Γνώρισα τη Βάνα Πράνταλου με αφορμή τον Μπαντάνα, ένα αδέσποτο σκυλάκι. Στην πορεία οι συζητήσεις μας επεκτάθηκαν στη Μόλη, τον Βlacky και όλα τα υπόλοιπα κατοικίδιά της καθώς επίσης και στους περιπάτους δίπλα στη θάλασσα, που τόσο αγαπά να κάνει!
Και πάνω στην κουβέντα μας ανακάλυψα ότι η Βάνα δεν έδινε όλο τον χρόνο της στα ζωάκια, δεσποζόμενα και μη, είχε και άλλη μια αγάπη, την συγγραφή.
Έχει γράψει ένα μυθιστόρημα σε δύο συνέχειες, που κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Πηγή. Το πρώτο μέρος είναι το βιβλίο “Αστερινή- Ταξίδι στον κόσμο των ψυχών” και το δεύτερο μέρος το “Αστερινή- Κοσμοδίνες και Χρονοδρόμια”. Τα διηγήματά της “Το Αγρίμι”, “Τα χεράκια” και “Ο άνθρωπος εντός του” έχουν διακριθεί και περιληφθεί στους συλλογικούς τόμους με διηγήματα φαντασίας “Έπος Φαντασίας” ΙΙ και ΙΙΙ και IV αντίστοιχα, των εκδόσεων iwrite.
Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια και κατά την περίοδο των γιορτών, γράφει ιστοριούλες με ήρωες ζωάκια για το φιλοζωικό site Pawfinder.
____________________________
Αγαπητή Βάνα μου, που σε πετυχαίνω;
Κάπου όχι και τόσο χειμερινά, αλλά παρόλα αυτά με πολύ χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Βρίσκομαι οικογενειακώς στο Μαϊάμι για την περίοδο των εορτών, φιλοξενούμενη του αδερφού μου που ζει με την οικογένεια του εδώ.
Έχεις μεγάλη αγάπη για τα ζώα και προσπαθείς να τα προστατεύεις και να τα περιθάλψεις από το δρόμο. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να ασχοληθείς με τη περίθαλψη των ζώων και σε πόσα είχες καταφέρει να βρεις σπίτι; Έχεις βοήθεια από το δήμο ή κάποιο άλλο φορέα σε αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι ως παιδί, αλλά και αρκετά χρόνια αργότερα, φοβόμουν τα σκυλιά. Μάλλον τον φόβο μου τον είχαν μεταδώσει οι γονείς μου, μέχρι που συνάντησα στο Μάραθο, στο πρώτο σπίτι που έμεινα όταν μετακόμισα στο Βόλο, την Κανέλλα. Η Κανέλλα ήταν το πρώτο σκυλί που φρόντισα και το πρώτο σκυλί που δέθηκα συναισθηματικά. Η Κανέλλα, όσο έζησε, ήταν η μασκότ ολόκληρου του χωριού. Για μένα ήταν η είσοδος μου στον μαγικό, αλλά και πονεμένο τους κόσμο.
Μετά γνώρισα τη φίλη μου τη Μελπομένη που κινείται χρόνια τώρα στο χώρο της φιλοζωίας κι εκεί «έδεσε το γλυκό». Έχω βρει σπίτι σε πάρα πολλά ζωάκια, μικρά μεγάλα από το δρόμο, από το κυνοκομείο ή από σπίτια που δεν είναι πλέον επιθυμητά. Βοήθεια δεν έχω από κανέναν φορέα, ούτε εγώ ούτε κανένας φιλόζωός. Είμαστε ο καθείς μόνος του.
Με ποια κριτήρια επιλέγεις υποψήφιους «γονείς»; Περνάνε συνέντευξη πριν υιοθετήσουν το ζώο και τι χρειάζεται να έχει υπόψιν του κάποιος που θέλει να υιοθετήσει ένα ζωάκι;
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος και πολλές φορές μιλάει η διαίσθησή σου, κυρίως όταν ο υποψήφιος είναι από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου και δεν συναντιέσαι από κοντά. Φυσικά μιλάμε με τον υποψήφιο αρκετές φορές, συζητάμε για τις απαιτήσεις και τις ανάγκες του ζώου, βλέπουμε αν ταιριάζουν με αυτά που ο ίδιος μπορεί να προσφέρει και αναλόγως προχωράμε.
Δεν είναι πάντα επιτυχημένες οι επιλογές, οι άνθρωποι μερικές φορές είναι πολύ επιπόλαιοι και ανεύθυνοι και αλλάζουν γνώμη όταν δουν τα δύσκολα. Όταν κάποιος θέλει να υιοθετήσει ένα ζωάκι πρέπει να ξέρει ότι κανείς δε θα του εγγυηθεί ότι η ζωή του θα είναι ρόδινη για πάντα, ότι θα έχει πάντα δουλειά, ότι θα είναι υγιής κλπ κλπ. Όπως δε θα εγκαταλείψει τα παιδιά του, αν η ζωή του κάποια στιγμή στραβώσει, δε θα πρέπει να εγκαταλείψει και το ζώο του. Είναι δέσμευση η υιοθεσία ενός ζώου, είναι ευθύνη, είναι νοιάξιμο. Δε μπορείς να χρησιμοποιείς το αθώο ζώο ως έρμα που το πετάς για να «ελαφρύνεις» τη ζωή σου. Ούτε να θεωρείς ότι ο εθελοντής ή η φιλοζωική από όπου υιοθέτησες το ζώο σου, έχει εφόρου ζωής την «υψηλή κυριότητά του».
Υιοθετείς ένα ζώο οικειοθελώς, ως μέλος οικογένειας κι όχι ως υποψήφιο προς αποχώρηση. Αν δεν είσαι απόλυτα σίγουρος, απλά δεν υιοθετείς.
Πιστεύεις ότι η φιλοζωία έχει μπει ενεργά και ουσιαστικά στη ζωή μας ή έχουμε δρόμο ακόμα κοινωνικά και προσωπικά;
Έχουμε γενικά πολύ δρόμο για να θεωρηθούμε πολιτισμένοι όσον αφορά το θέμα της φιλοζωίας. Φυσικά είμαστε πολύ καλύτερα σε σχέση με 30 χρόνια πριν, αλλά εξακολουθούμε να έχουμε τρομερά οπισθοδρομικές αντιλήψεις ακόμη και σήμερα. Να πω για τα βαρελόσκυλα; Να πω για τα μόνιμα δεμένα ζώα σε αυλές και κτήματα; Για τις εντελώς λανθασμένες απόψεις που συσχετίζουν το μέγεθος του σκύλου με τα τετραγωνικά του σπιτιού; Να πω για τις παράνομες γέννες χωρίς άδεια και με απόλυτη έλλειψη ελέγχου; Και για όλους αυτούς που αγοράζουν κατοικίδια, ενώ οι δρόμοι και τα καταφύγια ασφυκτιούν από αδέσποτα;
Να μην ξεχνάμε ότι τα αδέσποτα δεν “φυτρώνουν”. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι αποτέλεσμα παράνομων ζευγαρωμάτων δεσποζόμενων σκύλων ή σκύλων κτηνοτρόφων και κυνηγών.
Τι είναι αυτό που παίρνεις εσύ από την ενασχόλησή σου με τα ζώα;
Αγάπη δίχως όρους, αποδοχή χωρίς κρίση, αφοσίωση χωρίς αντάλλαγμα. Τα ζώα μας διδάσκουν να μοιραζόμαστε, να είμαστε υπεύθυνοι, να είμαστε καλοί. Όχι γιατί έχουμε κάτι να περιμένουμε, αλλά γιατί έτσι είναι πλασμένος ο άνθρωπος να είναι.
Πως άραγε μπορούν δυο κουταβίσια ματάκια και μια ουρά που κουνιέται όλο χαρά να προκαλέσουν νεύρα ή την ανάγκη να τους κάνεις κακό;
Δεν μπορούν. Όσοι προβαίνουν σε κακοποιητικές συμπεριφορές είναι άνθρωποι με ακρωτηριασμένη προσωπικότητα με άσχημες πληγές στην ψυχή, που δεν αναπτύσσουν φυσιολογικές συμπεριφορές. Είναι άνθρωποι επικίνδυνοι, όχι μόνο για τα ζώα, με απουσία ενσυναίσθησης και ροπή προς βίαιες εγκληματικές πράξεις.
Έκτος από τους τετράποδους φίλους έχεις ακόμα μια μεγάλη αγάπη, την συγγραφή βιβλίων.
Η αλήθεια είναι ότι, αν και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αγαπώ να εκφράζομαι γραπτώς, δεν έχω καταφέρει να γράψω όλα αυτά που θα ήθελα. Μέχρι σήμερα έχει εκδοθεί ένα μυθιστόρημα μου σε δύο συνέχειες και επίσης έχουν εκδοθεί διηγήματά μου σε συλλογικούς τόμους. Μου αρέσει να γράφω περιπέτειες φαντασίας και παραμύθια.
Νομίζω πως αν κάποτε γίνω γιαγιά, ίσως είμαι μια μοντέρνα έκδοση της κλασικής γιαγιάς με τα παραμύθια. Η συγγραφή θέλει χρόνο, αφοσίωση και καθαρό μυαλό κι εγώ δυστυχώς λόγω των καθημερινών ασχολιών μου, εργασίας κλπ, δεν μπορώ να έχω την συγκέντρωση που χρειάζομαι για να αφιερωθώ στη συγγραφή. Αυτή τη στιγμή έχω ένα μυθιστόρημα μισοτελειωμένο και δεν έχω καταφέρει εδώ και καιρό να το ολοκληρώσω.
Κάθε Χριστούγεννα λοιπόν για να ξεσκουριάσω τα μολύβια μου, γράφω για το φιλοζωικό site Pawfinder ιστορίες που τις μοιράζομαι με τους φίλους, που έχουν διάθεση να διαβάσουν. Κάποια στιγμή σίγουρα θα υπάρξουν οι συνθήκες που θα μου επιτρέψουν να επιστρέψω με όλη μου τη δύναμη στην συγγραφή βιβλίου.
Θα έγραφες ένα βιβλίο με αφορμή κάποιο ζώο;
Εννοείται. Για εμένα τα ζώα είναι πηγές έμπνευσης. Ακόμα και μια αγγελία για υιοθεσία είναι μερικές φορές μια αφορμή για μια μικρή ιστορία. Τα περισσότερα γραπτά μου έχουν ήρωες ζωάκια άλλωστε.
Έχεις κάποια σχέδια και όνειρα για το άμεσο μέλλον;
Να τελειώσω επιτέλους το μυθιστόρημα που έχω αρχίσει. Να βρω μια δουλειά που θα έχει σχέση με τη συγγραφή. Να κάνω πολλές πετυχημένες υιοθεσίες και να καταφέρω να είμαι χρήσιμη στην κοινωνία. Και να ζω πάντα χαρούμενη και ευτυχισμένη με τον καλό μου Βασίλη, που είναι η βάση της ισορροπημένης μου ψυχής.
___________________________________
Τα βιβλία της Βάνας Πράνταλου κυκλοφορούν από τις Eκδόσεις Πηγή και είναι διαθέσιμα σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία και eshops.
Oι συλλογές, όπου έχουν περιληφθεί διηγήματά της από τις εκδόσεις iwrite, είναι οι εξής:
- Το Έπος της Φαντασίας ΙΙ – Ανάσταση
- Το Έπος της Φαντασίας ΙΙΙ- 35 Χρησμοί του Πεπρωμένου
- Το Έπος Φαντασίας ΙV – Η Κατάρα
Εάν κάποιος θέλει να επικοινωνήσει με την Βάνα για να υιοθετήσει κάποιο ζωάκι μπορεί να της στείλει προσωπικό μήνυμα στο facebook ή στο Instagram, όπου υπάρχουν και αναρτημένες οι αγγελίες όλων των σκυλιών που είναι προς υιοθεσία.
