Η Μαρία Γαβριελάτου είναι από εκείνους τους ανθρώπους των οποίων το χαμόγελο αποπνέει αισιοδοξία και αγάπη για την ζωή. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα στην γειτονιά των Αμπελοκήπων και είναι μητέρα δύο υπέροχων κοριτσιών. Έχει σπουδάσει Αισθητική-Κοσμετολογία, ενώ πριν από καιρό πήρε και την πιστοποίηση στην Ψυχολογία στον τρίτο κύκλο σπουδών του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου με θέμα τις ανθρώπινες σχέσεις.
Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και ασχολείται επιτυχώς με την κατασκευή έργων τέχνης. Η μεγάλη της αγάπη όμως είναι η συγγραφή, την οποία «κουβαλούσε» από μικρή μέσα της. Έφηβη ακόμη συνήθιζε να καταγράφει τις αράδες και τις σκέψεις που δημιουργούσε η φαντασία της.
«ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΑΝΤΕΛΑ»
Ας ξεκινήσω από τον τίτλο, που εμείς οι συγγραφείς γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο μεγάλο ρόλο παίζει στην ανάδειξη ενός βιβλίου. Προσωπικά τον θεωρώ πολύ ευρηματικό και πολλά υποσχόμενο. Ο αναγνώστης θέλει κυριολεκτικά να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από την μυστική δαντέλα. Καθηλωτικό από την πρώτη ως την τελευταία παράγραφο με όλα τα απαραίτητα συστατικά ενός καλού μυθιστορήματος.
Έρωτας, αγάπη, μίσος, πάθη και κυρίως ενδιαφέρουσα πλοκή. Κεντρική ηρωίδα η Ελισσώ, μια κοπέλα που το 1922 θα βρεθεί από το νησί της στην Αθήνα. Μια κοπέλα που ενηλικιώνεται απότομα, μια κοπέλα που δεν το βάζει κάτω όσα χτυπήματα κι αν της επιφυλάσσει η μοίρα, που θεωρεί πως μπορεί να έχει πάντα το πάνω χέρι!
«ΟΤΑΝ Ο ΡΗΓΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΝΤΑΜΑ»
Εδώ ο αναγνώστης έχει να κάνει με ένα τελείως διαφορετικό βιβλίο της Μαρίας Γαβριελάτου. Η ευαισθησία διάχυτη σε κάθε σελίδα, η γυναικεία αλληλλεγγύη και φιλία δεσπόζει κάνοντάς μας να ταυτιστούμε με κάποια από τις τρεις ηρωίδες την Μαργαρίτα, την Μπέλα και την Ειρήνη. Η ανάγνωση του με έκανε προσωπικά να αναλογιστώ με ποιές παιδικές μου φίλες έχουμε «χαθεί» και πόσες φορές και στην δική μου ζωή ο Ρήγας Σπαθί ήταν τελικά Ρήγας Μπαστούνι!
«ΤΑ ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ ΜΟΥ»
Διαβάζεται απνευστί, το «ρουφάς» κυριολεκτικά, με μια Μαρία Γαβριελάτου πραγματικά στα καλύτερά της! Κεντρικό θέμα του έργου η αδελφική αγάπη και η αυτοθυσία, που πολλές φορές ξεπερνά τα όρια του εφικτού! Tα ιστορικά στοιχεία για την περίοδο του ’40 δεν «φορτώνουν» άνευ λόγου το βιβλίο και σίγουρα λειτουργούν δελεαστικά στους λάτρεις των ιστορικών μυθιστορημάτων. Με ενθουσίασε η λυρικότητα του τίτλου, με συνεπήρε η υπόθεση των δύο ορφανών αδελφών, της Ειρήνης και του Στράτου. Αν αγαπάτε τις μεγάλες συγκινήσεις, αυτό είναι το βιβλίο σας!
Η Μαρία Γαβριελάτου ως ανήσυχο συγγραφικό πνεύμα ετοιμάζει κι άλλα ταξίδια με πυξίδα τις όμορφες λέξεις της. Με συγκίνησαν τα βιβλία της με παρέσυρε ο αυθορμητισμός και η θετική αύρα της!
Αφήνοντας για λίγο την πένα της η Μαρία Γαβριελάτου δέχτηκε να απαντήσει στις 10 ερωτήσεις του περιοδικού μας. Ευχαριστούμε από καρδιάς!
10 ΣΤΑ 10 ΜΕ ΤΗ ΜΑΡΙΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ
1.Μια συγγραφέας «τσακώνεται» συχνά με τις αράδες της ή μήπως οι σχέσεις τους σπανίως διαταράσσονται;
Δεν πιστεύω να υπάρχει συγγραφέας που να μην «τσακώνεται» με τις αράδες του. Όταν γράφεις αναπτύσσονται μέσα σου πολλά συναισθήματα, που συγκρούονται με την λογική πολλές φορές, και εκεί παλεύεις να βρεις την χρυσή τομή, που δεν θα ρίξει την έμπνευση και κυρίως θα αποτυπώσεις όπως επιθυμείς αυτά που θέλεις να περάσεις στο γραπτό.
2. Αλήθεια πόσους «Ρηγάδες» έχει την ευκαιρία να γνωρίσει μια γυναίκα στην σύγχρονη εποχή που ζούμε;
Πολλούς και διαφορετικούς και πάντα ανάλογα με τις προσδοκίες που έχει μια γυναίκα από μια σχέση. Η παγίδα στις μέρες μας ειδικά είναι η λάθος επιλογή «Ρήγα» και αυτό γιατί πολλές γυναίκες συμβιβάζονται σε λάθος σχέσεις μόνο και μόνο γιατί δεν αντέχουν την μοναξιά. Γι’ αυτό προσοχή. Ο «Ρήγας Μπαστούνι» υπάρχει παντού, βγαίνει δυστυχώς σε πολλές κόπιες και μια γυναίκα τα βρίσκει μπαστούνια μαζί του. Είναι αυτός που δεν θα δώσει, μόνο θα πάρει, δεν θα παλέψει για την σχέση, γιατί δεν έμαθε να θυσιάζει τον εαυτό του για κανέναν. Ο «Ρήγας Σπαθί» μπορεί να είναι είδος προς εξαφάνιση, όμως αν τον βρείτε, μην τον αφήσετε να σας φύγει!
3. Βρίσκεστε στο ίδιο πλοίο με μια ιστορική προσωπικότητα και πιάνετε κουβεντούλα. Ποιά θα θέλατε να είναι αυτή και τι θα την ρωτούσατε;
Θα ήθελα να βρεθώ στο ίδιο πλοίο με τον Αδόλφο Χίτλερ, όχι μόνο για να τον ρωτήσω την «λογική» που διέπραξε τόσα εγκλήματα, αλλά για να δω το μέγεθος της διαστροφής τού μυαλού του. Και μετά; Μετά άνετα τον πετάω στην θάλασσα, ειδικά αν το πλοίο βρίσκεται στα ύδατα του Ειρηνικού και σε κοπάδι με καρχαρίες!
4. Ποιά συμβουλή θα δίνατε σε κάποιον που νιώθει ότι αδυνατεί πλέον να «πετάξει» αφού του έσπασαν τα φτερά;
Μόνο αισιοδοξία μπορώ να μεταφέρω σε κάποιον που οι συνθήκες τον έκαναν να πάψει να «πετάει», και όχι συμβουλή. Συμβουλές έχω πάψει να δίνω ακόμα και στα παιδιά μου. Ίσως γιατί δεν νιώθω πως είμαι ικανή να συμβουλεύω, ίσως γιατί ο καθένας τις δυσκολίες του τις διαχειρίζεται ανάλογα με τον χαρακτήρα του. Δίνω παραδείγματα, ελπίδα, αυτά φτάνουν. Το μόνο που μπορώ να πω σε κάποιον που τα δικά του τσακισμένα φτερά αδυνατούν να «πετάξουν» είναι αυτό που έχω γράψει και στο βιβλίο μου πως «τίποτα δεν έχει χαθεί αν εμείς δεν το αφήσουμε να χαθεί’».
5. Η έμπνευση έχει γυρίσει ποτέ την πλάτη στην Μαρία Γαβριελάτου;
Σπάνια, αλλά ναι μου έχει συμβεί και επειδή έχω μάθει τα τερτίπια της, ούτε πανικός με πιάνει ούτε τίποτα. Χαλαρώνω, αφήνω τον χρόνο που χρειάζεται το μυαλό μου να ξεκουραστεί και μετά έρχεται η έμπνευση με ρυθμούς αθλητή τρεξίματος που βιάζεται να κόψει το νήμα!
6. Έχετε να φάτε πάνω από μήνα, όταν ξαφνικά μπροστά στα έκπληκτα μάτια σας στρώνεται το πιο πλούσιο τραπέζι με όλα τα καλά του κόσμου. Έχετε ήδη πιάσει μαχαίρι και πιρούνι όταν από κάπου ακούγεται μια φωνή: «Μαρία έτσι κι ακουμπήσεις το παραμικρό χάνεις το Νόμπελ Λογοτεχνίας που ετοιμάζεται για σένα!» Πώς αντιδράτε; (Χρήσιμη πληροφορία: Είναι άγνωστο πότε θα βρείτε ξανά φαγητό!)
Αν έχω να φάω ένα μήνα, εντάξει θα δείτε έναν σκελετό να παραλαμβάνει το Νόμπελ Λογοτεχνίας και ίσως να μην προλάβω κιόλας, γιατί από την ασιτία μπορεί να βρίσκομαι «εν τόπω χλοερώ εν τόπω αναψύξεως και αναπαύσεως» μη σας πω. Άρα όχι μόνο θα φάω, αλλά θα πάρουν φωτιά και τα πιρούνια. Όσο για το Νόμπελ, οκ, μου το δίνουν την επόμενη χρονιά, εδώ θα είμαι δεν θα με χάσουν!
7. Η Μαρία Γαβριελάτου έχει σκεφτεί να γράψει κάποια στιγμή ένα παραμύθι;
Αγαπώ τα παραμύθια και επειδή αγαπώ και ασχολούμαι με παιδιά, κατά καιρούς έχω πλάσει παραμύθια της στιγμής και ναι, θα ήθελα να γράψω ένα παραμύθι. Όμως επειδή τα παιδιά είναι δύσκολο αναγνωστικό κοινό και δεν «παραμυθιάζονται» εύκολα και εγώ ακόμα πιο δύσκολο άτομο μέχρι στιγμής το αποφεύγω. Θέλω να γράψω ένα παραμύθι που όχι μόνο θα μαγέψει με την ιστορία του ένα παιδί που θα το διαβάσει, αλλά να του περάσει και δυνατά ρεαλιστικά μηνύματα. Ίσως με τον καιρό και όταν ωριμάσει μέσα μου, με υπευθυνότητα πάντα σε αυτά τα μικρά υπέροχα σοφά για μένα πλάσματα, να το επιχειρήσω!
8. Βρίσκεστε σε γνωστό χώρο όταν σας πλησιάζουν δύο δημοσιογράφοι για κάποια μικρή συνέντευξη. Δέχεστε με χαρά μα γρήγορα αντιλαμβάνεστε ότι σας έχουν μπερδέψει με συνάδελφο. Πώς αντιδράτε;
Απλά συστήνομαι και τους δείχνω που βρίσκεται ο συνάδελφος!
9. Πόσα αδιάβαστα βιβλία έχει η Γαβριελάτου στην βιβλιοθήκη της;
Αχ, μεγάλο θέμα μου ανοίξατε! Πρέπει να είναι γύρω στα είκοσι και μέχρι να τα διαβάσω θα έχουν προστεθεί και άλλα και άλλα!!!
10. Ποιά από τις δέκα ερωτήσεις σας δυσκόλεψε περισσότερο και γιατί; (Οι απαντήσεις καμία και όλες δεν γίνονται αποδεκτές!)
Με δυσκόλεψε η ερώτηση 6. Ε ναι, με το φαγητό και μένα δεν παίζουν γιατί ήδη έχω κάνει εικόνα το τραπέζι και είναι άδικο. Είναι νύχτα και κοιτώντας την ερώτηση εγώ δεν έβλεπα τα γράμματα, ένα γουρουνόπουλο σε πιατέλα έβλεπα, στολισμένο με όλα τα απαραίτητα, όπως πατατούλες ψητές, το μαριναρισμένο ζουμάκι. Εντάξει, το μήλο στο στόμα του γουρουνόπουλου σας το χαρίζω!
