Κατά την δεκαετία του ’50 και λίγο πριν ο Elvis Presley αναδειχθεί ο απόλυτος “βασιλιάς του Rock n’ Roll” συνδέοντας διαχρονικά το όνομά του με το ανερχόμενο τότε και αγαπημένο μουσικό είδος, στη rock n’ roll σκηνή μεσουρανούσαν τρία άλλα ονόματα: ο Buddy Holly, ο Ritchie Valens και ο “The Big Bopper” (J. P. Richardson).
Οι νεαροί καλλιτέχνες, που ήδη σημείωναν τεράστια επιτυχία και αναγνωρισιμότητα στην Αμερική, έχασαν τη ζωή τους ξαφνικά και ταυτόχρονα σε ένα τραγικό αεροπορικό δυστύχημα, στις 3 Φεβρουαρίου του 1959, εν μέσω της τελευταίας τους επεισοδιακής μουσικής περιοδείας.
________________________________________
Ο 22χρονος Buddy Holly (Charles Hardin Holley) ήταν από τους πολλά υποσχόμενους και πρωτοποριακούς νέους αστέρες της σκηνής. Θεωρείται πως είναι αυτός που καθόρισε την παραδοσιακή rock n’ roll σύνθεση δύο κιθάρων, μπάσου και drums και υπήρξε σημαντική επιρροή για ανερχόμενα μεγάλα ονόματα, όπως ο ίδιος ο Presley, ο Bob Dylan, οι Beatles, ο Eric Clapton, οι Rolling Stones κ.α.
Στο σύντομο διάστημα της καριέρας του ηχογράφησε πολλά τραγούδια, κυκλοφόρησε τρία στούντιο άλμπουμ και πραγματοποίησε μια μακρά σειρά από αξιόλογες συνεργασίες και ζωντανές εμφανίσεις. Υπήρξε ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που εντάχθηκαν στο Rock and Roll Hall of Fame, το 1986.
Ο Buddy Holly ήταν επίσης φρεσκοπαντρεμένος με την αγαπημένη του María Elena Santiago για έξι μήνες, ενώ περίμεναν και το πρώτο τους παιδί.
Ο Ritchie Valens (Richard Steven Valenzuela) ήταν μόλις 18 ετών την ημέρα που σκοτώθηκε στο ιστορικό δυστύχημα και είχε ξεκινήσει επίσημα τη μουσική του καριέρα οκτώ μήνες πριν. Ένας ταλαντούχος και αυτοδίδακτος κιθαρίστας από μικρό παιδί, συνθέτης και αργότερα τραγουδιστής, αναγκάστηκε να διακόψει τις σπουδές του στο γυμνάσιο για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της λαμπρής μουσικής διαδρομής που ανοιγόταν μπροστά του.
Τα δύο άλμπουμ που κυκλοφόρησε μέσα στο 1959 γνώρισαν άμεση επιτυχία πουλώντας πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα, ενώ του απονεμήθηκε και ένας χρυσός δίσκος από την Ένωση Βιομηχανιών Ηχογραφήσεων της Αμερικής. Με την δημοφιλή του διασκευή του παραδοσιακού μεξικάνικου τραγουδιού “La Bamba” θεωρήθηκε πρωτοπόρος του ισπανόφωνου rock n’ roll κινήματος, έναν τίτλο όμως πάνω στον οποίο δεν πρόλαβε να χτίσει.
Ο 28χρονος Jiles Perry Richardson ήταν ο μεγαλύτερος της παρέας και γνωστός στη μουσική σκηνή ως “The Big Bopper”.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως ένας πετυχημένος ραδιοφωνικός παραγωγός, έγινε διευθυντής προγράμματος του σταθμού του, ενώ παράλληλα έπαιζε κιθάρα κα συνέθετε τραγούδια, που δεν άργησαν να του δώσουν μια θέση και στα στούντιο ηχογράφησης. Τελευταίες και δημοφιλέστερες επιτυχίες του τα κομμάτια “Chantilly Lace” και “White Lightning”.
Ο Richardson ήταν παντρεμένος με την Adrienne Joy Wenner και είχαν αποκτήσει μαζί μια κόρη (τεσσάρων ετών τότε) και έναν γιό, ο οποίος γεννήθηκε δύο μήνες μετά τον αναπάντεχο θάνατό του.
________________________________________
“Η μέρα που πέθανε η μουσική”
Οι τρεις μουσικοί αστέρες είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους πρωταγωνιστώντας στην μεγάλη περιοδεία “Winter Dance Party“, που ξεκίνησε στις 23 Ιανουαρίου του 1959 και περιείχε προγραμματισμένες εμφανίσεις σε 24 μέρη των μεσοδυτικών πολιτειών των ΗΠΑ.
Παρόλο που η περιοδεία σημείωνε ήδη τεράστια επιτυχία, οι εμφανίσεις ήταν καθημερινές χωρίς μέρες ξεκούρασης ανάμεσά τους, ενώ και τα ταξίδια μεταξύ των χωρών ήταν ένα σοβαρό πρόβλημα, κυρίως λόγω της κακής διοργάνωσης. Οι αποστάσεις δεν είχαν μελετηθεί σωστά, ώστε να υπάρχει μια λογική και βολική σειρά στα μέρη-σταθμούς και η περιοδεία διεξαγόταν στην περιοχή ακανόνιστα.
Σημειωτέον ότι τότε δεν είχε κατασκευαστεί ακόμα το ευρύτερο δίκτυο εθνικών δρόμων και οι διαδρομές πραγματοποιούνταν κατά πολύ σε μικρούς, αγροτικούς αυτοκινητόδρομους, που είχαν ως αποτέλεσμα και περισσότερες καθυστερήσεις.
Τα συγκροτήματα ήταν αναγκασμένα να ταξιδεύουν καθημερινά για πολλές ώρες, ως και 10-12 κάποιες φορές, μέσα στις παγωμένες θερμοκρασίες του χειμώνα και σε ταλαιπωρημένα, παλιά λεωφορεία, που δεν διέθεταν επαρκή θέρμανση και υποδομές για τις δύσκολες καιρικές συνθήκες. Αναφέρεται πως χρησιμοποιήθηκαν πέντε διαφορετικά λεωφορεία κατά τη διάρκεια της περιοδείας, καθώς κατέρρεαν στο δρόμο και έπρεπε να αντικατασταθούν.
Ο Richardson και ο Valens δεν άργησαν να εμφανίσουν συμπτώματα γρίπης εξαιτίας των αντίξοων συνθηκών του προγράμματος, ενώ και άλλο μέλος της ομάδας νοσηλεύτηκε με σοβαρά κρυοπαγήματα στα πόδια.
Στις 2 Φεβρουαρίου σταμάτησαν στην πόλη Clear Lake έχοντας ταξιδέψει πάνω από 500 χιλιόμετρα από τον τελευταίο συναυλιακό προορισμό τους στο Green Bay. Απογοητευμένος από τα συνεχιζόμενα προβλήματα με το λεωφορείο τους, ο Buddy Holly αποφάσισε να ναυλώσει ένα μικρό αεροπλάνο για εκείνον και το συγκρότημά του. Νοίκιασε λοιπόν από μια τοπική εταιρεία το τετραθέσιο μονοκινητήριο Beechcraft Bonanza B35, με πιλότο τον 21χρονο Roger Peterson.
Εκτός από τον πιλότο και τον Buddy Holly, οι άλλες δύο θέσεις του αεροσκάφους προορίζονταν για τον μπασίστα του Waylon Jennings και τον κιθαρίστα Tommy Allsup. Τελευταία στιγμή όμως πριν την πτήση τα σχέδια άλλαξαν. Ο Jennings έδωσε τη θέση του στον J. P. Richardson, αφού η υγεία του κινδύνευε να χειροτερέψει συνεχίζοντας με το λεωφορείο, ενώ και η θέση του Allsup παραχωρήθηκε τελικά στον 18χρονο Ritchie Valens.
Ως τότε ο Valens είχε μια φοβία να πετάξει με αεροπλάνο εξαιτίας ενός φρικτού ατυχήματος, που συνέβη στο γυμνάσιό του δύο χρόνια πριν, όταν δύο αεροπλάνα συγκρούστηκαν και έπεσαν στην παιδική χαρά σκοτώνοντας και τραυματίζοντας αρκετούς από τους φίλους του.
Όταν έγινε η αλλαγή των επιβατών του αεροσκάφους, ο Buddy Holly είπε για πλάκα στον Jennings “Ελπίζω το λεωφορείο σου να παγώσει!”. Σε μια τραγική ειρωνεία της τύχης εκείνος του απάντησε χιουμοριστικά “Κι εγώ ελπίζω το αεροπλάνο σας να συντριβεί!”…
Το αεροπλάνο απογειώθηκε κανονικά λίγο πριν τη 1 τα ξημερώματα της 3ης Φεβρουαρίου από το αεροδρόμιο του Mason City με κατεύθυνση τον επόμενο σταθμό τους στη Minnesota. Ο καιρός ήταν αρκετά κακός, αλλά ο πύργος ελέγχου είχε δώσει κανονικά άδεια απογείωσης και ο πιλότος πίστευε πως δεν θα υπήρχε κάποιος κίνδυνος.
Σύντομα όμως αντιμετώπισαν μια σφοδρή χιονοθύελλα. Δεν είχε περάσει πολλή ώρα και παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, δεν υπήρχε καμία επικοινωνία με το αεροσκάφος. Μέσα στη χιονοθύελλα ο νεαρός πιλότος Peterson αποπροσανατολίστηκε, έχασε τον έλεγχο και το αεροπλάνο έκανε μια ελεύθερη πτώση προς το έδαφος, ώσπου κατέληξε με ταχύτητα και αναποδογυρίζοντας μέσα σε ένα χωράφι. Οι άτυχοι επιβάτες εκτοξεύτηκαν από το σκάφος κατά την πτώση και σκοτώθηκαν ακαριαία.
Τα συντρίμμια του εντοπίστηκαν το επόμενο πρωί μαζί και τα σώματα των τριών νεαρών μουσικών και του πιλότου, που είχαν μείνει για ώρες μέσα στο χιόνι. Πιστοποιήθηκε πως και οι τέσσερις είχαν βρει ακαριαίο θάνατο λόγω σοβαρού τραύματος στον εγκέφαλο.
Αιτία για το αναπάντεχο και τραγικό δυστύχημα θεωρήθηκαν οι αντίξοες καιρικές συνθήκες και η έλλειψη εμπειρίας του νεαρού πιλότου να ανταπεξέλθει σε αυτές.
Απόηχος
Παρά το τραγικό γεγονός, η περιοδεία συνεχίστηκε λόγω των ήδη κλεισμένων εισιτηρίων και τα εναπομείναντα μέλη των συγκροτημάτων ανέλαβαν να καλύψουν τις θέσεις των εκλιπώντων μουσικών στις συναυλίες.
Ο ταυτόχρονος, αιφνίδιος θάνατος των τριών ταλαντούχων μουσικών του rock n’ roll συγκλόνισε την Αμερική. Όλα μέχρι τότε έδειχναν πως τους περίμεναν σίγουροι δρόμοι επιτυχίας στο μουσικό στερέωμα, που ίσως, αν ζούσαν, σήμερα να το γνωρίζαμε κάπως διαφορετικό.
Η γυναίκα του Buddy Holly, María Elena, έμαθε για τον θάνατο του αγαπημένου της μέσα από τις ειδήσεις. Μόλις έξι μήνες παντρεμένη και έγκυος στο πρώτο τους παιδί, το σοκ για εκείνη ήταν τόσο μεγάλο που οδήγησε σε αποβολή της εγκυμοσύνης της.
Εξαιτίας αυτού καθιερώθηκε από τότε η πολιτική να μην αποκαλύπτουν οι αρχές στο κοινό τα ονόματα των θυμάτων σε δυστυχήματα αν πρώτα δεν έχουν ενημερωθεί οι συγγενείς τους.
Προς τιμήν των αδικοχαμένων μουσικών στήθηκε μνημείο από τις οικογένειές τους έξω από το ιστορικό Surf Ballroom στην Clear Lake της Iowa, αλλά και στο σημείο του δυστυχήματος αργότερα από θαυμαστές τους.
Ένας δρόμος που ξεκινάει κοντά στο Surf Ballroom και περνάει κοντά από το σημείο της συντριβής είναι σήμερα γνωστός ως Buddy Holly Place.
Από το 1979, θαυμαστές των τριών μουσικών διοργανώνουν κάθε χρόνο συναυλίες προς τιμήν τους. Η 50η επέτειος του δυστυχήματος τιμήθηκε συναυλιακά στις 3 Φεβρουαρίου του 2009 με τη συμμετοχή σημαντικών μουσικών της ευρύτερης rock σκηνής.
Οι βιογραφικού τύπου ταινίες “The Buddy Holly Story” του 1978 και “La Bamba” του 1987 αποτυπώνουν μεταξύ άλλων το συμβάν του απρόσμενου δυστυχήματος.
Η απώλεια των ανερχόμενων νεαρών αστέρων αποτέλεσε έμπνευση και για πολλούς μουσικούς της εποχής, που έγραψαν τραγούδια προς τιμήν τους.
Το πιο χαρακτηριστικό από αυτά είναι το δημοφιλές τραγούδι “American Pie“ του Don McLean, που αναφέρεται στο μοιραίο αεροπορικό δυστύχημα και τον θάνατο των τριών ερμηνευτών θεωρώντας ότι συμβολίζουν την απώλεια της αθωότητας της πρώτης γενιάς του rock n’ roll.
Η φράση “the day the music died”, που επαναλαμβάνεται στο τραγούδι, καθιερώθηκε ως η διαχρονική ονομασία για το τραγικό συμβάν.
__________________________________________
Μπορεί να μην ήταν στην κυριολεξία “η μέρα που πέθανε η μουσική”, όμως ήταν σίγουρα μια ανατρεπτική και τραγική συγκυρία για τέσσερις νέους άντρες, που μόλις είχαν αρχίσει να χτίζουν τις ζωές τους με τις καλύτερες προϋποθέσεις, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και επαγγελματικά.
Το αδιαμφισβήτητο μουσικό ταλέντο των Buddy Holly, Ritchie Valens και “Big Bopper” έμεινε ζωντανό στην ιστορία, αλλά και στην έμπνευση και δημιουργία των επόμενων καλλιτεχνών που αναδείχθηκαν στην rock n’ roll σκηνή.