Σύμφωνα με πρόσφατη αναφορά της Οργάνωσης Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) περισσότερο από το 50% των ψαριών που καταναλώνεται παγκοσμίως προέρχεται από τις ιχθυοκαλλιέργειες ενώ το 35% των παγκόσμιων αλιευμάτων δεν καταναλώνεται ποτέ και καταλήγει στα σκουπίδια λόγω της υπεραλίευσης.
Ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών εκτιμάται ότι θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και έως το 2030 θα καταναλώνεται 20% περισσότερο ψάρι παγκοσμίως.
Όσο κι αν αυτό φαντάζει καλό για την πορεία των διατροφικών μας συνηθειών, οι ιχθυοκαλλιέργειες μπορεί να βλάψουν τον άγριο πληθυσμό αφού αρκετές τροφές για τα είδη που εκτρέφονται στις ιχθυοκαλλιέργειες προέρχονται από άγρια είδη όπως η σαρδέλα.
Οι περιοχές του πλανήτη που απειλούνται περισσότερο από την υπεραλίευση είναι η Μεσόγειος, η Μαύρη Θάλασσα και ο νοτιοανατολικός Ειρηνικός. Προηγούμενες έρευνες για την παράνομη αλιεία ανέφεραν πως τα αλιευτικά αποθέματα μειώνονται γρηγορότερα από ότι υπολογίζει η έρευνα του ΟΗΕ και πως τα μισά νερά των ωκεανών του πλανήτη αλιεύονται εντατικά.
Το ένα τέταρτο των ψαριών που αλιεύονται δεν είναι φαγώσιμα ή είναι πολύ μικρά σε μέγεθος και πετιούνται νεκρά πίσω στη θάλασσα, πράγμα που όχι μόνο μικραίνει τους πληθυσμούς, αλλά επηρεάζει ολόκληρο το θαλάσσιο περιβάλλον και αποτελεί τεράστιο λόγο ανησυχίας για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια.
Όπως φαίνεται απαιτούνται τεράστιες βελτιώσεις σε ολόκληρη την αλιευτική βιομηχανία και εξίσου καλύτερες καταναλωτικές συνήθειες.
