Η σπουδαία ερμηνεύτρια παραδοσιακής αργεντίνικης μουσικής Mercedes Sosa, ή αλλιώς La Negra, γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου του 1935 στην επαρχιακή περιοχή Τουκουμάν της Αργεντινής.
Το 1959 ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ «La Voz de la Zafra» σηματοδοτώντας την αρχή μιας μεγάλης και σπουδαίας μουσικής και ανθρωπιστικής καριέρας. Έκανε αρκετές εμφανίσεις σε φεστιβάλ, καθώς και περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία. Έγινε γνωστή με το καλλιτεχνικό όνομα La Negra.
Η Mercedes Sosa καθιερώθηκε ως εκπρόσωπος του κινήματος Nueva canción, ένα μουσικοκοινωνικό κίνημα της Ιβηρικής Αμερικής, που εκφραζόταν με ένα είδος τοπικής παραδοσιακής μουσικής και στίχους αποκλειστικά κοινωνικοπολιτικού περιεχομένου με μηνύματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις κοινωνικές διακρίσεις.
Το κίνημα της Nueva canción θεωρείται ότι επηρέασε καταλυτικά τις κοινωνικές αναταραχές σε Πορτογαλία, Ισπανία και Λατινική Αμερική κατά τις δεκαετίες του ’70 και ’80.
Το 1979 η στρατιωτική χούντα του δικτάτορα της Αργεντινής Χόρχε Βιδέλα συνέλαβε την Mercedes Sosa και απαγόρευσε την μουσική της στην ίδια της την πατρίδα. Μετά από διεθνή παρέμβαση, λόγω της σημαντικής φήμης της, αφέθηκε ελεύθερη και στη συνέχεια αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι και στη Μαδρίτη.
Στην Αργεντινή επέστρεψε ξανά το 1982 και συνέχισε την πετυχημένη μουσική της πορεία πραγματοποιώντας συναυλίες στο εξωτερικό κατά την δεκαετία του ’90.
Ηχογράφησε συνολικά 40 δίσκους και συνεργάστηκε με πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και οι Έλληνες Μαρία Φαραντούρη, Διονύσης Σαββόπουλος και Νανά Μούσχουρη.
Απέσπασε 3 βραβεία Latin Grammy «καλύτερου άλμπουμ λαϊκής μουσικής» για τα άλμπουμ της «Misa Criolla» (2000), «Acústico» (2003) και «Corazón Libre» (2006). Επίσης για το άλμπουμ «Cantora 1» του 2009 κέρδισε άλλα 2 βραβεία Latin Grammy, καλύτερου άλμπουμ και καλύτερης συσκευασίας για ηχογράφημα.
Η καριέρα της κράτησε τέσσερις δεκαετίες και η φήμη της εξαπλώθηκε από την Λατινική Αμερική σε όλο τον κόσμο. Χαρακτηρίστηκε ως «η φωνή των ανθρώπων που δεν έχουν φωνή» («voice of the voiceless ones») και ήταν Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO για την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική.
Η σπουδαία ερμηνεύτρια έφυγε από τη ζωή στις 4 Οκτωβρίου του 2009 λόγω νεφρικής ανεπάρκειας και μετά από δύσκολη μάχη με τα αναπνευστικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Η κυβέρνηση της Αργεντινής κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος μετά τον θάνατό της και η σορός της τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα, όπου χιλιάδες άνθρωποι παρευρέθηκαν για να τιμήσουν τη γυναίκα που εκπροσώπησε τη φωνή όλων τους στον αγώνα για τα κοινωνικά και προσωπικά τους δικαιώματα.
