O Louis Jean Lumière γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου του 1864 στην πόλη Besançon της Γαλλίας. Ήταν ένα εκ των τεσσάρων παιδιών της οικογένειας του φωτογράφου και ζωγράφου Claude-Antoine Lumière και της Jeanne-Joséphine Costille.

Η βασική εκπαίδευση του Louis διακόπηκε λόγω βίαιων πονοκεφάλων, ωστόσο ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο σπίτι παρακολουθώντας μαθήματα πιάνου, σχεδίου και γλυπτικής.

Το 1870 η οικογένεια μετακόμισε στην Lyon, όπου ο πατέρας του ξεκίνησε μια επιχείρηση με είδη φωτογραφίας. Έτσι, ο Louis εντάχθηκε στη La Martiniere, τη μεγαλύτερη τεχνική σχολή της πόλης, στην οποία έλαβε την πρώτη θέση στην τάξη του.

Αφού αποφοίτησε, εργάστηκε ως φυσικός στην επιχείρηση του πατέρα του και σε συνεργασία με τον αδερφό του Auguste, συνέβαλαν σημαντικά στην επιτυχία της.

Η εφεύρεση του κινηματογράφου

Το 1892, ο πατέρας τους -αφού είδε το Κινητοσκόπιο Edison- πρότεινε να αναπτύξουν ένα σύστημα κινηματογραφικών ταινιών που θα ξεπερνούσε την μονή θέαση και θα μπορούσε να εξυπηρετεί περισσότερα άτομα ταυτόχρονα.

Οι πρώτες προσπάθειες σχεδιασμού του συστήματος πραγματοποιήθηκαν από τον Auguste χωρίς την αναμενόμενη επιτυχή έκβαση, μέχρι που παρενέβει ο Louis, ο οποίος σύστησε την κατασκευή του σύμφωνα με τα πρότυπα της ραπτομηχανής.

Η πρωτότυπη μηχανή τους κρατούσε το φιλμ ακίνητο όταν προβαλλόταν κάθε καρέ και στη συνέχεια το προωθούσε για να φθάσει στο επόμενο. Ως συσκευή ήταν ελαφριά, λειτουργούσε με μανιβέλα χειρός και ήταν ένας συνδυασμός κάμερας, προβολέα και εκτυπωτή.

Και κάπως έτσι εφευρέθηκε η cinématographe, μια συσκευή για την λήψη και παραγωγή ταινιών διαλείπουσας κίνησης, για την οποία δόθηκε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 13 Φεβρουαρίου 1894.

Ο μηχανισμός κίνησης εκκέντρων, για τον οποίο έλαβαν συμπληρωματικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 30 Μαρτίου 1895, αποτέλεσε τη βάση μεγάλου αριθμού μεταγενέστερων μηχανών, ορισμένες εκ των οποίων χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα.

Αυτή η μηχανή ήταν ένα πραγματικά επιτυχημένο εγχείρημα για την οικογενειακή επιχείρηση που οδήγησε στο άνοιγμα ενός νέου εργοστασίου με τελική παραγωγή 15 εκατομμυρίων πλακών ετησίως.

Αν και ο Auguste έδωσε και επίσημα τα εύσημα για την συσκευή στον Louis, το επιτυχημένο μηχάνημα κατοχυρώθηκε στο όνομα και των δύο αδελφών και, εντούτοις, η σύμβαση που υπογράφηκε μεταξύ των δύο αδελφών προέβλεπε ότι συσχετίζονται συστηματικά, τόσο ηθικά όσο και οικονομικά, σε όλες τις εργασίες και τις ανακαλύψεις τους.

Παρότι λοιπόν στην επιχείρηση του πατέρα τους ο Auguste είχε αναλάβει καθήκοντα διευθυντή, στην εταιρεία παραγωγής των αδερφών Lumière διευθυντής όλων των πρώτων φωτογραφικών προβολών κινουμένων σχεδίων της εταιρείας ορίστηκε ο Louis, ο κύριος υπεύθυνος για την ανάπτυξη και εξέλιξη των εφευρέσεων της οικογένειας Lumiere.

Η αρχή μιας νέας εποχής

Έναν χρόνο μετά την κατοχύρωση της ευρεσιτεχνίας έγινε η πρώτη προβολή της πρώτης κινηματογραφικής ταινίας, στο Société d’Encouragement de l’Industrie Nationale. Συγκεκριμένα, στις 22 Μαρτίου 1895 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ιδιωτική προβολή της ταινίας μικρού μήκους La Sortie des ouvriers de l’usine Lumiére, η οποία απεικόνιζε τους εργαζομένους να εγκαταλείπουν τις εγκαταστάσεις της εταιρείας των Lumiere.

Στις 28 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους έκαναν την πρώτη δημόσια προβολή, με εισιτήριο, στο Grand Café του Παρισιού.

Οι αδελφοί Lumiere, ενώ δεν συνείσφεραν στην ανακάλυψη των κινούμενων εικόνων, αλλά στην δημόσια κινηματογραφική προβολή, με την εφεύρεσή τους άλλαξαν την ιστορία της 7ης τέχνης.

Μπορεί να μην ήταν οι πρώτοι και μοναδικοί εφευρέτες στον κόσμο του κινηματογράφου και της φωτογραφίας, αξιοποίησαν όμως τις δεξιότητες και την τεχνολογία για να κάνουν εκπληκτικές προόδους σε αυτά τα πεδία.

Ο Louis είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος άνθρωπος που στήνει το περιεχόμενο του κάδρου, διαλέγει οπτική γωνία, αποφασίζει να κάνει την κάμερα να κινηθεί και κάνει τα πρώτα κινηματογραφικά εφέ. Αυτό που ουσιαστικά λείπει από τον Louis συγκριτικά με τους πρώτους μεγάλους δημιουργούς του κινηματογράφου, είναι το μοντάζ.

Η αποδοχή και ο ενθουσιασμός του κοινού για την νέα εποχή οδήγησε τον Louis στην παραγγελία κατασκευής 200 και πλέον Cinématographes και μέσα σε λίγες εβδομάδες εγκατέστησαν τις συσκευές τους σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική, ενώ μέσα σε μερικούς μήνες έφτασαν σε όλο τον κόσμο, γυρίζοντας σκηνές και δίνοντας ταινίες.

Τα επόμενα χρόνια, άρχισαν να δημιουργούν περισσότερες κινηματογραφικές ταινίες και κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας διάφορες διαδικασίες ταινιών, οι οποίες χρησίμευσαν ως μέσο για την προώθηση της ταινίας μέσω του προβολέα.

Μέχρι το 1890, η Lumiére and Sons ήταν η δεύτερη κορυφαία φωτογραφική εταιρεία στον κόσμο, με πρώτη την εταιρεία του Eastman Kodak.

Δημιούργησαν περισσότερες από 40 ταινίες σε ένα μόνο έτος, επηρεάζοντας σημαντικά την ποπ κουλτούρα, συμπεριλαμβανομένης της τεκμηρίωσης του πρώτου newsreel και των πρώτων ντοκιμαντέρ.

Το 1896, παρουσιάστηκε η πιο σημαντική ταινία στην πρώιμη ιστορία του κινηματογράφου, L’ arrive d’ un train en gare de La Ciotat. Ήταν η πρώτη ταινία κατά την οποία οι θεατές αντέδρασαν στο θέαμα με δέος, καθώς το κοινό έτρεχε πανικόβλητο, πιστεύοντας ότι το τρένο που έβλεπε στο πανί ερχόταν καταπάνω του!

Οι Lumières παρότι είχαν ζήσει την μεγάλη επιτυχία των ταινιών τους και την τεράστια απήχηση του κοινού, αποφάσισαν μετά από αυτή την αντίδραση να παρατήσουν την 7η τέχνη και να στρέψουν την προσοχή τους ξανά στη φωτογραφία, καθώς πίστευαν ότι ο κινηματογράφος είναι μια εφεύρεση χωρίς μέλλον.

Έτσι το 1896 πούλησαν την εφεύρεσή τους στον Marie-Georges-Jean Méliès, κρατώντας για τους ίδιους μόνο την δόξα της δημιουργίας κι ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας της μεγάλης οθόνης.

Η επανάσταση της φωτογραφίας

Τα πειράματά τους με την φωτογραφία στέφθηκαν εξίσου με επιτυχία και αναγνώριση. Στην έκθεση του 1900 στο Παρίσι, παρουσίασαν εικόνες Cinématographe σε μια τεράστια οθόνη πλάτους είκοσι μέτρων ενώ 2 χρόνια μετά ο Louis άνοιξε την ετήσια έκθεση με ακόμα μια εφεύρεσή του που παρήγαγε ένα κυκλικό, στατικό πανόραμα.

Ο Louis είναι επίσης αυτός που ευθύνεται για την γέννηση της έγχρωμης φωτογραφίας, με την ανακάλυψη των Autochromes, το 1903. Η ανακάλυψη προέκυψε μέσα από πειράματα κατά τα οποία χρησιμοποίησε άμυλο πατάτας με τα τρία βασικά χρώματα (ροζ-πορτοκαλί, πράσινο και μοβ-μπλε), φυτική σκόνη άνθρακα και ένα ασπρόμαυρο στρώμα φωτογραφικού γαλακτώματος.

Σύμφωνα με την περιγραφή του Institut Lumière, η τεχνική αυτή έγκειται μεταξύ της φωτογραφίας και της ζωγραφικής, αφού θυμίζει αρκετά τον πουαγιντισμό, αλλά και λόγω των παστέλ αποχρώσεων και της εύκολης αλλά σταθερής εμφάνισης.

Αυτή ήταν η κύρια και πιο επιτυχημένη διαδικασία για τη λήψη έγχρωμων φωτογραφιών από το 1903 έως το 1935.

Ακολουθώντας τις πειραματικές παραγωγές, ο Louis εστίασε το ενδιαφέρον του στη στερεοσκοπία ή στην τρισδιάστατη απεικόνιση και στις στερεοσκοπικές ταινίες κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Μάλιστα, το 1935 φέρεται ότι παρουσίασε την πρώτη του στερεοσκοπική ταινία κατά τη διάρκεια της 40ης επετείου του κινηματογράφου.

Η εταιρεία των αδερφών Lumiére εξακολούθησε να είναι αξιοσημείωτος προμηθευτής φωτογραφικών προϊόντων κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, μέχρι που συγχωνεύτηκε με την Ilford και εξαφανίστηκε η επωνυμία της από τον χάρτη.


Το 1948, ο περήφανος, ηλικιωμένος εφευρέτης Louis Lumière άφησε την τελευταία του πνοή στις 6 Ιουνίου 1948, στο Bandol της Γαλλίας, αφήνοντας πίσω του τις ριζοσπαστικές του ιδέες ως παρακαταθήκη της τεχνολογίας και των τεχνών.

Δίχως τις δικές του παρεμβάσεις πολλά πράγματα είτε δεν θα είχαν ολοκληρωθεί όπως τα ξέρουμε είτε θα είχαν καθυστερήσει αρκετά να συμβούν. Ένα είναι βέβαιο, ότι εκτός από εξαίρετος επιστήμονας ήταν ένας γενναιόδωρος άνθρωπος που δεν δίστασε να μοιραστεί την δόξα των επιτευγμάτων του με τον αδερφό και την οικογένειά του.

Προς τιμήν του ιδρύθηκε από τα εγγόνια του το 1982, το Musee Lumiere στο Institut Lumiere, ένα μουσείο που στεγάζεται στον χώρο των εργοστασίων Lumiére στη Lyon της Γαλλίας. Εκεί, παρουσιάζονται μεταξύ άλλων και οι υπόλοιπες εφευρέσεις των αδερφών Lumiere, όπως το αρθρωτό χερούλι, ένα πρόσθετικό μέλος που σχεδιάστηκε για να τους ακρωτηριασμένους στρατιώτες του Α’ Παγκοσμίου πολέμου.

www.institut-lumiere.org

Κοινοποιήστε
Διαμαντούλα Χατζηαντωνίου
Απόφοιτη ΙΕΚ Οικονομίας & Διοίκησης και πιστοποιημένη Δημοσιογράφος διαδικτύου, με συμμετοχές σε πολλά σεμινάρια ποικίλου ενδιαφέροντος και κατευθύνσεως. Έχει λάβει το πρώτο βραβείο ποίησης στην Θεσσαλία, σε μαθητικό διαγωνισμό. Δραστηριοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, ως ραδιοφωνική παραγωγός, αρθρογράφος καλλιτεχνικών ειδήσεων και ερασιτέχνης ηθοποιός. Θρέφει μεγάλη αγάπη για τις τέχνες, την φύση, την φιλοσοφία και την ψυχολογία ενώ αφιερώνει αρκετό χρόνο σε θέματα κοινωνικής και ιστορικής φύσεως. Αγαπημένη της ερώτηση: Γιατί; Αγαπημένο μότο: Αξίζει να βρίσκεις λόγους να γελάς