Η Βασιλική Τσούνη είναι μια συγγραφέας που με εντυπωσιάζει κάθε φορά που κρατάω κάποιο βιβλίο της στα χέρια μου, τόσο με τους εκάστοτε τίτλους που επιλέγει, όσο και με τον τρόπο που η πένα της ζωντανεύει τις αράδες της έμπνευσής της.
Γεννήθηκε στα Γιάννενα μια ηλιόλουστη μέρα του 1982. Σπούδασε Γεωπονία στη Λάρισα και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην πόλη καταγωγής της. Τις πρώτες τις συγγραφικές απόπειρες τις έκανε σε μικρή ηλικία γράφοντας παραμύθια και ποιήματα.
Λατρεύει το διάβασμα, το γράψιμο, τα ζώα, τη μουσική και στις ελεύθερες ώρες της, θα την βρείτε να “ονειροπολεί” στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης. Σήμερα ζει και εργάζεται στα Γιάννενα, περιτριγυρισμένη από χιλιάδες βιβλία που είναι και η μεγάλη της αγάπη.
Μοναχικές Αλκυόνες
Ένας μύθος λέει ότι οι Αλκυόνες ζουν πάντα σε ζευγάρια. Όταν το ένα πεθαίνει, μετά από λίγα λεπτά δίνει τέλος στη ζωή του και το άλλο. Η δύναμη της αληθινής αγάπης.
Η Ιζαμπέλ, γεννημένη σε μια φτωχογειτονιά του Παρισιού και αιώνια λάτρης της φυγής, αποφασίζει να εγκαταλείψει το πατρικό της σπίτι για να ελευθερωθεί από τον δυνάστη και αιώνιο πότη, πατέρα της. Η πείνα όμως και η σωματική εξάντληση στέκονται εμπόδιο στις προσδοκίες της. Για καλή της τύχη, μια γυναίκα θα σταθεί στο πλευρό της και θα γίνει ο φύλακας άγγελος της. Η γνωριμία της με τον Ζαν Λουί θα αλλάξει για πάντα την ζωή της και ένας παράφορος έρωτας θα ανθίσει κάτω από τις κατακόμβες του Παρισιού. Το κάστρο του Μον Σαίν Μισέλ θα γίνει το καταφύγιο τους και τα καταπράσινα λιβάδια της Προβηγκίας η φυλακή της.
Ένας μύθος, ένα μενταγιόν, τρεις οιωνοί δένουν τις ζωές τους αιώνια και ακροβατούν μέσα στο βαθύ σκοτάδι. Αγαπήθηκαν, πληγώθηκαν, νικήθηκαν μα πάντα έμειναν ερωτευμένοι. Τελικά οι μεγάλες αγάπες πετούν προς την πύλη του Παραδείσου ή διαβαίνουν τα σκαλοπάτια της Κόλασης; Πρέπει να παλεύουμε για όσα αγαπάμε;
Μια ιστορία αγάπης έτσι όπως θα θέλαμε πραγματικά να γράφονται διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον. Λυρισμός, τρυφερότητα, συναισθήματα που εναλλάσσονται, καθώς και αγωνία για το τι θα συμβεί παρακάτω καθιστούν το βιβλίο αυτό άκρως ελκυστικό.
Οι Νύμφες της Εροιβιάς
Ιωάννινα, 1943
Λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, δυο νέοι, η Λενιώ και ο Εντίν, μέσα στα σοκάκια του Κάστρου ζουν, μα και κρατούν κρυμμένο τον μεγάλο έρωτά τους. Εκείνη μια πανέμορφη Γιαννιώτισσα και εκείνος ένας Εβραίος που τη λατρεύει περισσότερο και από τη ζωή του. Θα καταφέρουν να ζήσουν μαζί;
Χωριό Μυροδάφνη, 1960
Η Θεοδώρα προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά της οικογένειάς της, να απαλλαγεί μια και καλή από την καταστροφική μητέρα της. Παντρεύεται τον αγαπημένο της Κωνσταντή και για να γλιτώσουν από τη μανία της ταξιδεύουν μέχρι την Πελοπόννησο στο χωριό Κρυονέρι. Μα και εκεί η τύχη δε θα τους χαμογελάσει.
Ιωάννινα, 2014
Η Δάφνη Μητροπούλου, υποβασταζόμενη από τον γιο και την κόρη της, σπαράζει πάνω από το μνήμα του αγαπημένου της συζύγου, του Άκη, αφού ήταν θέλημα Θεού να σταθεί στο πλευρό του.
Τρεις γυναίκες ενώνουν τις ζωές τους και το κουβάρι της μοίρας ξετυλίγεται αφήνοντας πίσω του λάθη, πάθη, μυστικά και αμέτρητο πόνο, τόσο στις ίδιες όσο και στα αγαπημένα τους πρόσωπα που ζουν μαζί τους.
Θα μπορέσει άραγε η μεγάλη, βαθιά λίμνη να τα σκεπάσει για πάντα και να τα κρατήσει στον βυθό της ή θα τα ξεβράσει στις καλαμιές, όπου πριν πολλά χρόνια οι Νύμφες της Εροιβιάς έλουζαν τα χρυσαφένια τους μαλλιά τις έναστρες νύχτες;
Ένα βιβλίο τόσο μα τόσο αληθινό! Ανατροπές, πλοκή που συναρπάζει από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα κι ένα ζηλευτό εξώφυλλο!
Το άρωμα του Μιγκέ
Κύθηρα, χωριό Μυλοπόταμος, 1928
Η Εριφύλη Ανδριανού γεννά το δεύτερο παιδί της, που σαν αντικρίζει το φως της μέρας, τα πάντα αλλάζουν, αφού το κακό έχει πια εισβάλει στο σπιτικό της. Οι χωριανοί μιλούν για κατάρες και για μάγια. Για εκείνες τις μαύρες Ερινύες που, αν τις ακολουθήσεις πιστά, σου τρυπούν το μυαλό και σε παρατούν αβοήθητο, στην άκρη του δύσβατου μονοπατιού, να ξεψυχάς μόνος. Το βαθύ σκοτάδι την έχει περικυκλώσει και αφήνει πίσω της μια και καλή όσους την αγαπούν. Τον άντρα της Φώτη και την κόρη της Αριστούλα, που ζει μονάχα για ένα της χάδι. Πλέον για παρέα της έχει το μίσος και το αρρωστημένο της μυαλό.
Ηράκλειο Κρήτης, γυναικείες φυλακές Αλικαρνασσού, 2006
Οι ώρες μετρούν αντίστροφα για την Αριστούλα Ανδριανού, που στα γεράματά της καταλήγει στη φυλακή. Για συντροφιά της έχει μόνο μια δεσμοφύλακα, στην οποία διηγείται όλα τα δεινά που της έφερε η μοίρα. Καθώς της εξιστορεί τα γεγονότα που τη στιγμάτισαν, ο πόνος και ο φόβος περικυκλώνουν το ζαρωμένο της κορμί. Το κελί της κάθε στιγμή γεμίζει από τους αναστεναγμούς της, αφού θυμάται όσους βεβήλωσαν την αγνότητά της, όσους της στέρησαν τον έρωτα. Είναι χρέος της όμως να ελευθερώσει την αλήθεια, για να βρει η ψυχή της επιτέλους τη συγχώρεση και τη λύτρωση, για να αφήσει πίσω της για πάντα τις πύλες της κολάσεως.
Η ζωή της Αριστούλας Ανδριανού είναι γραμμένη σε τούτες τις σελίδες. Μονάχα όποιος τολμήσει να περάσει τούτο το κατώφλι της βίας, της απαξίωσης και της απόλυτης σιωπής, θα νιώσει πως όταν Εκείνη κλαίει, τα δάκρυα μεταμορφώνονται σε λουλούδια που ανθίζουν μόνο για έναν λόγο… την αληθινή αγάπη.
Διαβάζεται απνευστί! Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα κι έτοιμο να σας συγκινήσει!
Η ταλαντούχα συγγραφέας Βασιλική Τσούνη απάντησε στο δικό της 10 στα 10 και την ευχαριστούμε πολύ!
___________________________________
10 ΣΤΑ 10 ΜΕ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΣΟΥΝΗ
1.Βρίσκεστε στο ίδιο πλοίο με μια ιστορική προσωπικότητα άλλης εποχής. Ποιά θα θέλατε να είναι αυτή και τι θα την ρωτούσατε;
Μα φυσικά την Μελίνα Μερκούρη. Και η πρώτη ερώτηση που θα της έκανα είναι: «Πως μια γυναίκα με χαίτη λιονταρίσια και ορθάνοιχτο γέλιο, έκανε την δική της εξέγερση καταρρίπτοντας τα κατεστημένα της εποχής, αγωνίστηκε ως γνήσια Ελληνίδα τόσο για την Ελλάδα όσο και για τους Έλληνες βροντοφωνάζοντας σε όλους «Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα».
2. Έχετε να φάτε πάνω από μια εβδομάδα όταν μπροστά στα έκπληκτα μάτια σας στρώνεται το πιο πλούσιο τραπέζι του κόσμου. Είστε έτοιμη να αρπάξετε το πιρούνι όταν από κάπου ακούγεται μια φωνή: ”Βασιλική τι πας να κάνεις; Έτσι και φας το παραμικρό χάνεις το Νόμπελ Λογοτεχνίας!” Πώς αντιδράτε;
Τα αγαθά κόποις κτώνται – τα αγαθά και τα καλά πράγματα αποκτιούνται με κόπους. Αν φυσικά η συγγραφική μου πορεία μπορούσε να τιμηθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
3. Η έμπνευση έχει γυρίσει ποτέ την πλάτη στην Βασιλική;
Αρκετές φορές, μα αυτό με πεισμώνει περισσότερο, παίρνω μια βαθιά ανάσα, δίνω χρόνο στον εαυτό μου και συνεχίζω.
4. Ποιά τρία αντικείμενα δεν θα παίρνατε μαζί σας σε ένα ερημικό νησί;
Τηλέφωνο, φωτογραφική μηχανή και υπολογιστή. Ότι έβλεπα, άκουγα, γευόμουν θα τα κρατούσα για μένα. Οι καλύτερες εμπνεύσεις έρχονται μέσα από την απόλυτη γαλήνη.
5. Αν ήσασταν άρωμα λουλουδιού, ποιό θα ήταν αυτό;
Το άρωμα του Μιγκέ.
6. Ποιά συμβουλή δεν θα δίνατε ποτέ σε έναν νέο συγγραφέα;
Να μην επαναπαυτεί ποτέ σε ότι κι αν κάνει, πόσο μάλιστα στη συγγραφή.
7. Βρίσκεστε σε γνωστό χώρο όταν σας πλησιάζουν δύο δημοσιογράφοι με σκοπό να σας αποσπάσουν κάποια δήλωση. Λέτε αμέσως ναι όταν διαπιστώνετε ότι σας έχουν μπερδέψει με άλλη συνάδελφο. Πώς αντιδράτε;
Θα χαμογελούσα και θα συνέχιζα την λανθασμένη συνέντευξη αν ήταν εφικτό.
8. Υπάρχει κάποιο είδος λογοτεχνίας που δεν θα αγγίζατε ποτέ;
Την αστυνομική λογοτεχνία, αν και κάνω μεγάλη προσπάθεια.
9. Ας αντιστρέψουμε τους όρους: Όλοι είναι για μια μέρα αόρατοι εκτός από σας. Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνατε;
Θα άλλαζα τον κόσμο… αυτός που ζούμε δεν μου αρέσει.
10. Ποιά από τις δέκα ερωτήσεις σας δυσκόλεψε περισσότερο; (Οι απαντήσεις όλες και καμία δεν γίνονται αποδεκτές!)
Καμία απολύτως. Ήταν μια ξεχωριστή συνέντευξη και σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!
