Η Maria Gaetana Agnesi γεννήθηκε στις 16 Μαΐου του 1718 στο Μιλάνο και μεγάλωσε μέσα σε μια πλούσια και καλλιεργημένη οικογένεια. Ο πατέρας της, Πιέτρο Ανιέζι, ήταν καθηγητής μαθηματικών και ήταν αυτός που ουσιαστικά μύησε την Μαρία στον κόσμο των αριθμών.
Από μικρή έδειξε την αγάπη της για την γνώση και χαρακτηρίστηκε παιδί-θαύμα.
Πως όχι άλλωστε, αφού σε ηλικία 5 ετών μιλούσε άπταιστα ιταλικά και γαλλικά, ενώ μέχρι τα 11 είχε μάθει επίσης ελληνικά, ισπανικά, λατινικά, γερμανικά και εβραϊκά!!
Ήταν μόλις 9 ετών όταν έγραψε και απήγγειλε μια ομιλία στα Λατινικά που διήρκεσε μια ώρα. Το θέμα που πραγματευόταν ήταν το δικαίωμα των γυναικών στην εκπαίδευση και την απηύθυνε σε μερικούς από τους πιο διακεκριμένους διανοούμενους της εποχής.
Στα 12 της, η Μαρία υπέφερε από μια αρρώστια η οποία δεν μπορούσε
να διαγνωσθεί και θεωρήθηκε πως οφειλόταν στην υπερβολική μελέτη.
Της πρότειναν θεραπεία με εντατικά μαθήματα χορού και ιππασίας, όμως δεν είχε σπουδαίο αποτέλεσμα. Τελικά, λόγω έντονων σπασμών, περιόρισε τα μαθήματα και επανήλθε 2 χρόνια μετά, ξεκινώντας με την μελέτη βλητικής και γεωμετρίας.
Ο πατέρας της φιλοξενούσε συχνά στο σπίτι τους κάποιους από τους πιο μορφωμένους άντρες της Μπολόνια. Έτσι, η Μαρία δεν δίστασε, σε ηλικία 15 ετών, να παρουσιάσει μια σειρά θέσεων επάνω σε πραγματικά δυσνόητα φιλοσοφικά ερωτήματα.
Αυτές οι θέσεις έχουν καταγραφεί στο βιβλίο του Σαρλ ντε Μπρος Lettres sur l’Italie όπως επίσης και στο Propositiones Philosophicae που εκδόθηκε από τον πατέρα της το 1738. Το δεύτερο μάλιστα, περιέχει την καταγραφή της τελευταίας της ομιλίας κατά την οποία υποστήριξε 190 θέσεις!!
Στον χώρο των μαθηματικών, η πιο γνωστή εργασία της εκδόθηκε το 1748 και είναι οι «Αναλυτικές Εισηγήσεις προς χρήση της ιταλικής νεολαίας» (Instituzioni analitiche ad uso della gioventu italiana). Η συγκεκριμένη δίτομη έκδοση αφορούσε τις εφαπτόμενες καμπυλών, και ήταν αφιερωμένο στην αυτοκράτειρα της Αυστρίας, Μαρία Θηρεσία.
Η εργασία της, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει και μία ανάλυση της καμπύλης, που τιμητικά πήρε το όνομα της αυτοκράτειρας.
Ο πρώτος τόμος της εργασίας αποτελεί έκθεση της άλγεβρας και της γεωμετρίας ενώ ο δεύτερος τόμος είναι αφιερωμένος στον Απειροστικό Λογισμό, την καινούργια επιστήμη που δημιούργησαν ο Sir Isaac Newton και ο Gottfried Wilhelm Leibniz.
Για το δεύτερο αυτό τόμο οι κριτές της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών δήλωσαν πως αποτελεί την πληρέστερη και την καλύτερη επιστημονική προσφορά στο είδος του.
Με τη σύμφωνη γνώμη των Jean Baptiste le Rond d’Alembert, Marie-Jean-
Εκτός από τις ομιλίες, τις εργασίες και τις σπουδές της, ήταν υπεύθυνη και να διδάσκει τα αδέρφια της. Μια σημαντική υποχρέωση για εκείνη αφού την εμπόδισε από το να εκπληρώσει την επιθυμία της να γίνει μοναχή. Κανένας δεν μπορούσε να το πιστέψει αυτό.
Την θεωρούσαν ιδιαίτερα όμορφη, έξυπνη και είχε το προνόμιο να προέρχεται από μια οικογένεια που ήταν από τις πλουσιότερες του Μιλάνου. Ο πατέρας της διαφωνούσε με αυτή την σκέψη και συμφώνησε να την αφήσει να ζήσει μια ζωή χωρίς κοινωνικές επαφές και αφιερωμένη στη μελέτη των μαθηματικών.
Το 1750, ο Πάπας Βενέδικτος ΙΔ΄ την διόρισε καθηγήτρια στην έδρα των Μαθηματικών, Φυσικής Φιλοσοφίας και Φυσικής της Μπολόνια. Πρόκειται για μια τιμητική διάκριση της εποχής, ήταν μόλις η δεύτερη γυναίκα που κατάφερε να πάρει έδρα σε πανεπιστήμιο. Παρόλα αυτά, δεν δίδαξε ποτέ.
Το 1759 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει οριστικά τα μαθηματικά εξαιτίας της ίδιας αρρώστιας που την είχε «χτυπήσει» όταν ήταν παιδί. Δύο χρόνια μετά, και αφού έχασε τον πατέρα της, αποφάσισε να αφοσιωθεί στην θεολογία.
Ίδρυσε το γηροκομείο Opera Pia Trivulzi, το 1783, και αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής της στην περίθαλψη φτωχών, άστεγων και ασθενών.
Για να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο της εκποίησε όλα τα δώρα που της είχαν δοθεί. Έκανε λιτή ζωή σαν κοσμοκαλόγρια μέχρι που άφησε την τελευταία της πνοή, στις 9 Ιανουαρίου του 1799, σε ηλικία 80 ετών.
Η Μαρία Ανιέζι κατάφερε να κατακτήσει σπουδαία θέση στην κοινωνία και στην επιστημονική κοινότητα της εποχής. Έθεσε θεμέλιους λίθους για την εξέλιξη των μαθηματικών, ανέπτυξε πληθώρα φιλοσοφικών θέσεων και στήριξε σθεναρά το δικαίωμα των γυναικών στην μόρφωση, τόσο με τους λόγους της όσο με τον τρόπο ζωής της.
Μια ζωή αφιερωμένη στην αναζήτηση απαντήσεων, την βαθύτερη γνώση, την φιλανθρωπία και βελτίωση των προτύπων.