τόσο κόπο για την θέα από ψηλά; Αν μπαίνεις σε τέτοιες σκέψεις βιάζεσαι να κρίνεις εκ του αποτελέσματος καθώς η διαδρομή σε αποζημιώνει ψυχή τε και σώματι.

Η ανοδική πορεία του μονοπατιού, η οποία ως επί το πλείστον δεν είναι απότομη και δύσκολη, γυμνάζει όλο το σώμα ασχέτως από την ταχύτητα και τον ρυθμό της πεζοπορίας. (Εντάξει, προφανώς και δεν περιλαμβάνεται εδώ το ένα βήμα το λεπτό!)

Από την άλλη, το ίδιο το μονοπάτι δεν είναι καθόλου μονότονο!

Καθ’ όλη την διαδρομή περνάς από άσφαλτο, χώμα, λιθόστρωτα και τσιμεντοστρωμένα τμήματα, νερά και λάσπες, κι όλα αυτά περιβαλλόμενα από πληθώρα δέντρων και φυτών, τα οποία αυτή την εποχή είναι στα φόρτε τους!

Η διαδρομή ξεκινά λίγο έξω από το χωριό της Πορταριάς, συγκεκριμένα δίπλα από το parking ξενοδοχείου, όπου κοιτάζοντας ψηλά και αριστερά θα εντοπίσετε τα σκαλάκια τα οποία αποτελούν και την αφετηρία της περιπέτειας.

Εν συνεχεία θα συναντήσετε άσφαλτο και τσιμέντο.

Αφού περάσετε το – ίσως πιο δύσκολο, λόγω κλίσης – τσιμεντοστρωμένο τμήμα του και διαβείτε τα πρώτα στενά και χωμάτινα δρομάκια, θα βρεθείτε σε ένα κιόσκι.

Στο τραπέζι που υπάρχει στο κιόσκι, θα βρείτε χαραγμένα διάφορα μηνύματα προηγούμενων επισκεπτών

Το κιόσκι αυτό οποίο βρίσκεται σε μια πολύ ωραία θέση, δίπλα σε τρεχούμενα νερά, μεταξύ δέντρων και ανθών, και αποτελεί ένα πολύ καλό μέρος για να κάνει κάποιος μια πρώτη στάση.

(Ίσως και την τελευταία κατεβαίνοντας, στήνοντας και ένα μικρό κολατσιό πριν την αποχώρηση.)

Από το κιόσκι και μετά τα σκηνικά εναλλάσονται και οι αισθήσεις διεγείρονται. Η πορεία ξεκουράζει μυαλό και ψυχή και όλες οι αισθήσεις ξυπνούν. Πουλιά κελαηδούν, άνθη ξεπηδούν δεξιά και αριστερά όπου βρεθεί το βλέμμα, νερά παφλάζουν, ο ήλιος ζεσταίνει το δέρμα, το αεράκι χαϊδεύει τα μαλλιά…

Άλλη μια ωραία θέση για στάση στην συγκεκριμένη διαδρομή είναι η ποτίστρα.

Μόλις λίγα μέτρα μετά την ποτίστρα υπάρχει μια διχάλα η οποία οδηγεί σε 2 διαφορετικούς προορισμούς. Για να φτάσετε στην Αλικόπετρα θα ακολουθήσετε την πορεία που σας οδηγεί προς Χάνια, δηλαδή ανεβαίνοντας προς αριστερά. Από εκεί δεν έχετε πολύ μεγάλη πορεία ακόμα, εξάλλου ήδη θα διαπιστώσετε πόσο ψηλά έχετε φτάσει από την θέα που βλέπετε.

Η θέση της Αλικόπετρας είναι σχεδόν στην μέση της διαδρομής Πορταριά-Χάνια. Η διαδρομή ως εκεί είναι ιδανική για όσους κάνουν πρώτη φορά πεζοπορία στο βουνό ή αρέσκονται σε σύντομες διαδρομές.

Εάν ωστόσο σκέφτεστε να το τολμήσετε, οφείλουμε να σας παροτρύνουμε να αφήσετε αυτή την διαδρομή για μια άλλη φορά ώστε να την απολαύσετε περισσότερο και με μεγαλύτερη άνεση.

Φτάνοντας στην Αλικόπετρα μπορείτε να κάνετε ακόμα μια στάση ή ακόμα και πικνικ (εφόσον έχετε αρκετό χρόνο μπροστά σας). Υπάρχει αρκετός χώρος ακόμα και για να ξαπλώσετε, αλλά λόγω έλλειψης ψηλών δέντρων δεν υπάρχουν αρκετά σκιερά μέρη, γεγονός που ίσως σας αποθαρρύνει να παραμείνετε εκεί για ώρα, εφόσον δεν έχετε στην διάθεσή σας εξοπλισμό κατάλληλο για σκίαση.

Αφού πάρετε αρκετές δόσεις από βαθιές και καθαρές ανάσες, χαλαρώσετε και απολαύσετε το θρόισμα των φύλλων και το κελάηδισμα των πουλιών, αγναντεύοντας τον Παγασητικό υπό τα χάδια του ήλιου και της δροσιάς των ρευμάτων, μπορείτε να πάρετε τον δρόμο της επιστροφής.

Η διαδρομή στο σύνολό της είναι μέτριας δυσκολίας έως εύκολη, ανάλογα με την εμπειρία και την φυσική κατάσταση, και μπορεί να γίνει και από οικογένειες με παιδιά. Όμως είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει καλή επιτήρηση διότι υπάρχουν κάποια στενά σημεία ενώ εκεί που θα έρθετε αντιμέτωποι με νερά και λάσπες, οι πέτρες είναι αρκετά ολισθηρές και χρειάζεται αρκετή προσοχή ώστε να μην προκληθούν επιπόλαιοι τραυματισμοί.

Εάν πρόκειται να κάνετε πρώτη φορά πεζοπορία στο βουνό, να σας ενημερώσουμε ότι για να μην χαθείτε πρέπει είτε να ακολουθείτε τα κίτρινα ταμπελάκια είτε τα ερυθρόλευκα σημάδια που υπάρχουν σε δέντρα και πέτρες, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν και τις ενδείξεις ότι είστε “στον σωστό τον δρόμο”.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι η ερυθρόλευκη σήμανση πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Ultra Trail Pelion, τον αγώνα ορεινού τρεξίματος που διοργανώνεται τα τελευταία χρόνια στο Πήλιο. 

Για να ξεκινήσετε αυτή τη νέα περιπέτεια μην ξεχάσετε να εξοπλιστείτε σωστά! Η επαφή με την φύση, και πόσο μάλλον όταν αυτή γίνεται μακριά από όλους και όλα, θέλει σίγουρα μια καλή προετοιμασία.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι καλό είναι να φοράτε αθλητικά παπούτσια, καπέλο, άνετα ρούχα και αντηλιακή κρέμα, ενώ στο σακίδιό σας πρέπει να έχετε νερό, αντιισταμινικά (για τους αλλεργικούς), σπρέι ή τζελ για τσιμπήματα εντόμων και λίγο φαγητό.

Μια αλλαξιά ρούχα θα βοηθούσε να την έχετε, για παν ενδεχόμενο. Φροντίστε επίσης να έχετε μαζί σας μια σακούλα για να μαζεύετε τα απορρίμματα που ενδεχομένως θα προκύψουν από τις ενέργειές σας και την σύντομη παραμονή σας στο βουνό. 

Μια νέα εμπειρία, λοιπόν, σας περιμένει!

Ακόμα το σκέφτεστε; Έχετε ήδη τις πρώτες και απαραίτητες πληροφορίες για να προγραμματίσετε την εξόρμηση που θα σας βγάλει έξω από τα καθιερωμένα! Αυτό που μένει είναι να το πάρετε απόφαση και να το τολμήσετε. Το βουνό είναι εκεί, μας περιμένει και η αγκαλιά του μας χωράει όλους!

Φωτογραφίες: Χατζηαντωνίου Διαμαντούλα

Κοινοποιήστε
Διαμαντούλα Χατζηαντωνίου
Απόφοιτη ΙΕΚ Οικονομίας & Διοίκησης και πιστοποιημένη Δημοσιογράφος διαδικτύου, με συμμετοχές σε πολλά σεμινάρια ποικίλου ενδιαφέροντος και κατευθύνσεως. Έχει λάβει το πρώτο βραβείο ποίησης στην Θεσσαλία, σε μαθητικό διαγωνισμό. Δραστηριοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, ως ραδιοφωνική παραγωγός, αρθρογράφος καλλιτεχνικών ειδήσεων και ερασιτέχνης ηθοποιός. Θρέφει μεγάλη αγάπη για τις τέχνες, την φύση, την φιλοσοφία και την ψυχολογία ενώ αφιερώνει αρκετό χρόνο σε θέματα κοινωνικής και ιστορικής φύσεως. Αγαπημένη της ερώτηση: Γιατί; Αγαπημένο μότο: Αξίζει να βρίσκεις λόγους να γελάς