Το τζιν είτε στην κλασική του μορφή είτε στην πιο μοντέρνα και εκκεντρική του εκδοχή αποτελεί εδώ και πολλές δεκαετίες αναπόσπαστο κομμάτι της γκαρνταρόμπας εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
“Πατέρας” αυτού του άνετου και καθημερινού ρούχου, το οποίο ενίοτε περνάει με τις ανάλογες τροποποιήσεις και στα σαλόνια της Υψηλής Ραπτικής, είναι ο επιχειρηματίας Levi Strauss.
__________________________
ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΥΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Ο Levi Strauss γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1829 ως Löb Strauss στην κωμόπολη Μπούτενχαϊμ της Βαυαρίας. Οι γονείς του ήταν Ασκεναζίτες Εβραίοι, όπως συνήθιζαν να αποκαλούν εκείνους που ανήκαν στην Εβραϊκή Κοινότητα της δυτικής κι ανατολικής Ευρώπης.
Ο πρόωρος θάνατος του πατέρα του από φυματίωση θα αναγκάσει την μητέρα του να πάρει την απόφαση της μετανάστευσης στις ΗΠΑ. Η εβραϊκή καταγωγή της οικογένειας και τα 5 παιδιά, δύο εκ των οποίων βρίσκονταν ήδη στην Αμερική, αλλά και η φτώχεια που έφθανε πολλές φορές στα όρια της απόλυτης ανέχειας, δεν επέτρεπαν την περαιτέρω παραμονή στην Γερμανία. Έτσι η Ρεβέκκα Στράους έφυγε με τις δύο κόρες της και τον δεκαοκτάχρονο γιό της Löb για τον Νέο Κόσμο.
Η καρδιά του εμπορίου χτυπούσε εκείνη την εποχή στην Νέα Υόρκη κι εκεί λοιπόν είχαν αποφασίσει να στήσουν την επιχείρηση χονδρεμπορίου υφασμάτων «J. Strauss Brother & Co.» τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια Τζόνας και Λούις με την ελπίδα να υπάρξει μια οικονομική ανάσα για την οικογένεια.
Ο ΠΥΡΕΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ
Το 1848 ολόκληρη η Αμερική μιλάει για τον σβόλο χρυσού που ανακαλύφθηκε κι ο καλιφορνέζικος “πυρετός του χρυσού” ξεσπάει παίρνοντας διαστάσεις λαίλαπας. Χιλιάδες άνθρωποι διψασμένοι για χρυσό μετακομίζουν όλο και πιο δυτικότερα.
Ο Löb Strauss, ο οποίος εν τω μεταξύ έχει μετατρέψει το όνομά του σε Levi για να ακούγεται πιο αμερικάνικο, αποφασίζει να πάρει την τύχη στα χέρια του. Έτσι μαζί με τα δύο αδέλφια του ανοίγει μια θυγατρική εταιρεία στο Σαν Φρανσίσκο. Ήταν κάτι παραπάνω από προφανές ότι το πιο κατάλληλο άτομο για την εκεί εκπροσώπηση ήταν ο νεαρός Levi, το πιο κοφτερό μυαλό των Strauss.
H εταιρεία Levi Strauss & Co. σκόπευε να καλύψει στο έπακρο τις ανάγκες των χρυσοθήρων. Εκλεκτά υφάσματα, κλινοσκεπάσματα, μαντήλια, τσάντες, μηχανήματα και πολλά άλλα σε τιμές χονδρικής. Σε εκείνο δε το ύφασμα που δεν μπορούσαν να αντισταθούν οι κυνηγοί του χρυσού ήταν το καραβόπανο που ήταν άκρως εξυπηρετικό για αυτούς. Το χρησιμοποιούσαν ως σκέπαστρο των βαγονέτων κι ως αντίσκηνο λόγω της ανθεκτικότητάς του.
Oι δουλειές πήγαιναν καλά και η οικονομική άνεση των Strauss αποτελούσε πλέον γεγονός. Ο Levi είχε γίνει πλέον ξακουστός κυρίως για τις αγαθοεργίες του στην τοπική κοινωνία. Μεριμνούσε μάλιστα για τα ορφανά, κάτι πολύ σπάνιο για εκείνη την εποχή.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ BLUE JEAN
Ο Levi Strauss ήταν ένας ευφυέστατος επιχειρηματίας κι έτσι “μυρίστηκε” αμέσως τι ήταν αυτό που έλειπε από την αγορά, τι ήταν αυτό που χρειάζονταν οι χρυσοθήρες. Κάποιος από τους πελάτες του παραπονέθηκε κάποια στιγμή για την απουσία παντελονιών από το κατά τα άλλα πλούσιο εμπόρευμά του. Ο Levi έλαβε υπόψιν του αυτό το σχόλιο και η ιδέα ενός παντελονιού ικανού να αντέξει σε όλη αυτή την ταλαιπωρία εδραιώθηκε στο μυαλό του. Το ανθεκτικό καραβόπανo έμοιαζε η πιο ιδανική επιλογή.
Στις 6 Ιουνίου 1850 το πρωτοποριακό αυτό παντελόνι θα κάνει πάταγο. Οι χρυσοθήρες το θέλουν σαν τρελοί, καθώς τους διευκολύνει στο έργο τους. Το ρούχο “βαφτίστηκε” blue jeans κι αργότερα μετατράπηκε σε σκέτο jeans. Η ονομασία προέρχεται από το χαρακτηριστικό χρώμα του καραβόπανου της Τζένοα “bleau de Genes” στην γαλλική γλώσσα.
Δυστυχώς όμως όσο ανθεκτικό κι αν ήταν το ύφασμα δεν πληρούσε τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Οι διαμαρτυρίες για διάφορους δερματικούς ερεθισμούς πλήθαιναν μέρα με την μέρα, το προϊόν κινδύνευε με αφανισμό. Έτσι ο Strauss αντικατέστησε το καραβόπανο με ένα γαλλικό ύφασμα, το γνωστό denim.
Ωστόσο προέκυψαν και άλλα προβλήματα. Οι εργάτες δήλωναν μη ευχαριστημένοι, αφού οι τσέπες σκίζονταν με το παραμικρό. Ένας πελάτης του Levi, ο Τζέικομπ Nτέιβις, βρήκε την λύση με την χρήση μεταλλικών κοπιτσών. Ο Levi ενθουσιάζεται με την ιδέα κι έτσι μαζί με τον Λετονό μετανάστη Ντέβις κατοχυρώνουν τον Μάιο του 1873 με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την νέα αυτή μορφή παντελονιού εργασίας.
Έτσι γεννιέται το Levi’s 501 jeans. Τo τοξοειδές σχέδιο βελονιών στην πίσω τσέπη αποτελεί ένα από τα πιο παλιά εμπορικά σήματα ένδυσης. Το 1886 προστέθηκε και το “Two horse leather design”.
Τα παντελόνια του Strauss αγαπήθηκαν κι εκτός συνόρων Αμερικής κατακτώντας κυρίως την Ευρώπη.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Ο Levi Strauss πέθανε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1902 στο Σαν Φρανσίσκο σε ηλικία 73 ετών. Δεν παντρεύτηκε ποτέ κι έτσι μη έχοντας αποκτήσει απογόνους η επιχείρηση πέρασε στα χέρια των τεσσάρων ανιψιών του. Άφησε επίσης κληροδότημα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα, ως ουμανιστής που ήταν.
Τάφηκε στο Κόλμα της Καλιφόρνια, ενώ στην γενέτειρά του στην Βαυαρία λειτουργεί μουσείο αφιερωμένο στην ζωή και την επιχειρηματική πορεία του.
Ο Levi Strauss είναι η απτή απόδειξη πως ο άνθρωπος όταν διαθέτει πείσμα κι ευστροφία μπορεί να καταφέρει πολλά σε τούτη την ζωή, κάτι που προκύπτει και από την διαχρονικότητα του υφασμάτινου δημιουργήματος του.
