Όταν παίρνεις την απόφαση να ανέβεις στην σκηνή του θεάτρου και να προσπαθήσεις να ενσαρκώσεις έναν φανταστικό χαρακτήρα, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται.
Παίρνεις ένα σωρό χαρτιά γεμάτα λέξεις, σκέψεις και συναισθήματα που κάποιος, για δικούς του λόγους, ήθελε να εκφράσει. Τα διαβάζεις και ταξιδεύεις για λίγο στον δικό του πλανήτη, προσπαθείς να καταλάβεις τι θέλει να πει, σε ποιον και γιατί.
Πρέπει να έχεις μια στάλα ενσυναίσθηση, να μπεις στα παπούτσια του και να περπατήσεις λίγο με αυτά, όσο σου επιτρέπει ο ίδιος να το κάνεις. Κι αυτό γιατί από χαρακτήρα σε χαρακτήρα, οι διαφορές είναι μεγάλες κι ας γεννήθηκαν από τον ίδιο άνθρωπο.
Οι χαρακτήρες αυτοί έχουν ψήγματα του χαρακτήρα του συγγραφέα, άρα δεν θα τον καταλάβεις πλήρως ποτέ.
Για να κάνεις την φαντασία πραγματικότητα σε μια σκηνή, όπου ο κόσμος σε κοιτάζει από κάτω την ίδια στιγμή που παίζεις, χρειάζεται να βυθιστείς για τα καλά στο είναι της ιστορίας και να μπορείς να μεταφέρεσαι στο φαίνεσθαι στο λεπτό, όταν και όπως το προστάζει η ιστορία.
Ποιος είπε ότι είναι εύκολο πράγμα να κάνεις τον διαμεσολαβητή ανάμεσα στον συγγραφέα και το κοινό;
Απαιτούνται μέρες και νύχτες συνεχόμενων εξασκήσεων και αναζητήσεων, μέχρι να καταφέρεις να πάρεις το κομμάτι του συγγραφέα, να το αφομοιώσεις και να πεις: «Εγώ είμαι αυτός ο τύπος που γράφει εκεί μέσα, για μένα γράφτηκε.» Αν δεν το πεις, δεν είσαι έτοιμος να ανέβεις εκεί πάνω. Όχι μόνο θα εκτεθείς αλλά δεν θα το ζήσεις όπως πρέπει.
Σε 5′ ξεκινάμε. Πρώτο κουδούνι.
Και έφτασε η στιγμή που θα κάνεις το βήμα μπροστά και γυρισμό δεν έχει. Το θέατρο δεν είναι γράψε-σβήσε. Ακόμα και λάθη να κάνεις πρέπει να έχεις ευελιξία, ευστροφία και να μπορείς να αυτοσχεδιάζεις με τέτοιο τρόπο που να μην καταλάβει κανείς το λάθος, λες κι αυτό γράφτηκε για σένα. Μόνο που γράφτηκε από εσένα αυτή τη φορά.
Έλα να συγκεντρωνόμαστε, να είμαστε χαλαροί! Δεύτερο κουδούνι.
Μα είναι δυνατόν να έχεις άγχος; Τόση προετοιμασία έχεις κάνει! Αυτό για σένα γράφτηκε είπαμε, αυτός είναι εσύ κι εσύ είσαι αυτός, 2 ψυχές σε ένα σώμα κι ένα μυαλό που τα έχει όλα σε σειρά και τα κουμαντάρει μια χαρά.
Ποιο άγχος; Δεν υπάρχει η λέξη, δεν υπάρχει η σκέψη. Έχεις αναλάβει την ευθύνη του διαμεσολαβητή και θα υποστείς τις συνέπειες στο τέλος. Κάνε την αρχή που μπορείς και τα άλλα θα έρθουν μετά.
Σουτ! Ο κόσμος είναι ήδη μέσα. Τρίτο κουδούνι.
Μετράς αντίστροφα και βγαίνεις στο φως. Ακόμα και η πιο σκοτεινή σκηνή να είναι, από την στιγμή που ανεβαίνεις εκεί, πάλι στο φως βρίσκεσαι. Είσαι στην κρίση του θεατή μέχρι τέλους και περιμένει από εσένα να μάθει όσα ο συγγραφέας θέλει να πει. Σε ανακρίνει με μια νοητή λάμπα κάθε δευτερόλεπτο που βρίσκεσαι εκεί, σε εξετάζει εξονυχιστικά και αποκωδικοποιεί τα μηνύματα.
Κι εσύ είσαι σε ένα παράλληλο σύμπαν, δεν μπορείς να δεις τι γίνεται από κάτω, μόνο ακούς. Είναι όπως τις φορές που είσαι μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, ακούς αλλά δεν συμμετέχεις γιατί δεν είσαι εκεί 100%. Ε, κάπως έτσι είναι κι εκεί πάνω! Ζεις ένα όνειρο και δεν βγαίνεις από αυτό μέχρι να ξυπνήσεις.
Ξύπνα! Υπόκλιση.
Και ξαφνικά, έχουν περάσει 1-2 ώρες και εσύ ακόμα δεν το κατάλαβες! Έχεις μαγευτεί από την ενέργεια, τα παράλληλα σύμπαντα, το όνειρο, τα γέλια, το χειροκρότημα, την συγκίνηση, τα σχόλια…
Υποκλίνεσαι γιατί ο θεατής είναι ο προορισμός. Εσύ είσαι το μέσο και ελπίζεις να έφερες εις πέρας την αποστολή σου. Η υπόκλιση είναι ένδειξη σεβασμού και δεν μπορείς να μην υποκλιθείς όταν ο άλλος αφιέρωσε χρόνο από την ζωή του για να μάθει ένα μήνυμα που κάποιος, κάποτε, για κάποιον δικό του λόγο, ήθελε να στείλει.
Κλείστε τα φώτα!
Άδειασε το θέατρο από παρουσίες αλλά η ενέργεια που υπήρξε εδώ μέσα θα κάνει ώρα να φύγει. Πάρε λίγη μαζί σου για το σπίτι! Είναι το καλύτερο ενθύμιο που μπορείς να πάρεις από εκεί μέσα…Ούτε φωτογραφίες, ούτε κουστούμια, ούτε κάτι άλλο…
Αυτή η ενέργεια που λαμβάνεις, αυτή η αλληλεπίδραση που όμοιά της δεν έχεις ζήσει με τόσο κόσμο, αυτό είναι το καλύτερο ενθύμιο. Πάρε λίγη μαζί σου για το σπίτι! Υπάρχουν μέρες που ξεμένεις, που στην ρουφούν, που την χάνεις….Πάρε μην ντρέπεσαι!
Το πολύ πολύ να εθιστείς! Αν δεν είσαι ήδη εξαρτημένος…
27 Μαρτίου: Παγκόσμια ημέρα θεάτρου
Αφιερωμένο στους θεατρανθρώπους και τους θεατρόφιλους.
