Ο επιστημονικός όρος για την λέξη αναπηρία είναι ο εξής:
Αναπηρία είναι ο περιορισμός της κοινής δραστηριότητας λόγου, έργου ή άμεσης αντίληψης λόγω σωματικής ή πνευματικής βλάβης ενός ανθρώπου. Η αναπηρία γενικά διακρίνεται σε ολική και μερική καθώς και σε σωματική και διανοητική.
Τα παιδιά με αναπηρίες, συχνά, θεωρούνται κατώτερα, γεγονός που τα καθιστά περισσότερο ευπαθή. Στη χώρα μας υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών που πάσχουν από μια μορφή αναπηρίας.
Λίγες μόνο χώρες έχουν αξιόπιστες πληροφορίες για τον αριθμό των πολιτών που είναι παιδιά με αναπηρίες, το είδος της αναπηρίας τους ή τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι αναπηρίες επηρεάζουν τη ζωή τους.
Το κοινωνικό θέμα της παιδικής αναπηρίας είναι ότι τα παιδιά με ειδικές ανάγκες βρίσκονται συνήθως εκτεθειμένα στη βία και την επιθετικότητα των συνομηλίκων τους.
Καθημερινά αυτά τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με τις ρατσιστικές αντιλήψεις και τα κοινωνικά στερεότυπα, δεν έχουν την κατάλληλη αντιμετώπιση από το κράτος και τους συνανθρώπους τους και δεν τους επιτρέπουν να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό σύνολο.
Η υποτίμηση των ικανοτήτων τους αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο στην ένταξή τους καθώς και στην ισότητα των ευκαιριών, αφού το κράτος δεν καλύπτει τα έξοδα για την παροχή υπηρεσιών και τεχνολογιών υποστήριξης που μπορούν να κάνουν το παιδί που έχει κάποια αναπηρία, να ενταχθεί στην κοινωνία και να συνεισφέρει σε αυτή.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως τα παιδιά αυτά καθημερινά αντιμετωπίζουν προβλήματα. Προβλήματα επικοινωνίας με τους συνανθρώπους τους, μετακίνησης και μεταφοράς, μόρφωσης, ψυχαγωγίας, άθλησης, κοινωνικής απόρριψης και περιθωριοποίησης.
Γι’αυτό οφείλουμε να προσφέρουμε κοινωνικό έργο και να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά όπως ακριβώς κάνουμε και για τα υπόλοιπα παιδιά.
Ψάχνουμε τρόπους να εξελίξουμε την παιδεία ώστε να παρέχουμε ένα οργανωμένο, ολοκληρωμένο και σύγχρονο τρόπο εκμάθησης και διδασκαλίας προκειμένου να συμβαδίζουμε με τις ανάγκες της εποχής.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο πρέπει να αντιμετωπίζουμε και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, με συνοδοιπόρο τα τεχνολογικά επιτεύγματα και την γνώση.
Πρέπει να δείχνουμε κατανόηση και συμπαράσταση, να τα στηρίζουμε και να μάθουμε να τα σεβόμαστε!! Χρειάζονται την αγάπη μας και την στήριξή μας και περιμένουν από μας να γίνουμε η φωνή τους.
Περιμένουν να απαιτήσουμε από το κράτος και την κοινωνία να σεβαστεί τα δικαιώματά τους στην μόρφωση, στην οικονομική αρωγή, στην προσβασιμότητα, στην περίθαλψη, στην μετακίνηση και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Είναι μερικές αθώες ψυχούλες που χρειάζονται απλά μια πιο εξειδικευμένη αντιμετώπιση και αγάπη, γιατί πάνω από όλα είναι άνθρωποι. Άνθρωποι με συναισθήματα, ανάγκες και θέληση για ζωή! Με όμορφα αγνά χαμόγελα και μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη και αγάπη που θα ήταν άδικο να πληγωθεί.
Για το λόγο αυτό, μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να προστατεύουμε τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.