Από το 1920 οι γυναίκες έδιναν διαρκείς αγώνες για να αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα και να πάρουν ενεργή θέση στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της κοινωνίας τους.
Στην Ελλάδα η αλλαγή ήρθε τον Μάιο του 1952, όταν κατοχυρώθηκε για τις Ελληνίδες γυναίκες το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.
Στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου της ίδιας χρονιάς οι εκλογικοί κατάλογοι δεν είχαν ακόμα ενημερωθεί και οι γυναίκες δεν ψήφισαν. Έγινε όμως δύο μήνες αργότερα στις αναπληρωματικές εκλογές της Θεσσαλονίκης. Τότε αναδείχθηκε και η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής.
Σαν σήμερα, 18 Ιανουαρίου του 1953, η Ελένη Σκούρα έγινε η πρώτη γυναίκα που ανέβηκε στα έδρανα της ελληνικής βουλής.
«Είμαι βαθύτατα συγκινημένη από την νίκην, που επετεύχθη ύστερα από ένα σκληρόν αγώνα. Η σκέψις μου στρέφεται με μεγάλην ευγνωμοσύνην προς τον στρατάρχην Παπάγον και τους συνεργάτας του. Θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατόν διά να φανώ ανταξία της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου, τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω μεγάλας ευθύνας και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων, ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μερίμνης».
Η Ελένη Σκούρα ορκίστηκε στις 31 Ιανουαρίου του 1953 και εκφώνησε τον πρώτο της κοινοβουλευτικό λόγο. Ο πρόεδρος της βουλής την προσφώνησε «κυρία βουλευτίδα» ξεκινώντας μια μεγάλη συζήτηση γύρω από το ποιός θα είναι ο καθιερωμένος όρος προσφώνησης των γυναικών βουλευτών.
__________________________________________
Η Ελένη Παπαχρήστου γεννήθηκε στο Βόλο τον Δεκέμβριο του 1896, όπου και έμεινε μέχρι το τέλος των γυμνασιακών της σπουδών.
Καθώς μέχρι τότε απαγορευόταν η φοίτηση των κοριτσιών στα Γυμνάσια Αρρένων, η Ελένη Σκούρα κατάφερε να γίνει η πρώτη μαθήτρια γυμνασίου στην Ελλάδα. Έγινε η αφορμή να ιδρυθεί στο Βόλο το πρώτο Γυμνάσιο Θηλέων, το Δημόσιο Παρθεναγωγείο.
Το 1915 μετακινήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί σπούδασε μουσική και επιτέλεσε μεγάλη φιλανθρωπική δράση ιδρύοντας μαζί με την κόρη της Πηνελόπης Δέλτα την «Στέγη Εργαζόμενου Κοριτσιού».
Δυναμική, δραστήρια και πρωτοπόρος γυναίκα η Ελένη Σκούρα είχε αναπτύξει σημαντική κοινωφελή και πατριωτική δράση και κατά την περίοδο του ελληνοϊταλικού πολέμου και της γερμανικής κατοχής.
Ήταν πρόεδρος της οργάνωσης «Στέγη της Φαλαγγίτισσας» και επίσης της «Φανέλας του Στρατιώτη». Το καλοκαίρι του 1942 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται από τους Γερμανούς κατακτητές μαζί με τον αδερφό της και τον σύζυγό της.
Την μεταπολεμική περίοδο η προσπάθειά της για την ενίσχυση του ρόλου της γυναίκας στον εργατικό και επιχειρηματικό τομέα έφτασε μέχρι το εξωτερικό. Το 1950, πήρε το πτυχίο της Νομικής και άρχισε να ασκεί την δικηγορική μαζί με τον άντρα της, Δημήτριο Σκούρα, από τον οποίο έχει και το επίθετό της.
Από την εκλογή της ως βουλευτής με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού και για τα τρία χρόνια της παραμονής της σε αυτή τη θέση ασχολήθηκε διεξοδικά με τα κοινωνικά και γυναικεία θέματα. Τιμήθηκε με το Στρατιωτικό Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων και με τον Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος Ευποιίας από τον βασιλιά Παύλο.
Η Ελένη Σκούρα πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου του 1991 σε ηλικία 95 ετών σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης. Το 2007 ο Δήμος Βόλου τίμησε την μνήμη και την δράση της με μια προτομή έξω από το Δημαρχείο της πόλης.
