Υπάρχουν κάποιοι συγγραφείς, τους οποίους μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς πολυγραφότατους και η ταλαντούχα Νεκταρία Μαρκάκη ανήκει δίχως αμφιβολία σ’αυτή την κατηγορία. Γράφει στην κυριολεξία ασταμάτητα τολμώντας να δοκιμαστεί σε διάφορα λογοτεχνικά είδη και έχοντας ως οδηγό τον ρομαντισμό και την αστείρευτη φαντασία της.

Συνηθίζει να λέει: “Φτιάχνω νέους κόσμους κι ονειρεύομαι”. Κι εμείς μαζί σου, Νεκταρία!

Σημαντικές διακρίσεις της συγγραφέως είναι οι ακόλουθες:

2017 – Διαγωνισμός μικρής ιστορίας του Fably: η ιστορία “Έρωτας από χαρτί κι από μελάνι” κέρδισε το πρώτο βραβείο.

2017 – Wattpad Queen στα βραβεία του Tell your story GR με διάκριση τριών βιβλίων της: “Το πείραμα” στην κατηγορία Ρομαντική, “Una notte a Napoli” στην κατηγορία Διήγημα και “Το τανγκό της ζήλιας” στην κατηγορία Περιπέτεια.

2018 – Foodython του Fably: η ιστορία “Θέλει φαντασία” κέρδισε το πρώτο βραβείο.

Παρακάτω θα αναφερθώ σε δύο αγαπημένα μου έργα της:

“ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ”

Η Λίζα αγαπάει τον ήλιο και τον κυνηγάει για να διώξει το γκρίζο από τη ζωή της. Ο Ερρίκος ζει μέσα στο γκρίζο και δεν έχει νιώσει το χάδι του ήλιου ποτέ.
Όταν εκείνος αποφασίζει ν’ ακολουθήσει το κορίτσι με το κόκκινο παλτό και το ηλιοτρόπιο στο χέρι, δεν φανταζόταν πως η γνωριμία τους θα του άλλαζε τη ζωή.
Η σχέση που δημιουργούν είναι βαθιά και μοναδική.
Εκείνος είναι ο μόνος που βλέπει το φόβο και τη μοναξιά στα γκρίζα μάτια της.
Εκείνη είναι η μόνη που μπορεί να του δείξει το δρόμο προς το φως που τόσο λαχταρά…

Λύπη και χαρά σε ένα εναλλασσόμενο κυνηγητό με την αγάπη να έχει πάντα τον πρώτο λόγο. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!

“ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΗΚΩ”

Η Ήβη επιστρέφει στον τόπο της μετά από πολλά χρόνια απουσίας, έπειτα από το προτροπή του μελλοντικού συζύγου της, ώστε να δει τη μητέρα της που έχει εύθραυστη υγεία, αλλά και να κλείσει παλιές υποθέσεις πριν το γάμο τους.

Η Ήβη ξαφνικά καλείται να αποφασίσει για το μέλλον της, αν θα αφήσει πίσω το παρελθόν της, αν θα συγχωρήσει λάθη που της στέρησαν την ευτυχία και εντέλει… που πραγματικά ανήκει.Είναι μια επιστροφή που απέφευγε για χρόνια και που την τρομάζει αφού θα πρέπει να παλέψει με τις φοβίες της και με ό,τι την πλήγωσε και την ανάγκασε να φύγει από εκεί, με το κεφάλι σκυφτό. Έρχεται αντιμέτωπη με ένα μίσος που κρατάει χρόνια και παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του, μία παλιά αγάπη που σιγοκαίει ακόμα κι ένα μυστικό που φέρνει τα πάνω κάτω στη ζωή της και ανοίγει νέες πληγές, ενώ κάνει παλιές να ματώσουν ξανά.

Τρεις γυναίκες, τρεις έρωτες καταδικασμένοι από το μίσος, μία εξιλέωση…
Η γραμμή μεταξύ αγάπης και μίσους είναι λεπτή… πόσο εύκολο είναι να την περάσει κανείς;

Ένα βιβλίο που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη ως την τελευταία λέξη.

Η πολλά υποσχόμενη συγγραφέας Νεκταρία Μαρκάκη βρήκε χρόνο για το δικό της 10 στα 10 και την ευχαριστούμε πολύ.

________________________________

10 ΣΤΑ 10 ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΜΑΡΚΑΚΗ

1.Βρίσκεστε στο ίδιο πλοίο με ιστορική προσωπικότητα άλλης εποχής. Ποιά θα θέλατε να είναι αυτή και τι θα την ρωτούσατε;

Θα ήθελα να γνώριζα την Τζέην Ώστεν, να πίναμε τσάι μαζί και να μου έλεγε με το χέρι στην καρδιά αν στην εποχή της υπήρχαν όντως άντρες σαν τον καπετάνιο Γουέντγουορθ, τον κύριο Νάιτλι και τον κύριο Ντάρσι ή απλά έγραφε ευσεβής πόθους, όπως νομίζω όλες οι γυναίκες συγγραφείς στην εποχή μας. Επίσης θα ήθελα να μάθω πόσο δύσκολο ήταν εκείνη την εποχή να ξεχωρίσει μία γυναίκα και το πνεύμα της, όταν ο ρόλος της ήταν…διακοσμητικός.

2. Αν η Νεκταρία Μαρκάκη έπρεπε να διαλέξει τι λουλούδι θα είναι, θα διάλεγε να είναι ηλιοτρόπιο ή νυχτολούλουδο και γιατί;

Ηλιοτρόπιο σαφώς. Εκτός του ότι είναι το αγαπημένο μου λουλούδι, τα ηλιοτρόπια έχουν την ιδιότητα να ζεσταίνουν την ψυχή μου. Κι εγώ, όπως εκείνα, κυνηγάω τον ήλιο καθημερινά για να μην χαθώ στο γκρίζο, ενώ όταν ο ήλιος είναι κρυμμένος, στρέφομαι στους δικούς μου ανθρώπους για να αντλήσω φως, όπως εκείνα στρέφονται προς άλλα ηλιοτρόπια. Είναι μαγικά λουλούδια, μικροί ήλιοι επί γης.

3. Έχετε να φάτε πάνω από μήνα, το στομάχι σας διαμαρτύρεται εντόνως. Ξαφνικά μπροστά στα έκπληκτα μάτια σας στρώνεται το πιο πλούσιο τραπέζι ever! Είστε έτοιμη να δοκιμάσετε τα πάντα όταν ακούγεται μια φωνή: “Νεκταρία, το σκέφτηκες καλά αυτό που πας να κάνεις; Έτσι και φας χάνεις το Νόμπελ Λογοτεχνίας!” Πώς αντιδράτε;

Δεν θεωρώ πως αξίζω ένα νόμπελ λογοτεχνίας και είναι ιεροσυλία ακόμα και να το σκεφτώ οπότε σαφέστατα, ως κοιλιόδουλο πλάσμα, θα έπεφτα με τα μούτρα στο φαγητό. Μάλλον θα χαμογελούσα προκλητικά, θα έβαζα μία τηγανητή πατάτα στο στόμα και θα έλεγα “τώρα που θα γεμίσω το στομάχι, θα πάω να γράψω χορτάτη το επόμενο αριστούργημά μου”.

4. Η Νεκταρία Μαρκάκη στάζει πάντα “νέκταρ” ή υπάρχει κάτι που την εκνευρίζει σε μεγάλο βαθμό;

Έπαψα να στάζω μόνο νέκταρ όταν στέρεψα γιατί το έπιναν λάθος άνθρωποι. Μ’εκνευρίζουν άνθρωποι με έπαρση, άνθρωποι που δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και που άλλα λένε μα στο τέλος άλλα κάνουν και φυσικά εκείνοι που όλο παίρνουν, αλλά δεν ξέρουν πως να δώσουν σε αντάλλαγμα. Δυστυχώς ο κόσμος είναι γεμάτος από τέτοιους ανθρώπους, οπότε μάλλον είμαι εκνευρισμένη μονίμως τον τελευταίο καιρό.

5. Υπάρχουν μεγάλα έργα, μεγάλοι συγγραφείς ή και τα δύο μαζί;

Ένα μεγάλο έργο δεν μπορεί να προέλθει από έναν “μικρό” συγγραφέα. Τουλάχιστον έτσι το εκλαμβάνω εγώ. Οπότε τα μεγάλα έργα υπάρχουν γιατί υπήρξαν (κι υπάρχουν) μεγάλοι συγγραφείς.

6. Η έμπνευση έχει γυρίσει ποτέ την πλάτη της στην Νεκταρία Μαρκάκη;

Ναι, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, μάλλον σαν τιμωρία γιατί άφησα τη χαμηλή αυτοπεποίθησή μου να με παρασύρει σε σκοτεινά μονοπάτια. Πίστεψα εκείνους που φρόντισαν να με πατήσουν στο ευαίσθητο σημείο μου και η έμπνευσή μου μάλλον θύμωσε κι έκανε καιρό να μου μιλήσει. Ευτυχώς μάλλον τα ξαναβρίσκουμε και εδώ και μερικές βδομάδες περνάμε καλά μαζί.

7. Το παραμύθι ως συγγραφική πρόκληση πώς το αντιμετωπίζετε;

Το παραμύθι για παιδιά είναι δύσκολη υπόθεση γιατί πρέπει να έχει και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Τα παιδιά δεν διαβάζουν πίσω από τις λέξεις όπως ένας σκεπτόμενος ενήλικας, οπότε πρέπει να βεβαιωθείς πως θα μεταδόσεις το σωστό μήνυμα. Ευτυχώς έχουμε αξιόλογους συγγραφείς παιδικού βιβλίου που κάνουν εξαιρετική δουλειά. Εγώ προτιμώ να γράφω παραμύθια για μεγάλους.

8. Βρίσκεστε σε γνωστό στέκι όταν σας πλησιάζουν δύο δημοσιογράφοι με σκοπό να σας πάρουν μια συνέντευξη. Στην πορεία συνειδητοποιείτε ότι σας έχουν μπερδέψει με άλλη συνάδελφο. Πώς αντιδράτε;

Δεν ξέρω καν αν εξαρχής θα έμενα να τους δώσω συνέντευξη. Βασικά δεν ξέρω αν θα ήμουν ποτέ σε γνωστό στέκι! Είμαι σπιτόγατος σε γενικές γραμμές κι επίσης δεν ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να ξεκινήσω κουβέντα με αγνώστους- ή γνωστούς δημοσιογράφους- χωρίς να αλλάξω δέκα χρώματα, να χάσω τα λόγια μου και χωρίς να πανικοβληθώ. Μάλλον θα τους έλεγα από την πρώτη στιγμή πως με μπέρδεψαν με κάποια άλλη (χωρίς να το έχω καταλάβει καν) και θα έφευγα.

9. Ας αντιστρέψουμε τους όρους. Όλοι είναι για μια μέρα αόρατοι εκτός από σας. Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνατε;

Μάλλον θα κλειδωνόμουν στο σπίτι και δεν θα έβγαινα στιγμή, διότι αυτό θα σήμαινε πως όλοι θα μπορούσαν να με επεξεργαστούν, ενώ εγώ δεν θα μπορούσα να δω ψυχή. Τρομακτικό σενάριο, αν με ρωτάς, να είναι στραμμένα όλα τα μάτια πάνω σου, αλλά εσύ να μην ξέρεις που να κοιτάξεις.

10. Ποιά από τις δέκα ερωτήσεις σας δυσκόλεψε περισσότερο; (Οι απαντήσεις όλες και καμία απορρίπτονται!)

Η τελευταία. Είναι πανεύκολο να είσαι εσύ αόρατος και να κυκλοφορείς ανάμεσα σε κόσμο χωρίς να σε πάρουν είδηση, αλλά το αντίστροφο είναι… εφιαλτικό!

Βρείτε την Νεκταρία Μαρκάκη στο Facebook, το Instagram και στο προσωπικό της blog: nektariamarkaki.blogspot.com

Κοινοποιήστε
Χριστίνα Καρρά
Καθηγήτρια Γερμανικών, κειμενογράφος και συγγραφέας με τρία βιβλία στο ενεργητικό της: " Η κόρη του Ναζί", "Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος " και το πιο πρόσφατο "Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι" από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Έχει έναν γιο και θεωρεί ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα που συνήθως προσπερνάμε. Αγαπημένη της ρήση: "Για να ανέβεις στην κορυφή, επιβάλλεται να ξεκινήσεις από την βάση."