Οι Έλληνες ως μετανάστες
Η Αμερική είχε γίνει πόλος έλξης για τους Έλληνες από τις αρχές του 19ου αιώνα, με το πρώτο μαζικό μεταναστευτικό κύμα να εμφανίζεται περί το 1890.
Μέχρι το 1920 περίπου το 80% των ανθρώπων που είχαν εγκαταλείψει την Ελλάδα, είχαν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ.
Δείτε επίσης: Ellis Island: Το νησί-σταθμός εκατομμυρίων μεταναστών
Στην πλειονότητά τους οι Έλληνες μετανάστες εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη και εργάστηκαν στους σιδηροδρόμους, στα ορυχεία, στα σφαγεία ή σε μικρές επιχειρήσεις.
Χωρίς να γνωρίζουν τη γλώσσα, επιβίωσαν σε δύσκολες συνθήκες ενώ συχνά προέκυπταν απρόβλεπτες καταστάσεις στις οποίες τους αντιμετώπισαν ως «ύποπτους και επικίνδυνους ξένους» που απειλούν τον «νόμο και την τάξη».
Αυτή η συμπεριφορά εντάθηκε ακόμα περισσότερο όταν άρχισαν να γίνονται γνωστές οι παραβατικές συμπεριφορές κάποιων Ελλήνων και οι παράνομες δραστηριότητές τους, με κυριότερη την εισαγωγή και εξαγωγή εμπορευμάτων.
Μελέτες που είχαν εκπονηθεί στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1940
παρουσίαζαν τους Έλληνες ως τους πλέον επιρρεπείς στη διάπραξη απεχθών εγκληματικών πράξεων και μάλιστα στο σύνολο των αδικημάτων οι Έλληνες προηγούνταν των Ιταλών και των Ρώσων μαφιόζων.
Σύμφωνα με την Διεθνή Οργάνωση για τη Μετανάστευση, υπολογίζεται ότι έως το 2050, οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν την εστία τους για μια καλύτερη ζωή και βρίσκονται εκτεθειμένοι στους κινδύνους που δημιουργεί η διεθνής οικονομική και κοινωνική κατάσταση, θα είναι το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Οι Έλληνες κατηγορήθηκαν για ιδιαίτερα σοβαρά αδικήματα, όπως ανθρωποκτονίες, βιασμοί, επιθέσεις, κλοπές, ληστείες και εμπορία ναρκωτικών.
Οι έρευνες αυτές όμως δεν θεωρούνται 100% αντικειμενικές, καθώς σε κάθε τέτοια μελέτη εγκληματικότητας που αφορά την παραβατικότητα μεταναστών σε ξένες χώρες, οι μετανάστες πέφτουν θύματα ρατσισμού και δυσφημιστικής προπαγάνδας.
Το 1960 ήταν η δεύτερη μεγάλη έξοδος Ελλήνων, όταν και υπογράφηκε η συμφωνία «Περί απασχολήσεως Ελλήνων εργατών στην Γερμανία».
Η συνθήκη που είχε υπογραφεί δεν δέσμευε τις Γερμανικές αρχές, καθώς θεωρούσε την παραμονή των ξένων εργατών προσωρινή, με αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζεται κανένα πολιτικό ή κοινωνικό δικαίωμά τους. Έτσι, η διαβίωσή τους περιελάμβανε διαμονή σε ομαδικά δωμάτια, σκληρές συνθήκες εργασίας και δυσκολίες στην επικοινωνία.
Μόνο στην Γερμανία θα μεταναστεύσουν περίπου 1 εκατ. Έλληνες,
ενώ σε Αμερική, Καναδά, Αυστραλία και Βέλγιο βρήκαν πρόσφορο έδαφος άλλοι τόσοι, μεταξύ των οποίων υπήρξαν και 50.000 «λαθραίοι».
Το νέο κύμα μετανάστευσης Ελλήνων
Οι Έλληνες με την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2007, και ακόμα περισσότερο μετά το 2010, επέλεξαν την μετανάστευση για μια καλύτερη ζωή. Εκατοντάδες χιλιάδες νέων ανθρώπων εγκαταστάθηκαν σε Ευρωπαϊκές χώρες, Αμερική, Αυστραλία και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Οι συνθήκες που επικράτησαν στην διαβίωσή τους ήταν πολύ καλύτερες από τα προηγούμενα μεταναστευτικά κύματα, καθώς τόσο τα προσόντα των Ελλήνων όσο και η ευρύτερη κοινωνική πολιτική που εφαρμόζεται διεθνώς για τους μετανάστες επέτρεψαν τον γρήγορο εγκλιματισμό τους.
Που εγκαταστάθηκαν οι Έλληνες μετανάστες (από το πρώτο κύμα μετανάστευσης ως σήμερα)
Ελάχιστες, συγκριτικά με το παρελθόν, είναι οι περιπτώσεις εκμετάλλευσης και άσχημης αντιμετώπισης των Ελλήνων στο εξωτερικό κι αυτός είναι ένας λόγος που η μετανάστευση δεν έχει σταματήσει μέχρι σήμερα.
Οι μετανάστες στην Ελλάδα
Η Διεθνής Αμνηστία υπογραμμίζει ότι «πρέπει να σταματήσει η Ελλάδα να μεταχειρίζεται τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, ως εγκληματίες».
Τα εγκληματικά δίκτυα εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν άσχημη μεταχείριση στους συνοριακούς σταθμούς και τα κέντρα κράτησης, όπου υπάρχει περιορισμένη πρόσβαση σε δικηγόρους, διερμηνείς και γιατρούς.
Συνήθης πρακτική είναι να μην ενημερώνονται για τη διάρκεια της κράτησής τους, με αποτέλεσμα να ζουν για μεγάλα διαστήματα σε ασφυκτικά γεμάτες εγκαταστάσεις με ελλιπείς συνθήκες υγιεινής και με τους ασυνόδευτους ανήλικους να κρατούνται στους ίδιους χώρους με τους ενήλικες.
Αυτού του είδους η μεταχείριση των μεταναστών συνιστά περιφρόνηση των δικαιωμάτων τους υπό το διεθνές δίκαιο.
Η έντονη ξενοφοβία που αντιμετώπισαν Έλληνες μετανάστες στο παρελθόν μετατράπηκε σε αντιμεταναστευτική υστερία τα τελευταία χρόνια. Πράγμα που δείχνει ότι ξεχνάμε όχι απλά την ιστορία της χώρας μας αλλά της ίδιας μας της οικογένειας.
Η Ελλάδα που σήμερα αποτελεί κέντρο υποδοχής μεταναστών υπήρξε χώρα αποστολής, τόσο σε προηγούμενες δεκαετίες όσο και σήμερα. Αυτό και μόνο αρκεί για να δούμε με άλλα μάτια την κατάσταση και να αντιμετωπίσουμε τους ανθρώπους αυτούς όπως θα θέλαμε να αντιμετωπίσουν τους δικούς μας.
Η προστασία και η προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως της κατάστασής τους, σημαίνει αξιοπρέπεια και δικαίωμα στη ζωή.
Κι αυτό είναι καλό να μην το ξεχνάμε!
