Ημέρα της γυναίκας σήμερα και θα βρεις παντού να διαβάσεις αναφορές και εγκώμια σε διάφορες γυναίκες που έμειναν στην ιστορία για όλους τους καλούς λόγους, για το μυαλό τους, τη γενναιότητά τους, την αυτοθυσία τους, τα επιστημονικά ή κοινωνικά τους επιτεύγματα.

Στο Docuventa.gr η ανάδειξη γυναικών που άφησαν ένα αξιόλογο, ή έστω ενδιαφέρον, στίγμα στον κόσμο είναι σημαντικό μέρος της θεματολογίας μας και στην κατηγορία Πορτραίτα μπορείς να δεις τα αφιερώματά μας για αρκετές από αυτές τις προσωπικότητες.

Εδώ όμως σήμερα είπα να μην πλέξω σε καμία το εγκώμιο και να αναφερθώ στην πλευρά του «δια γυναικός ερρύη τα φαύλα». Είπα λοιπόν να αναφερθώ σε κάποιες από τις γυναίκες που έμειναν στην ιστορία για όλους τους λάθος λόγους, για την διαστροφή ή τις εγκληματικές και φρικιαστικές τους πράξεις.

Και επειδή ο παγκόσμιος κατάλογος είναι πολύ πλούσιος για ένα κείμενο, θα περιοριστούμε σε 5 γνωστές Ελληνίδες φόνισσες που δεν θέλει κανείς να θυμάται.

Η «χαροκαμμένη» μάνα του Κωστή Πολύζου

Ήταν η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό και έχει κάθε λόγο, αφού φαντάζομαι όλοι θυμάστε την υπόθεση που απασχόλησε για μεγάλο διάστημα την εκπομπή της Νικολούλη, η οποία βοήθησε σημαντικά και στην επίλυσή της.

Τον Φεβρουάριο του 2011 η 49χρονη «μητέρα» είχε ένα, τυπικό υπό άλλες συνθήκες, καβγαδάκι με τον γιο της Κωστή σχετικά με κάποια δάνεια που είχε στο όνομά του για λογαριασμό της οικογένειας και για τα οποία τον κυνηγούσε η τράπεζα. Μιας και δεν ήταν ήδη αρκετό που είχε φορτώσει τα χρεή της στο παιδί της, μετά τον καβγά, μάνα και πατριός (άλλο τεφαρίκι αυτός) σκότωσαν τον 23χρονο και έθαψαν το σώμα του σε ένα χωράφι.

Κατόπιν απευθύνθηκαν οι ίδιοι στην εκπομπή της Νικολούλη δηλώνοντας την εξαφάνιση του παιδιού και παίζοντας κατ’ επανάληψη ένα συγκλονιστικά αηδιαστικό θέατρο μπροστά στα μάτια όλης της χώρας.

Το πτώμα του άτυχου παιδιού βρέθηκε τυχαία επτά μήνες μετά μισοφαγωμένο από τα σκυλιά. Πέντε χρόνια μετά το φρικιαστικό έγκλημα το δικαστήριο αποφάσισε ότι το μούφα ζευγαράκι Μπόνι και Κλάιντ θα σαπίσει στη φυλακή (sorry, not sorry). Στην πορεία βγήκε επίσης στο φως ότι πριν τον γιο «έφαγαν» μπαμπέσικα και τον πρώτο άντρα της.

Της ανήκει λοιπόν αυτής της γυναίκας (που ούτε μάνα, ούτε γυναίκα της αξίζει να λέγεται) η πρώτη θέση της λίστας για το απαράμιλλο θράσος της. Γιατί χρέωσε με δάνεια το ίδιο το παιδί της, το σκότωσε εν ψυχρώ μαζί με τον άλλο τον (@), το έθαψε με τα ίδια της τα χέρια και μετά έβγαινε με κροκοδείλια δάκρυα στις εκπομπές κάνοντας την ανήξερη και ζητώντας βοήθεια.

Η «δηλητηριάστρια» Αικατερίνη Δημητρέα

Έχουμε ξαναμιλήσει γι’ αυτή την κυρία και πως να μη μιλούσαμε άλλωστε, αφού κατάφερε να πάρει τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας κατά συρροή δολοφόνου (τα συγχαρητήριά μας).

Η 42χρονη (που ήταν και Μανιάτισσα, τρομάρα της) θεωρούταν μια ήσυχη γυναίκα στη γειτονιά της, αλλά αποδείχθηκε σιγανό ποταμάκι όταν άρχισε να σκοτώνει ένα ένα τα άτομα της οικογένειάς της. Τους δηλητηρίαζε με παραθείο και φρόντιζε κάθε θάνατος να φανεί σαν ατύχημα.

Μια του κλέφτη, δυό του κλέφτη όμως την τσακώσανε, αφού όταν δηλητηρίασε τον 5χρονο ανιψιό της ήταν και η μοναδική ύποπτη για το συμβάν. Ομολόγησε μόνη της ότι σκότωσε με τον ίδιο τρόπο την ξαδέρφη της, τον αδερφό της και τη μητέρα της, ενώ δεν έκρυψε την πρόθεσή της να αποδεκατίσει και άλλους συγγενείς της, γιατί, όπως δήλωσε, της φερόντουσαν πολύ άσχημα.

Είχε, λέει, επίσης σκοπό να ρίξει παραθείο στα κόλλυβα στο μνημόσυνο του αδερφού της, ώστε να πεθάνει όλο το χωριό. Αγάπη μόνο.

Διαβάστε περισσότερα για την «δηλητηριάστρια της Μάνης»: Ιστορίες για αγρίους: Αικατερίνη Δημητρέα

Η κακούργα πεθερά του Αθανασόπουλου

Και από την πρώτη Ελληνίδα κατά συρροή δολοφόνο, πάμε στο φρικαλεώτερον έγκλημα εις την Ελλάδα, όπως καταγράφηκε τότε, την δεκαετία του 1930.

Ο εργολάβος Δημήτρης Αθανασόπουλος βρισκόταν σε διάσταση με την γυναίκα του Φούλα (καλλονή σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έχει σημασία που το λέω) και πήγαινε στο σπίτι τους κάποιες φορές μόνο για να δει τα παιδιά του. Εκεί ζούσε επίσης η πεθερά του και μια υπηρέτρια.

Μια μέρα ο τύπος, αφού είχε βγει με μια από τις ερωμένες του κι έναν φίλο του, επέστρεψε το βράδυ σπίτι του έξαλλος για κάποιο λόγο και κακοποίησε άγρια τη γυναίκα του. Κάπου εκεί υπέγραψε και την θανατική του καταδίκη, αφού μετά από έκκληση της Φούλας, η πεθερά του αποφάσισε να αναλάβει δράση.

Έβαλε τον ανιψιό της να πυροβολήσει τον Αθανασόπουλο στο κρεβάτι του και στην συνέχεια μάνα, κόρη και υπηρέτρια τεμάχισαν το πτώμα με χειρουργική ακρίβεια και το πέταξαν μέσα σε δύο τσουβάλια. (Ψυχάκια αυτές σίγουρα, αλλά κι αυτός μήπως τα ήθελε λίγο; Όχι; Ήταν χοντρό; Καλά.)

Μάνα και κόρη καταδικάστηκαν σε θάνατο, ποινή που μετατράπηκε σύντομα σε 10ετή φυλάκιση, καθώς η Φούλα με όπλο την εντυπωσιακή ομορφιά της «μάγεψε» τον διευθυντή των φυλακών (δεν θα πω πως λένε κάτι τέτοιους στο χωριό μου). Βγήκανε κυρίες από τη φυλακή το 1941 και η Φούλα καλοπαντρεύτηκε δεύτερη φορά.

Διαβάστε περισσότερα: Ιστορίες για αγρίους: Έγκλημα στο Χαροκόπου

Η «Φαρμακούλα» και τα περίφημα τηγανόψωμα

Άλλη μια περίπτωση τρελής δηλητηριάστριας, που ήθελε να γίνει πεθερά, αλλά ευτυχώς (ή δυστυχώς τελικά) δεν πρόλαβε.

Είμαστε στον Πειραιά του 1992, όπου η 56χρονη Μαρία Σαμπανιώτη δηλητηριάζει 7 άτομα (εκ των οποίων οι 3 πέθαναν) ταΐζοντάς τους τηγανόψωμα με γέμιση παραθείου. Τα θύματα ήταν μέλη δύο διαφορετικών οικογενειών της γειτονιάς της.

Ο λόγος; Γιατί οι οικογένειες αυτές δεν είχαν δεχτεί να παντρέψουν τους γιούς τους με τις κόρες της λεγάμενης. Με ψυχραιμία και λογική λοιπόν η Σαμπανιώτη αποφάσισε να ζυμώσει για όλους ένα θανατηφόρο ψωμί, αφού ήταν και συνήθειά της να τους πήγαίνει συχνά φαγητά και δώρα.

Τόσο οι μαρτυρίες, όσο και το εμφανές κίνητρό της την κατέστησαν βασική ύποπτο της υπόθεσης και έφαγε τελικά τρεις φορές ισόβια, τη μεγαλύτερη ποινή που είχε επιβληθεί σε γυναίκα μέχρι τότε. Το αξιοσημείωτο της υπόθεσης είναι ότι από την αρχή ως το τέλος η Σαμπανιώτη επέμενε κατηγορηματικά ότι ήταν αθώα λέγοντας επίσης να την κάψει ο θεός αν λέει ψέματα (μωρή!).

Τελικά αποφυλακίστηκε το 2011 λόγω καλής διαγωγής στη φυλακή συνεχίζοντας να υποστηρίζει ότι δεν έβαλε η ίδια το δηλητήριο και έχει την συνείδησή της καθαρή. Σήμερα δεν ξέρω τι κάνει, ας ελπίσουμε μόνο να μη ζυμώνει, έτσι για να’ μαστε σίγουροι.

Η Γκουρούση στο απόσπασμα

Ενδεχομένως θα περιμένατε να δείτε σ’ αυτή τη λίστα και την άλλη περίφημη τρελοπεθερά Αλεξάνδρα Μέρδη, αλλά δεν μπορώ άλλο παραθείο για σήμερα. Θέλω λίγη πρωτοτυπία.

Θα αναφερθώ λοιπόν στην «κυρία» Σταυρούλα Γκουρούση, πεθερά κι αυτή (αλίμονο), που μαζί με τον γιόκα της δολοφόνησαν με οικτρό τρόπο την έγκυο νύφη της.

Η τρελέγκω πίστευε ότι το παιδί που κυοφορούσε η κοπέλα δεν ήταν του γιοι της και την πίεζε να κάνει έκτρωση. Αφού αυτό δεν έγινε και προχώρησε η εγκυμοσύνη, μια μέρα η Γκουρούση αποφάσισε να επιτεθεί στη νύφη της ενώ κοιμόταν. Την έδεσε, τη φίμωσε και τη χτύπησε πολλές φορές στο κεφάλι, ώσπου την άφησε λιπόθυμη. Στη συνέχεια, με τη βοήθεια του γιου της (αυτού του λεβέντη) την πέταξαν στο πηγάδι να πνιγεί.

Μάνα και γιος μετά έκαναν τους πανικόβλητους για το «ατύχημα» της κοπέλας στο πηγάδι έχοντας και για λίγο την τύχη με το μέρος τους, αφού πράγματι η περίπτωση φαινόταν αρχικά σαν ατύχημα. Οι αντιφάσεις στις καταθέσεις τους όμως και το γεγονός ότι (σαν στόκοι που ήταν και οι δύο) άρχισαν να κατηγορούν ο ένας τον άλλο, τους πρόδωσαν.

Κι επειδή στην Ελλάδα του 1960 οι δικαιολογίες δεν περνούσαν, η Γκουρούση και ο αχαΐρευτος (όπως τον έλεγε) γιος της καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Αυτή, όπως και η Δημητρέα, ήταν δύο από τις τέσσερις Ελληνίδες που τους είχε επιβληθεί θανατική ποινή.

 

Έχουμε να πούμε πολλά ακόμα, αλλά για σήμερα σταματάμε εδώ.
Γενικά, τις πεθερές να προσέχετε και τα νεύρα σας.
Καλή συνέχεια!
Κοινοποιήστε
Άννα-Μαρία Κέκια
Πτυχιούχος Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου με έφεση στην έκφραση μέσω του γραπτού λόγου. Στον τομέα της αρθρογραφίας έχω ασχοληθεί τόσο με γενική ειδησεογραφία, πολιτικά και κοινωνικά θέματα, όσο και με φωτορεπορτάζ, στήλες πολιτισμού, κριτικές δίσκων, αφιερώματα και συνεντεύξεις. Λάτρης της ανεξάρτητης και ερευνητικής δημοσιογραφίας με έμφαση στην ιστορία, την ψυχολογία, την εγκληματολογία και την κοινωνιολογία. Παράλληλη και αγαπημένη απασχόληση η τέχνη της φωτογραφίας.