Tην Βασιλική Νάκου δεν μπορεί να μην την θαυμάζει κανείς ως δημιουργό, μα κυρίως ως άνθρωπο, για την εσωτερική της δύναμη και την ευγένεια ψυχής.
Το διάβασμα ενός βιβλίου πάντα την ταξίδευε, έβαζε φτερά στην φαντασία της. Το βιβλίο αποτελούσε το καταφύγιο της ψυχής της, μιας ψυχής ευαίσθητης και δυνατής. Όπως η ίδια δηλώνει: “Έχω χρόνια κατάθλιψη και παλεύω μαζί της σχεδόν όλη την ζωή μου. Κάποιες καταστάσεις με έκαναν να μην καταφέρω να απαλλαγώ από αυτή όσο και να προσπάθησα. Όταν πριν 7 χρόνια γέννησα τον γιο μου, έπαθα επιλόχεια κατάθλιψη. Όσο μεγάλωνε, καταλάβαμε πως ήταν παιδί με ιδιαίτερα χαρίσματα. Είναι στο φάσμα του αυτισμού και είμαι περήφανη μαμά. Έχω δεχτεί διάφορες θετικές και αρνητικές αντιδράσεις με το θέμα των Αμέα και τον γιο μου. Δεν το βάζω κάτω και προσπαθώ για εκείνον και για μένα.”
ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ – ΓΡΑΨΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ
Η Βασιλική Νάκου έχει δημιουργήσει μαζί με την Σοφία Σταθαρού μια παιδική ομάδα, την ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ, στην οποία μπαίνουν παραμύθια και ιστορίες για παιδιά, καθώς και ιδέες και άκρως δημιουργικές δραστηριότητες για τους μικρούς μας φίλους.
Στο ΓΡΑΨΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ μπορεί ο καθένας που αισθάνεται την ανάγκη να εκφραστεί μέσω της πένας να γράψει. Αξίζει πραγματικά τον κόπο να ρίξετε μια ματιά!
__________________________________
Η Βασιλική Νάκου βρήκε χρόνο για το δικό της 10 στα 10 και την ευχαριστούμε θερμά.
10 ΣΤΑ 10 ΜΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΝΑΚΟΥ
1. Βρίσκεστε στο ίδιο πλοίο με ιστορική προσωπικότητα άλλης εποχής. Ποιά θα θέλατε να είναι αυτή και τι θα τη ρωτούσατε;
Θα’ θελα πολύ να συναντήσω την Αγκάθα Κρίστι, είναι η αγαπημένη μου συγγραφέας. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφει και αυτά που γράφει. Θα τη ρωτούσα πως ακριβώς εμπνέεται για να γράψει, αν κάποιες από τις ιστορίες της είναι βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα. Θα ήθελα επίσης να μου πει με ποιο τρόπο εξιχνιάζει τους φόνους. Και αν ποτέ θα έγραφε διαφορετικό είδος από αυτό που γράφει.
2. Ας υποθέταμε πως ήσασταν η βασίλισσα μιας φανταστικής παραμυθοχώρας. Ποιοί είναι οι τρεις πρώτοι κανόνες που θα θέτατε;
Πρώτος κανόνας: Είμαστε όλοι ίσοι μεταξύ μας! Δεύτερος κανόνας: Σεβόμαστε τη διαφορετικότητα του κάθε ανθρώπου. Τρίτος κανόνας: Βοηθάμε όταν κάποιος έχει την ανάγκη μας και χρειάζεται τη βοήθεια μας.
3. Έχετε να φάτε πάνω από μια εβδομάδα όταν ξαφνικά, μπροστά στα έκπληκτα μάτια σας στρώνεται το πιο πλούσιο τραπέζι του κόσμου. Φυσικά και βουτάτε κατευθείαν πιρούνι και μαχαίρι, όταν ακούγεται μια φωνή: “Μα, τι πας να κάνεις; Έτσι και φας μια μπουκιά χάνεις το Νόμπελ Λογοτεχνίας”. Πως αντιδράτε;
Εννοείται ότι θα φάω, σας μοιάζω για άνθρωπο που δε τρώει το φαγητό του; Τι να το κάνω το Νόμπελ αν δεν έχω φάει και πέσω κάτω; Με καλή δουλειά, υπομονή και επιμονή ελπίζω και σε ένα επόμενο Νόμπελ.
4. Κατά τη γνώμη σας υπάρχουν μεγάλα έργα, μεγάλοι συγγραφείς ή και τα δύο;
Υπάρχουν συγγραφείς που δίνουν τη ψυχή τους σε αυτό που γράφουν, γιατί μέσα από αυτό κάποιοι άνθρωποι ίσως βοηθηθούν. Σε ένα χαρτί αποτυπώνουν την δική τους αλήθεια, τα δικά τους συναισθήματα και θέλω, όνειρα. Σε ένα χαρτί δίνουν κομμάτι της ψυχής τους για τον αναγνώστη, ώστε η δική του αλήθεια να γίνει και η αλήθεια του αναγνώστη.
Κάθε συγγραφέας ελπίζει πως με αυτό που γράφει έστω και ένας να βοηθηθεί κάτι θα έχει καταφέρει. Αυτό ελπίζω και εγώ για μένα, και αυτό παλεύω. Άρα για να απαντήσω στο ερώτημα σου, για μένα υπάρχουν απλά συγγραφείς!
5. Αν μπορούσατε να δώσετε ένα διαφορετικό τέλος σε κάποιο παραμύθι, ποιό θα ήταν αυτό και τι τέλος θα δίνατε τελικά;
Σε γνωστό παραμύθι θα άλλαζα τη κακιά μητριά και τις κακομαθημένες αδερφές. Δε θα θελα να της φέρονται άσχημα τις Σταχτοπούτας σαν μια υπηρέτρια, αλλά σαν ένα ισότιμο μέλος της οικογένειας, μιας και ουσιαστικά η Σταχτοπούτα είναι η κύρια του σπιτιού αρχικά. Θα ήθελα να είχε μια καλή μητριά, αν και δε μου αρέσει η λέξη αυτή, θα θελα να της φέρονται καλά και να την αγαπάνε. Άλλωστε η Σταχτοπούτα είχε ανάγκη από μια μητέρα, αφού την είχε χάσει πολύ μικρή τη δική της, μα πάνω από όλα είχε ανάγκη από μια οικογένεια να την αγαπάει γιατί είχε μείνει πια μόνη.
Το τέλος που θα άλλαζα για τη Σταχτοπούτα ποιο θα ήταν; Λοιπόν θα της άλλαζα τον τρόπο που γνώρισε τον πρίγκιπα. Γιατί το ρολόι να χτυπήσει στις δώδεκα και να τρέχει πανικόβλητη να προλάβει πριν λυθούν τα μάγια; Γιατί να υπάρχουν μάγια και να μην είναι όλα αληθινά; Θα άλλαζα το κομμάτι που πήγε κρυφά στο χορό, θα έβαζα να πάει με την οικογένεια της όλοι μαζί. Δε θέλω αν υπάρχουν μάγια για να την δει και να την ερωτευτεί. Όχι, θέλω να τη δει να την ερωτευτεί με τη πρώτη ματιά και το πρώτο φιλί να είναι μαγικό, αυτό ναι το θέλω για εκείνη.
6. Με ποιά λόγια θα δίνατε θάρρος στην Ελληνίδα, που αδυνατεί αν αντιμετωπίσει την κατάθλιψη;
Μη περιμένεις από κανέναν ούτε καν από τον ποιο κοντινό σου άνθρωπο να σε στηρίξει. Όχι! Πρέπει εσύ να στηριχτείς στον εαυτό σου και μόνο. Πρέπει να γίνεις δυνατή και σκληρή με όσους σε έφτασαν στο σημείο που είσαι σήμερα. Απομάκρυνε από κοντά σου όσους είναι τοξικοί για σένα, όσους δε σε καταλαβαίνουν, άρα δε θα βοηθήσουν. Βρες το θάρρος, το κουράγιο, τη δύναμη και ζητά βοήθεια. Δέξου ότι αυτό που έχεις, δε θα φύγει από μόνο του μαγικά κάποια μέρα. Αποδέξου ότι έχεις κατάθλιψη και ζητά βοήθεια ψυχολογική από έναν ειδικό. Βρες χόμπι που να σε κάνουν να ξεχνιέσαι και να νιώθεις εσύ όμορφα μέσα σου. Αν μπορείς να γράψεις τις σκέψεις σου σε ένα ημερολόγιο, αυτό θα σε βοηθήσει πολύ. Θα σε κάνει να καταλάβεις εσένα πολύ καλύτερα, πίστεψέ με.
Δεν έγραφα ποτέ και έχω χρόνια κλινική κατάθλιψη. Γράφω τα τελευταία 4 χρόνια και με βοήθησε αρκετά και ελπίζω έτσι να βοηθάω και εγώ άλλο κόσμο. Αποδέξου πρώτα εσύ το πρόβλημα σου, αλλιώς κανείς δε θα μπορεί να σε βοηθήσει.
7. Ποιά τρία πράγματα δεν θα παίρνατε ποτέ μαζί σε ερημικό νησί και γιατί;
Αν ποτέ βρισκόμουν σε ένα έρημο νησί, δε θα έπαιρνα μαζί μου κινητό, δε θα θελα να με αποσπά από αυτό το πανέμορφο τοπίο και την ηρεμία που τόσο ανάγκη έχω. Δε θα έπαιρνα μαζί κάποιον που θα διαταράσσει την ηρεμία μου και θα μου έκανε κακό. Αλλωστε αρκετό κακό μου χουν κάνει κάποιοι στη ζωή μου. Το τρίτο που δε θα έπαιρνα μαζί μου θα ήταν οι άσχημες αναμνήσεις. Και έχω τόσες πολλές που δε θα τις ήθελα εκεί μαζί μου. Θα φρόντιζα να δημιουργήσω καινούργιες και όμορφες.
8. Η έμπνευση σας έχει γυρίσει ποτέ επιδεικτικά την πλάτη;
Υπήρξαν στιγμές, όπως και τώρα, που η έμπνευση με έχει αφήσει στη τύχη μου. Μπορεί ξαφνικά από μια λέξη, ένα αντικείμενο, κάτι το οτιδήποτε να μου φέρει έμπνευση. Μπορεί όμως και ξαφνικά να μη μπορώ απλά να γράψω τίποτα, ένα κενό στο μυαλό. Εκει θα φροντίσω να δω μια ταινία, να ακούσω μουσική, να διαβάσω ένα βιβλίο και θα περιμένω να μου ξανάρθει.
9. Ας αντιστρέψουμε τους όρους. Όλοι είναι για μια μέρα αόρατοι εκτός από εσάς. Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνατε;
Αν δε με έβλεπαν, θα έπαιρνα εκδίκηση για ό,τι μου έχουν κάνει κάποιοι στο παρελθόν. Θα τιμωρούσα όσους με είχαν πληγώσει. Θα ήθελα να κάνω και πλάκα σε δικούς μου ανθρώπους βλέποντας την αντίδραση τους. Αν κάπου ήμουν μόνη και ήξερα ότι όλοι είναι αόρατοι, αλλά με βλέπουν δίχως να μπορούν να μου μιλήσουν, θα έλεγα πολλές αλήθειες. Αλήθειες που ξέρω πως κάποιους θα τους πληγώσουν, αλλά εμένα θα με λυτρώσουν. Η δική μου καρδιά, η δική μου ψυχή θα ξαλαφρώσει. Αλήθειες που κάποιοι πρέπει κάποια στιγμή να πληρώσουν για τον τρόπο που με πλήγωσαν και μου φέρθηκαν.
10. Ποιά από τις ερωτήσεις σας δυσκόλεψε περισσότερο και γιατί; (οι απαντήσεις όλες και καμία απορρίπτονται!)
Η 9 με δυσκόλεψε αρκετά μπορώ να πω. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ τι θα έκανα σε περίπτωση που ήμουν αόρατη. Άσε που δεν ήξερα τελικά με έβλεπαν η όχι. Έπρεπε να σκεφτώ τόσα πράγματα που τελικά αποφάσισα πως θα γινόμουν αόρατη και εγώ.