Γεννήθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 1932 στο Τζαμάικα Πλέιν της Μασαχουσέτης και από μικρή έδειξε ότι διαθέτει ποιητική σκέψη. Μεγάλωσε σ’ ένα αστικό και αυταρχικό περιβάλλον το οποίο την σημάδεψε για όλη της την ζωή.
H απώλεια του πατέρα της, ενός αυστηρού, συντηρητικού ανθρώπου με αυταρχική φυσιογνωμία και απολυταρχικές τάσεις, ήταν καθοριστική για εκείνη. Οι σχέσεις τους δεν ήταν και οι καλύτερες όπως φάνηκε μερικά χρόνια αργότερα στο ποίημά της «Daddy» στο οποίο εκφράζει την οργή της στο πρόσωπό του.
Η συνεχόμενη ροή της σκέψης της και η ακατάπαυστη ανάγκη της για έκφραση, την ώθησαν στο να συνεχίσει την προσπάθεια έκδοσης ποιημάτων και ιστοριών σε Αμερικανικά περιοδικά, με τα οποία κατάφερε να έχει κάποια μικρή αναγνώριση.
Ωστόσο, οι μαθητικές επιδόσεις της αποτέλεσαν το εισιτήριο για το Smith College ξεκινώντας τις σπουδές της εξαιρετικά καλά, όμως η απόρριψη από το Harvard την οδήγησε σταδιακά άρχισε στην μανιοκατάθλιψη. Έτσι, σχεδόν προς το τέλος των σπουδών της οδηγήθηκε, για πρώτη φορά, στην απόπειρα αυτοκτονίας.
Η ψυχολογική της κατάρρευση αποτέλεσε αργότερα η βάση για το ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα
Ο Γυάλινος Κώδων (The Bell Jar).
Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας, μπήκε σε ψυχιατρικό ίδρυμα προσωρινά, μέχρι που ανέκαμψε, ολοκλήρωσε τις σπουδές της και έλαβε υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Cambridge. Εκεί, συνεχίζει να εκτονώνεται μέσα από την ποίηση και περιστασιακά εκδίδει μερικά από αυτά στην φοιτητική εφημερίδα Varsity.
Το Cambridge φαίνεται πως ήταν σημείο σταθμός στη ζωή της αφού εκεί γνώρισε τον ποιητή Ted Hughes με τον οποίο τελικά παντρεύτηκε στις 16 Ιουνίου 1956. Ένα χρόνο μετά τον γάμο τους ο Hughes και η Plath πήγαν στις ΗΠΑ για να διδάξουν ποίηση και έμειναν εκεί για 2 χρόνια.
Η επιστροφή στην Μεγάλη Βρετανία, το 1959, έγινε με αφορμή την εγκυμοσύνη
της Plath, η οποία δεν είχε ευτυχή κατάληξη αφού απέβαλε. Πολλοί αναφέρουν ότι η αποβολή ήταν αποτέλεσμα της βίαιης συμπεριφοράς του Hughes.
Το δυσάρεστο αυτό γεγονός ήταν η αφορμή για εκείνη να γράψει την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «The Colossus», στην οποία κάνει αρκετές αναφορές στην συγκεκριμένη περίοδο της ζωής της. Η συλλογή αυτή εκδόθηκε μόλις λίγους μήνες μετά την γέννηση του πρώτου της παιδιού, το 1960.
Ο γάμος της άρχισε να κλυδωνίζεται και, παρόλο που κατάφεραν να αποκτήσουν και δεύτερο παιδί, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε.
Η εύθραυστη ψυχική της ισορροπία διαταράχθηκε όταν έμαθε για την εξωσυζυγική σχέση του άνδρα της και το τελειωτικό χτύπημα για εκείνη ήρθε όταν ο Hughes τους εγκατέλειψε για να συζήσει με την ερωμένη του.
Πήρε τα παιδιά της και μετακόμισε στο Λονδίνο καταρρακωμένη από όσα συνέβησαν αλλά με την ελπίδα ότι θα τα καταφέρει. Έκανε αρκετά μεγάλη προσπάθεια να επιβιώσει μέσα από τις οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες που αντιμετώπισε με τα παιδιά της αλλά τελικά δεν κατάφερε να σταθεί δυνατή στις εσωτερικές της μάχες.
Υπέφερε ήδη από σοβαρή διπολική διαταραχή και οι συγκυρίες δεν την βοήθησαν να αποφύγει την αυτοκτονία, την οποία επιχείρησε έξι μήνες μετά τον χωρισμό της, στις 11 Φεβρουαρίου 1963.
Η αναγνώριση του έργου της ήρθε μέσω του Hughes που, ως χήρος και νόμιμος κληρονόμος, έγινε διαχειριστής της προσωπικής και λογοτεχνικής περιουσίας της και προχώρησε στην έκδοση των χειρογράφων της, αφού πρώτα κατέστρεψε τον τελευταίο τόμο του ημερολογίου της που εξιστορούσε λεπτομέρειες από την συμβίωση και τον γάμο τους.
Έτσι, το 1982, της απένειμαν βραβείο Πούλιτζερ και έγινε η πρώτη ποιήτρια στον κόσμο που βραβεύεται μετά θάνατον.
Ο Hughes κατηγορήθηκε από πολλούς ότι εκμεταλλεύτηκε την Plath για ιδίους σκοπούς, εκείνος αρνήθηκε έντονα τις κατηγορίες αυτές αλλά στην τελευταία ποιητική συλλογή του «Γράμματα Γενεθλίων» (Birthday Letters) έσπασε την σιωπή του όντας ειλικρινής για όσα συνέβησαν δίχως όμως να απολογείται για τη συμπεριφορά του.
Παρά τις πολλές κριτικές και βιογραφίες που εκδόθηκαν μετά το θάνατό της, η συζήτηση γύρω από το έργο της γίνεται με αφορμή τη σχέσης της με τον Hughes. Πολλοί κατά καιρούς, επειδή τον θεώρησαν υπεύθυνο για την τραγική της κατάληξη, σκάλιζαν για να σβήσουν το όνομά του από την επιτύμβια στήλη της.
Από την πορεία της Plath, οι ειδικοί θεωρούν πως είναι ξεκάθαρο ότι ενώ ξεκίνησε δυναμικά επηρεάστηκε υπερβολικά από την σχέση της με τον Hughes. Στα ημερολόγια και τα γράμματά της, εξέφραζε, ακόμα και μετά το χωρισμό τους, ιδιαίτερο σεβασμό στο ταλέντο του το οποίο δεν ήθελε να επισκιάσει.
Η ζωή και το έργο της Plath έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες σε όλο τον κόσμο.
Ένας από αυτούς είναι ο Άλκης Αλκαίος που έγραψε το «Χαρούμενο τραγούδι για την Σύλβια». Ακούστε το σε μελοποίηση Θάνου Μικρούτσικου και εκτέλεση Μαρίας Δημητριάδη.
Εκτός του κύκλου των ποιητών και των δημιουργών, η ζωή της Plath έγινε διεθνώς γνωστή στο ευρύ κοινό μέσα από την ταινία «Sylvia» που βγήκε στις αίθουσες το 2003.
Ακόμα και στον 21ο αιώνα όμως η Plath εξακολουθεί να επηρεάζει και να συγκινεί.
Ο οίκος Faber & Faber, γιορτάζοντας 90 χρόνια στον χώρο του βιβλίου, κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2019 ένα αδημοσίευτο διήγημά της με τίτλο «Mary Ventura and the Ninth Kingdom» (Η Μαίρη Βεντούρα και η Ένατη Διάσταση).
Και κάπως έτσι η Plath, μισό αιώνα μετά τον θάνατό της, μας συναρπάζει με το έργο της και την ζωή της…