O Ιωάννης Κοντέλλης είναι από τους ανθρώπους που διαθέτουν εκτός από ευγενική φυσιογνωμία και ευγενική ψυχή. Προσωπικά θεωρώ τον ταλαντούχο ηθοποιό και βαρύτονο σπουδαίο καλλιτέχνη, από εκείνους που ξεχωρίζουν δίχως να έχουν ανάγκη τις πολλές φανφάρες και τυμπανοκρουσίες.

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΟΛΥΠΡΑΓΜΩΝ

Διαβάζοντας το βιογραφικό του Ιωάννη Κοντέλλη μένει κανείς πραγματικά άφωνος! Από το 2005 μέχρι σήμερα συνεχίζει την ανοδική του πορεία ως ηθοποιός μουσικού θεάτρου. Έχει συνεργαστεί με σημαντικούς μουσικούς, χορογράφους, σκηνοθέτες, χορογράφους και σκηνοθέτες.

Εμφανίστηκε σε φορείς, όπως το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, η Όπερα Θεσσαλονίκης, το Ωδείο Ηρώδου Αττικού και το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και Αθηνών, ενώ έχει συμπράξει με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Αθηνών, τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, τις Κρατικές Ορχήστρες Θεσσαλονίκης και Αθηνών, την ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ) κ.α.

Ως σολίστ, εκτός από συναυλίες, ερμηνεύει ρόλους σε μουσικοθεατρικές παραστάσεις από το 2010.

Ενδεικτικά: Πρίγκιπας-«Into the Woods» (Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ 2020), Ποσειδώνας-«Οδύσσεια» (Θέατρο Ολύμπια 2019/2020), Μαλλιαρός-«Ζητείται Ψεύτης», Γρύπας-«Η Παναγία των Παρισίων» (Θεατρο Παλλάς 2018/2019), Βαγγέλης-«Μάλιστα Κύριε Ζαμπέτα» (Θέατρο Αλίκη 2017/2018).

Από το 2016 εργάζεται ως Perfomer στην On Stage Musical Theater Professional Team. Επίσης έχει μικρές συμμετοχές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση (π.χ. «Ρόζα της Σμύρνης» και «Ου Φονεύσεις»).

Παράλληλα ο Ιωάννης Κοντέλλης επιμελείται τη μουσική διδασκαλία σε θεατρικές παραστάσεις για παιδιά και δανείζει τη φωνή του σε ραδιοφωνικές παραγωγές, ηχογραφήσεις θεατρικών τραγουδιών, χορωδιακών έργων και μουσικών παραμυθιών. Μάλιστα στην παράσταση “Paw Patrol Race to the Rescue Live Show” – βασισμένο στη σειρά κινουμένων σχεδίων της Nickelodeon, ανέλαβε και τη μετάφραση των τραγουδιών.

Ως χορωδός, κατά καιρούς συμπράττει σε συναυλίες με διάφορα σύνολα όπως της ΕΡΤ, το φωνητικό ensemble ανδρών ΜεĪΖοΝ, συμμετέχοντας και σε όπερες (τα τελευταία χρόνια με τη Χορωδία της ΕΛΣ). Επιτέλεσε βαρύτονος του Συνόλου Αρχαίας Ελληνικής Μουσικής “ΟΡΦΕΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑ”, ενώ με τη Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης (Μ.Χ.Θ.) συνεργάστηκε σταθερά έξι χρόνια.

ΣΠΟΥΔΕΣ:

Στο πλαίσιο των σπουδών του στο Μουσικό Σχολείο Μυτιλήνης έχει διακριθεί σε Περιφερειακούς και Πανελλήνιους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς Αγώνες.

Είναι απόφοιτος του τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με ειδίκευση στη «Μονωδία»/«Vocal Performance» (τάξη Αγγελικής Καθαρίου) και πτυχιούχος Ανωτέρων Θεωρητικών.

Φοίτησε επίσης στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή «Σύγχρονο Θέατρο-Βασίλης Διαμαντόπουλος» με υποτροφία και στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης “Ροντίδη” ως επιτυχών στις εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού.

Το 2016 εργάστηκε εθελοντικά ως μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Αξιολόγησης Ηχογραφήσεων του μη κερδοσκοπικού Δικτύου «Διαβάζω για τους Άλλους». Τέλος, ως καθηγητής θεωρίας της μουσικής έχει εκπαιδευτική εμπειρία από το 2009.

Ιωάννη, σου εύχομαι ολόψυχα τα καλύτερα, γιατί το αξίζεις πραγματικά!

_____________________________________

Ο πολυτάλαντος Ιωάννης Κοντέλλης βρήκε χρόνο για το δικό του 10 στα 10 και τον ευχαριστούμε πολύ!

10 ΣΤΑ 10 ΜΕ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΚΟΝΤΕΛΛΗ

1.Βρίσκεστε στο ίδιο πλοίο με ιστορική προσωπικότητα παλαιότερης εποχής. Ποιά θα θέλατε να είναι αυτή και τι θα την ρωτούσατε;

Μου έρχονται στο νου πολλά ονόματα… Ίσως θα ήθελα να συνταξιδεύω με τον Μαχάτμα Γκάντι, όχι τόσο για να ρωτήσω και να κάνω αισθητή την παρουσία μου, όσο για να παρατηρήσω τη συμπεριφορά, τις αντιδράσεις του… Πώς μιλάει σε οικείους, πώς σε αγνώστους; Πώς χαμογελάει, πώς χαιρετά; Πώς ατενίζει τη θάλασσα; Πώς απολαμβάνει τον ήλιο; Και ούτω καθεξής.

2. Ο Ιωάννης Κοντέλλης ως βαρύτονος που έχει υπάρξει επί σκηνής αναγκάζεται να χρησιμοποιεί “βαρύ τόνο” και στην καθημερινότητά του ή το αποφεύγει;

Προσπαθώ να είμαι μειλίχιος και να επιλύω τις όποιες διαφορές, που είναι λογικό να προκύπτουν, με συζήτηση σε ήρεμο τόνο και με ευγένεια πάντοτε. Αν θέλω να είμαι ειλικρινής ωστόσο, δεν τα καταφέρνω συνέχεια. Τις ελάχιστες περιπτώσεις που η ιδιότητα του βαρύτονου πηδά με ευκολία και άνεση στον τόνο της ομιλίας μου, έχω συνειδητοποιήσει πως σχετίζεται με τις φορές εκείνες που έρχομαι αντιμέτωπος με την αδικία και το ψέμα που προσβάλουν είτε τους προσφιλείς μου είτε εμένα.

Είναι στιγμές παρόρμησης που αργά ή γρήγορα μετανιώνω για τον τρόπο μου, βρίσκω διαφορετική οδό να τις διορθώσω και σημειώνω βιωματικά πως δεν αξίζει να τις κάνω περισσότερες, οπότε “να θυμηθώ να συγκρατηθώ την επόμενη φορά, ω μη γένοιτο!”

3. Ο κακός ο λύκος σας θεωρεί το πιο κατάλληλο άτομο για την υπεράσπισή του. Οι αδελφοί Γκριμ και οι μιμητές τους έχουν αμαυρώσει την φήμη του. Με ποιά λόγια θα ξεκινούσατε την υπεράσπισή του;

Γιατί κακός; Με ποια κριτήρια χρόνια ολόκληρα υπερτερεί αυτός ο χαρακτηρισμός για τον λύκο έναντι των άλλων; Γιατί κακός και όχι πεινασμένος, μόνος, παραστρατημένος; Τι τον οδήγησε στις επιλογές του; Κι αν στον δρόμο του βρέθηκαν οι “καλοί”, γιατί δεν τον βοήθησαν καταλλήλως;

4. Καλύτερα πρωταγωνιστής σε μια ταινία με άθλιο σενάριο ή κομπάρσος σε μια ταινία άριστη από όλες τις απόψεις;

Είναι πιο ωφέλιμο να εστιάζω στην ποιότητα της δική μου ερμηνείας δίχως να αφήνω χώρο στη ματαιοδοξία και τον εγωκεντρισμό μου. Θέλω να πω πως σε κάθε περίπτωση είναι προτιμότερο να βελτιώνομαι εγώ ο ίδιος και να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Εξάλλου τις περισσότερες φορές είναι πιο εύκολο να επιλέξω μία συνεργασία από τους ανθρώπους, τις σχέσεις μου μαζί τους. Οι άνθρωποι και οι σχέσεις στιγματίζουν την πορεία μας στη ζωή όχι οι ρόλοι.

5. Έχετε να φάτε πάνω από μήνα, όταν ξαφνικά μπροστά στα έκπληκτα μάτια σας στρώνεται το πιο πλούσιο τραπέζι. Βουτάτε πιρούνι και μαχαίρι όταν από κάπου ακούγεται μια φωνή: “Johnny boy, τι πας να κάνεις; Έτσι και φας, χάνεις το Οscar!”. Πώς αντιδράτε;

Μπορώ να ασκήσω εγκράτεια αν το επιλέξω, παρόλο που μου αρέσει το φαγητό, οι ποικίλες και νέες γεύσεις σε αλμυρά και γλυκά εδέσματα… Δύσκολα όμως θα έμενα νηστικός για πολλές μέρες. Επιπρόσθετα, δεν έχω επιλέξει αυτό το επάγγελμα για τη φήμη, το γόητρο, τα βραβεία. Μακάρι να είμαι ικανός για ένα Oscar, αλλά χωρίς ανταλλάγματα.

6. Τι δεν θα συμβουλεύατε έναν νέο ηθοποιό;

Δεν γνωρίζω καν αν είμαι σε θέση να συμβουλέψω κάποιον τη στιγμή που εγώ ο ίδιος θέλω πάντα να μαθαίνω και χρήζω συμβουλών. Αν μπορώ να μεταφέρω την οπτική μου όμως, θα του έλεγα κυρίως να μην εφησυχάζει, να μην επαναπαύεται και οτιδήποτε κάνει να το κινεί η αγάπη.

7. Βρίσκεστε σε γνωστό στέκι όταν σας πλησιάζουν δύο δημοσιογράφοι για μια συνέντευξη. Τους λέτε αμέσως ναι όταν συνειδητοποιείτε πως σας έχουν μπερδέψει με άλλον συνάδελφο. Πώς αντιδράτε;

Το γέλιο είναι μια συχνή χαρακτηριστική μου αντίδραση. Σίγουρα θα γελούσα από αμηχανία, δεν φαντάζομαι κάτι άλλο…

8. Ας αντιστρέψουμε τους όρους. Όλοι είναι για μια μέρα αόρατοι εκτός από σας. Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνατε;

Παρότι απολαμβάνω τη μοναξιά, τις μοναχικές στιγμές περισυλλογής, αν αντιλαμβανόμουν ένα τέτοιο σενάριο θα έτρεχα να ψάξω πού είναι οι κάμερες και ο σκηνοθέτης… (γέλιο)

9. Έχετε ποτέ ξεχάσει τα λόγια σας επί σκηνής;

Αυτήν την στιγμή, δε θυμάμαι κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό. Παρόλα αυτά θεωρώ πως θα έχει συμβεί οπωσδήποτε και η επιθυμία μου να το ξεχάσω, το έχει διαγράψει από τη μνήμη. Πιστεύω δε πως βρίσκω τρόπους να “καλύπτω” αξιοπρεπώς τα εκάστοτε ευτράπελα…!

10. Ποιά ερώτηση σας δυσκόλεψε περισσότερο και γιατί; (Οι απαντήσεις όλες και καμία απορρίπτονται!)

Η υπεράσπιση του λύκου. Με θυμάμαι από παιδί να “δικαιολογώ” τους “κακούς” στα παραμύθια και να στενοχωριέμαι με την κατάληξή τους. Θα ήθελα να τους κάνω να αλλάξουν.

Μεγαλώνοντας κατάλαβα πως υπάρχουν συγκεκριμένες αλήθειες που είναι αντικειμενικές και όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς υποκειμενικά. Οπότε ναι, να υπερασπίζομαι την αλήθεια και τους αδύναμους, αλλά καλύτερα να κατανοώ, να σέβομαι την ύπαρξη ποικιλίας, να αναπτύσσω ο ίδιος ιδιότητες, να αποκτώ γνώσεις ώστε να αντιλαμβάνομαι ολόκληρο το σκηνικό και να μην κρίνω τους άλλους ούτε από την εμφάνιση, ούτε από τις πράξεις, αλλά, αν πραγματικά χρειάζεται να κρίνω κάποιον, να τον κρίνω από τα κίνητρα… Δύσκολο, αλλά παλεύεται! Οπότε στην εν λόγω ερώτηση “δαγκώθηκα”.

Κοινοποιήστε
Χριστίνα Καρρά
Καθηγήτρια Γερμανικών, κειμενογράφος και συγγραφέας με τρία βιβλία στο ενεργητικό της: " Η κόρη του Ναζί", "Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος " και το πιο πρόσφατο "Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι" από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Έχει έναν γιο και θεωρεί ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα που συνήθως προσπερνάμε. Αγαπημένη της ρήση: "Για να ανέβεις στην κορυφή, επιβάλλεται να ξεκινήσεις από την βάση."