Μπαίνουμε και πάλι στην εποχή που τα προσκλητήρια γάμου αρχίζουν να σκάνε το ένα πίσω από το άλλο. Κι όταν πας να ευχηθείς όλο χαρά και συγκίνηση στο εκάστοτε ζευγάρι που σου πασάρει αυτό το φακελάκι με τη πρόσκληση, ακούς την ίδια κασέτα από ΟΛΟΥΣ. «Δε φαντάζεσαι τι τρέξιμο έχει ο γάμος’» / «εμείς θέλαμε να κάνουμε το γάμο σε νησί, αλλά οι γονείς επέμεναν να γίνει στην ενορία μας» / «δε κοιμάμαι τα βράδια από το άγχος» / «δε ξέρω από πού να αρχίσω και που να τελειώσω»… ΣΤΟΟΟΠ!!!
Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Εμείς τα κάνουμε δύσκολα και σαν να μην έφτανε αυτό βάζουμε και το άγχος στο κολπάκι.
Ας τα πάρουμε από την αρχή.
Όλα ξεκινάνε και τελειώνουν στο τι θέλεις εσύ να κάνεις. Δες το γάμο σου σαν το μεγαλύτερο πάρτι της ζωής σου, όπου γονείς και φίλοι θα χαρούν με τη χαρά σου.
Στο χέρι σου είναι να το οργανώσεις όπως εσύ το ονειρεύεσαι. Και ναι, θα σε προλάβω πριν μου πεις ότι ο γάμος είναι ένα πολυδάπανο party. Ξεκινάς ορίζοντας ένα συγκεκριμένο budget και καταλήγεις αυτό να μη φτάνει για να πληρώσεις ούτε τις μισές σου υποχρεώσεις.
Όμως εδώ έρχομαι εγώ και σου λέω ότι υπάρχουν τρόποι να μη ξεφύγεις από το budget σου (ή έστω όχι πολύ), αρκεί να ακολουθήσεις αυτά που εσύ είχες στο μυαλό σου εξ’ αρχής. Και η φράση κλειδί εδώ είναι «έρευνα αγοράς». Βάλε τα αθλητικά σου και ψάξε όλα τα μαγαζιά ένα ένα. Σε πληροφορώ ότι μπορεί να βρεις την ίδια ακριβώς μπομπονιέρα σε πέντε διαφορετικά μαγαζιά με διαφορετική τιμή στο καθένα.
Βάλε στο παιχνίδι τις φίλες σου.
Καιρός να σου ανταποδώσουν τα βράδια που ξενύχταγες για χάρη τους. Πάρτε χαρτί και μολύβι και ξεκινήστε από το μηδέν χωρίζοντας αρμοδιότητες. Για παράδειγμα, ανέθεσε σε μία φίλη σου να δέσει τις μπομπονιέρες, σε μία άλλη να σου οργανώσει τα center piece των τραπεζιών της δεξίωσης, σε μία άλλη να γράψει τα ονόματα στα προσκλητήρια (προφανώς σε αυτή που κάνει καλύτερα γράμματα), ή ότι άλλο μπορείς να φανταστείς ότι μπορούν να αναλάβουν εκείνες. (Αν δεν έχεις τόσες φίλες ας αναλάβουν οι ξαδέρφες)
Είναι γεγονός ότι ο γάμος έχει πολύ τρέξιμο. Δε θα διαφωνήσω σ’ αυτό. Όμως θα σου πω να το διασκεδάσεις και να το χαρείς, όση κούραση κι έχει η προετοιμασία του.
Για να λειτουργήσουν ορθά όλα τα παραπάνω χρειάζεται πλάνο. Αν δεν υπάρχει εξ’ αρχής σωστή οργάνωση η διαδικασία θα σου φανεί βουνό και σίγουρα θα βγεις εκτός προϋπολογισμού. Θα σε βοηθούσε ένα χρονοδιάγραμμα γάμου όπως αυτό ή οποιοδήποτε χρονοδιάγραμμα βρεις εύχρηστο.
Και να μη ξεχνάς το πιο βασικό. Ο γάμος είναι δικός σου. Κάνεις ό,τι θέλεις και όπως το θέλεις. Μην επηρεάζεσαι από τους γύρω σου (ναι, γονείς και πεθερικά εννοώ).
Κι αν εδώ πέφτει η γνωστή καραμέλα ότι οι γονείς πληρώνουν το γάμο, δώσε τους να οργανώσουν κάτι χωρίς αυτό όμως να επηρεάζει το δικό σου concept. Για παράδειγμα, βάλε τη μαμά σου να φτιάξει κάποιο γλυκό του κουταλιού για δώρο στους καλεσμένους και τη πεθερά σου να φτιάξει πίτες για το τζέρτζελο που γίνεται μία ολόκληρη εβδομάδα πριν το γάμο (ή και αντίστροφα). Δώσε τη χαρά στο μπαμπά σου και τον πεθερό σου να κάνουν κάποια μικροκατασκευή (εάν πιάνουν τα χέρια τους, αλλιώς βρες κάτι άλλο).
Όπως και να’ χει, ο σκοπός είναι να νιώσουν ότι προσφέρουν (ανακατεύονται είναι η σωστή λέξη) στο γάμο σου χωρίς όμως να μπερδεύονται στα πόδια σου.
Κι αφού έχουμε τακτοποιήσει τους περισσότερους προβληματισμούς του γάμου, τσουπ! σκάει και ο μεγαλύτερος βραχνάς. ΟΙ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ. Πάνω σε αυτό το θέμα έχουν γίνει ομηρικοί καυγάδες με παιδιά και γονείς, με γονείς και πεθερικά.
Και συνειδητοποιείς ότι πάνω στο δικό σου γάμο θέλουν να βγάλουν ό,τι υποχρέωση έχουν μαζέψει από τότε που γεννήθηκες. Εδώ θα ξαναπώ ότι ο γάμος είναι δικός σου. Και μία λύση για να γλιτώσεις όλη τη παραπάνω παράνοια είναι να κάνεις το γάμο σου κάπου μακριά. Σε αυτή την περίπτωση και να καλέσουν τον τριτοδεύτερο ξάδερφο του πατέρα σου, το πιο πιθανό είναι να μη κάνει και πολλά χιλιόμετρα απλά και μόνο για να φάει Σάββατο βράδυ.
Θα είναι εκεί αυτοί που πραγματικά σε αγαπούν και θέλουν να είναι δίπλα σου σε μία από τις ομορφότερες στιγμές της ζωής σου. Θα είναι εκεί για να συγκινηθούν όταν θα σε δουν να δακρύζεις, θα είναι εκεί για να γελάσουν σε κάποια αμήχανη στιγμή και να σε χαλαρώσουν, θα είναι εκεί αυτοί που θα σε αγκαλιάσουν και θα χαρούν με την ευτυχία σου. Αυτό δεν είναι άλλωστε και το νόημα;
Μη μένεις στα «πρέπει». Κάνε αυτό που τραβάει η ψυχή σου με όσα κι αν συνεπάγεται αυτό.
Αν δε γουστάρεις να χορέψεις ένα αμήχανο μπλουζ, μη χορέψεις. Αν δε γουστάρει ο γαμπρός να βάλει σκαρπίνια, αλλά τα αγαπημένα του σταράκια, ας το κάνει. Αν δε θέλετε να πιείτε αυτό το ξέπλυμα, που στα κέντρα δεξιώσεων το ονομάζουν σαμπάνια, πιείτε σφηνάκια.
Βάλε φαντασία στο γάμο σου κι αν αυτό σε κάνει χαρούμενη τότε και ο κόσμος θα διασκεδάσει όσο κι εσύ.
Έτσι κι αλλιώς ο γάμος είναι ένα party για να γιορτάσετε με τον άνθρωπό σου το νέο σας ξεκίνημα μαζί.