Όπως έχουμε ξαναπεί, ο σκοπός μέσα από την στήλη Ιστορίες για αγρίους είναι να παρατηρήσουμε τις διάφορες εκφάνσεις της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης και τους συνδυασμούς ερεθισμάτων και συγκυριών που μπορούν να φέρουν οποιονδήποτε άνθρωπο εκτός ορίων.

Κατά κύριο λόγο έχουμε δει μέχρι τώρα ανθρώπους που από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους τίποτα δεν ήταν με το μέρος τους και η εξέλιξή τους σε εγκληματίες ήταν σχεδόν αναμενόμενη. Ταυτόχρονα πολλοί από αυτούς πάσχουν από ψυχικά νοσήματα, είτε εκ γενετής είτε επίκτητα, που τους απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από την λογική και την νηφαλιότητα.

Υπάρχει όμως και μια κατηγορία ανθρώπων που η ζωή τους ήταν καθ’όλα φυσιολογική μέχρι που κάποιο περιστατικό στέκεται αφορμή για να “γυρίσει ο διακόπτης” μέσα τους και να μπούνε στον δρόμο που δεν έχει γυρισμό, αυτόν της ανθρωποκτονίας.

Μια τέτοια περίπτωση είναι και αυτή του Ούγγρου κατά συρροή δολοφόνου, Béla Kiss. Οι θρύλοι της περιοχής του τον χαρακτηρίζουν ως βρυκόλακα, όμως η σκοτεινή και μυστηριώδης ιστορία του είναι πέρα για πέρα αληθινή…

_____________________________

Ο Béla Kiss γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1877 στην Ουγγαρία και μεγαλώνοντας ήταν ένας κλασσικός, φυσιολογικός, καθημερινός τύπος. Σύμφωνα με τις πηγές, ήταν ένας αρκετά εμφανίσιμος άντρας, ξανθός, γαλανομάτης, ήρεμος, με κομψό στυλ και ευγενική συμπεριφορά.

Το επάγγελμά του ήταν λευκοσιδηρουργός, ενώ περιστασιακά ασχολιόταν και με την αστρολογία και λέγεται πως είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον του και ο αποκρυφισμός. Μια άλλη μεγάλη του αγάπη ήταν τα βιβλία. Διάβαζε αχόρταγα για τέχνη, λογοτεχνία και ιστορία και με τις πλούσιες γνώσεις του βρισκόταν συχνά να συζητάει και να συναναστρέφεται με ανθρώπους υψηλότερων κοινωνικών τάξεων.

Εν ολίγοις ήταν ένας πολύ καθώς-πρέπει τύπος, που ασχολιόταν με τη δουλειά και τα χόμπι του και άφηνε στους γύρω του μόνο καλές εντυπώσεις.

CZINKOTA

Τον Φεβρουάριο του 1912, ο 35χρονος τότε Béla Kiss μετακόμισε με την γυναίκα του Marie στο χωριό Czinkota, κοντά στην πόλη της Βουδαπέστης. Η 15 χρόνια μικρότερή του Marie όμως σύντομα ξεκίνησε μια εξωσυζυγική σχέση με τον νεαρό Paul Bikari. Το παράνομο ζευγαράκι δεν πολυ-κρατούσε τα προσχήματα και ο Béla Kiss δεν άργησε να μάθει για την απιστία της γυναίκας του.

Τον Δεκέμβριο του 1912 ο Béla Kiss ενημέρωσε τους συγχωριανούς του ότι η γυναίκα του και ο εραστής της το έσκασαν από το χωριό και πράγματι κανείς δεν τους ξαναείδε από τότε.

Έτσι έμεινε πλέον μόνος και λίγο καιρό αργότερα προσέλαβε την ηλικιωμένη Mrs Jakubec να μένει μαζί του και να φροντίζει το σπίτι. Συχνά-πυκνά φιλοξενούσε στο σπίτι του διάφορες κυρίες, περιστασιακές παρέες στη νέα εργένικη ζωή του. Κανένας βέβαια, ούτε καν η οικονόμος του σπιτιού, δεν είχε γνωρίσει προσωπικά καμία από αυτές.

Την ίδια περίοδο ο Kiss άρχισε να συγκεντρώνει στο σπίτι του μεγάλα μεταλλικά δοχεία. Οι συγχωριανοί του το παρατήρησαν και απόρησαν και εκείνος τους είπε ότι περιέχουν πετρέλαιο. Με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευρώπη να έχει ήδη ξεκινήσει, αυτά τα αποθέματα καυσίμων θα ήταν πολύ χρήσιμα και σε εκείνον, αλλά και σε όλο το χωριό. Ήταν πράγματι μια λογική εξήγηση και δεν είχε κανείς λόγο να μην τον πιστέψει.

Την ίδια περίοδο επίσης άρχισαν να δηλώνονται διάφορες εξαφανίσεις γυναικών στη Βουδαπέστη με πρώτες τις δύο χήρες Schmeidak και Varga. Οι γυναίκες αγνοούνταν ήδη μερικές εβδομάδες και το τελευταίο πράγμα που έγινε γνωστό γι’ αυτές ήταν ότι επρόκειτο να συναντηθούν με κάποιον κύριο Hoffmann σε μια γέφυρα της Βουδαπέστης. Οι έρευνες των αρχών δεν κατέληξαν πουθενά, αφού τόσο οι δύο γυναίκες, όσο και ο αναφερόμενος κύριος Hoffmann παρέμειναν άφαντοι.

Τον Νοέμβριο του 1914 ο Béla Kiss έφυγε στρατιώτης στον πόλεμο και το σπίτι του έμεινε υπό την ευθύνη της πιστής του οικονόμου. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα ένα μήνυμα έφτασε στο χωριό ότι η τύχη του 40χρονου στρατιώτη αγνοείται και θεωρήθηκε νεκρός. Οι κάτοικοι του χωριού σχεδόν ξέχασαν τον παλιό τους συγχωριανό , όχι όμως για πολύ…

ΦΡΙΚΤΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ

Τον Ιούνιο του 1917 κάποιοι στρατιώτες έφτασαν στο χωριό αναζητώντας αποθέματα καυσίμων. Οι χωριανοί θυμήθηκαν τότε τα μεταλλικά δοχεία που μάζευε ο Kiss στο σπίτι του γι’ αυτό τον σκοπό, όπως τους είχε πει. Έτσι οι στρατιώτες μαζί με τον αστυφύλακα της περιοχής μπήκαν στο σπίτι του Béla Kiss για να τα βρουν.

Πράγματι, στην αποθήκη του σπιτιού βρέθηκαν επτά μεγάλα μεταλλικά δοχεία…όμως κανένα τους δεν περιείχε πετρέλαιο. Με σοκ και δέος ανακάλυψαν ότι σε κάθε δοχείο βρισκόταν το γυμνό νεκρό σώμα μιας γυναίκας, που είχε στραγγαλιστεί και συντηρηθεί σαν ανθρώπινο τουρσί στο γεμάτο αλκοόλ βαρέλι.

Με τα πρώτα σοκαριστικά ευρήματα στο σπίτι του Kiss να γίνονται πρώτη είδηση στην περιοχή, πολλοί θυμήθηκαν ότι τον είχαν δει να αγοράζει πολλά περισσότερα βαρέλια από αυτά που βρέθηκαν και οι αρχές άρχισαν να “χτενίζουν” την ιδιοκτησία του από άκρη σ’ άκρη.

Τις επόμενες μέρες άλλα δεκαεπτά μεταλλικά βαρέλια βρέθηκαν θαμμένα στον εξωτερικό χώρο γύρω από το σπίτι, όλα με ένα στραγγαλισμένο πτώμα μέσα. Μεταξύ των νεκρών αναγνωρίστηκαν οι δύο χήρες Schmeidak και Varga, καθώς και η πρώην γυναίκα του Marie και ο εραστής της Paul Bikari. Αυτός είχε την “τιμή” να είναι και ο μοναδικός άντρας ανάμεσα στα 24 συνολικά πτώματα που βρέθηκαν.

Με την βοήθεια της οικονόμου, που δεν ήξερε τίποτα για την κρυφή αυτή δράση του αφεντικού της, η αστυνομία με επικεφαλής τον ντετέκτιβ Chief Charles Nagy οδηγήθηκε σε ένα προσωπικό δωμάτιο του Kiss, όπου μέχρι τότε δεν είχε πρόσβαση κανένας εκτός από εκείνον.

Στο κρυφό αυτό γραφείο του Kiss βρέθηκαν εκατοντάδες κάρτες και γράμματα από γυναίκες που επικοινωνούσε, αφού είχαν απαντήσει στην αγγελία που έβαζε σε εφημερίδες και παρουσιαζόταν ως “χήρος μόνος ψάχνει γυναικεία συντροφιά”. Το όνομα που χρησιμοποιούσε ήταν Hoffmann.

Μαζί με τα γράμματα, που ήταν επιμελώς ταξινομημένα ανά αποστολέα, υπήρχε και ένα άλμπουμ με περισσότερες από 100 φωτογραφίες νεαρών γυναικών. Διαβάζοντας τα γράμματα ο Dr. Nagy βρήκε ότι ο Kiss διατηρούσε επαφή με τις κυρίες υποτίθεται με σκοπό τον γάμο και είχε κάνει πρόταση σε τουλάχιστον 74 από αυτές!

Οι γυναίκες θύματά του ήταν κυρίως χήρες και γυναίκες που δεν ζούσαν μαζί με άλλους συγγενείς τους, έτσι ώστε να μην γίνει γρήγορα αντιληπτή η εξαφάνισή τους. Με την γοητευτική του προσέγγιση τις έφερνε στο σπίτι του, όπου τελικά τις στραγγάλιζε και έκρυβε τα πτώματα τους στα βαρέλια νομίζοντας μάλλον ότι ποτέ δεν θα βρεθούν. Από πολλές από αυτές είχε καταφέρει να αποσπάσει και μέρος ή και ολόκληρη την περιουσία τους πριν τις σκοτώσει.

Η εξήγηση της όλης υπόθεσης φάνηκε και φαίνεται αρκετά προφανής σε όλους. Η απιστία της γυναίκας του ξύπνησε μέσα του τον φθόνο και μια εκδικητική μανία. Αφού σκότωσε την ίδια και τον εραστή της, συνέχισε για δύο χρόνια να “ψαρεύει” γυναίκες με σκοπό να γίνουν άλλη μια προσθήκη στην μακάβρια συλλογή του.

Όταν η αλήθεια αποκαλύφθηκε, το θέμα πλέον ήταν ο Béla Kiss να δικαστεί και να τιμωρηθεί. Αφού όμως είχε θεωρηθεί νεκρός, η υπόθεση έκλεισε.

ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ

Την Άνοιξη του 1919 αναφέρθηκε ότι κάποιοι είδαν τον Béla Kiss να τριγυρνάει στην γέφυρα της Βουδαπέστης, εκεί που συναντιόταν με τα θύματά του ο “Hoffmann”. Η αστυνομία ξεκίνησε νέο κύκλο ερευνών και με έκπληξη σύντομα ανακάλυψε ότι ο Kiss είχε αλλάξει τα χαρτιά του στον στρατό με αυτά ενός νεκρού στρατιώτη, ώστε να νομίσουν όλοι ότι πέθανε και εκείνος να εξαφανιστεί ανενόχλητος. Παρά τις έντονες προσπάθειές τους, δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα ίχνος του αγνοούμενου δολοφόνου.

Πέρασαν μερικά χρόνια με την υπόθεση να έχει σχεδόν ξεχαστεί, ώσπου το 1924 το όνομα του Kiss ακούστηκε ξανά. Ένας λιποτάκτης της Λεγεώνας των Ξένων ανέφερε στις αρχές για έναν λεγεωνάριο που είχε γνωρίσει με το όνομα Hofman, ο οποίος συνήθισε να τους λέει ιστορίες με στραγγαλισμούς. Οι περιγραφές που έδωσε για τον τύπο ταίριαζαν απόλυτα στον Béla Kiss και η αστυνομία άρχισε για άλλη μια φορά τις έρευνες. Και πάλι όμως χωρίς αποτέλεσμα.

Μετά το 1930 υπήρξαν κάποιες ακόμα μαρτυρίες ότι ο σχεδόν 70χρονος πλέον Béla Kiss εθεάθη στην Νέα Υόρκη, όμως στάθηκε πραγματικά αδύνατο να μπορέσει να βρεθεί οποιοδήποτε παραπάνω στοιχείο για εκείνον.

Κανένας ποτέ δεν έμαθε που πήγε ο Béla Kiss φεύγοντας από το μέτωπο. Μπορεί να πέθανε σύντομα, μπορεί να έζησε πράγματι πολλά χρόνια ακόμα και να άλλαξε διάφορα μέρη. Είναι εξαιρετικά πιθανό επίσης να συνέχισε την εγκληματική του δράση. Σίγουρα πάντως κατάφερε να παίξει σκληρό κρυφτούλι με τις αρχές αποφεύγοντας για πάντα την σύλληψή του.

Στην Ουγγαρία είναι γνωστός και ως ο “Βρυκόλακας” ή το “Τέρας της Czinkota” και η ιστορία του έχει πλέον πάρει διαστάσεις μύθου.

_______________________________

Αν θέλετε λίγη ακόμα δόση της μυστηριώδους ιστορίας του Béla Kiss, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στην γερμανικής παραγωγής ταινία “Bela Kiss: Prologue” του 2013, που αποδίδει με έναν δικό της τρόπο την υπόθεση του περίφημου Ούγγρου serial killer.

Κοινοποιήστε
Άννα-Μαρία Κέκια
Πτυχιούχος Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου με έφεση στην έκφραση μέσω του γραπτού λόγου. Στον τομέα της αρθρογραφίας έχω ασχοληθεί τόσο με γενική ειδησεογραφία, πολιτικά και κοινωνικά θέματα, όσο και με φωτορεπορτάζ, στήλες πολιτισμού, κριτικές δίσκων, αφιερώματα και συνεντεύξεις. Λάτρης της ανεξάρτητης και ερευνητικής δημοσιογραφίας με έμφαση στην ιστορία, την ψυχολογία, την εγκληματολογία και την κοινωνιολογία. Παράλληλη και αγαπημένη απασχόληση η τέχνη της φωτογραφίας.