Μέχρι σήμερα, εδώ και 30 χρόνια, ένας Έλληνας κατάδικος βρίσκεται στη φυλακή περιμένοντας ουσιαστικά από μέρα σε μέρα τη σειρά του για να εκτελεστεί.
Ο Κώστας Φωτόπουλος είναι ο μοναδικός Έλληνας θανατοποινίτης εν ζωή και βρίσκεται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας της Φλόριντα των ΗΠΑ. Εκεί φιλοξενούνται όλοι οι μελλοθάνατοι εγκληματίες της Αμερικής, καθώς πρόκειται για μια από τις 32 Πολιτείες, όπου ισχύει ακόμα η θανατική ποινή.
Ο Φωτόπουλος καταδικάστηκε το 1990 για δύο δολοφονίες και μια απόπειρα, κατηγορίες όμως που μέχρι σήμερα παραμένουν εξαιρετικά αμφισβητήσιμες.
Η υπόθεση που τον έφερε στο εδώλιο του κατηγορουμένου συναγωνίζεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ενώ η δίκη που τον καταδίκασε σε θάνατο θεωρείται ότι βασίστηκε σε ψευδομαρτυρίες και απόκρυψη σημαντικών στοιχείων.
Ο ίδιος υποστηρίζει όλα αυτά τα χρόνια ότι είναι αθώος και θύμα πλεκτάνης, όμως κάθε αίτημά χάριτος που έχει καταθέσει πέφτει στο κενό. Το ερώτημα αν είναι πράγματι ένοχος ή αθώος συνεχίζει να πλανάται, αλλά ταυτόχρονα η υπόθεση μέσα σ’ αυτά τα χρόνια έχει λάβει και μεγαλύτερες διαστάσεις.
Το ελληνικό κράτος με την υποστήριξη Ευρωπαϊκών θεσμών έχει επέμβει από το 2003 για την αλλαγή της θανατικής ποινής του σε ισόβια κάθειρξη, καθώς και ίσως τη μεταφορά του στις ελληνικές φυλακές.
Οι δικηγόροι που έχουν αναλάβει την υπόθεση υποστηρίζουν ότι δεν μπορεί να αφεθεί ένας δικός μας πολίτης να εκτελεστεί από την Αμερική, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την ενοχή του. Στο κάδρο της υπόθεσης έχει μπει μέχρι και ο ΟΗΕ, όμως η αμερικανική πλευρά δεν έχει δώσει ακόμα κάποια απάντηση στα αιτήματα και ο χρόνος για τον μελλοθάνατο ήδη μετράει αντίστροφα…
Ας πάμε όμως να δούμε λίγο από την αρχή αυτή την μοναδική στο είδος της και πολυσύνθετη περίπτωση του Κώστα Φωτόπουλου…
_________________________________________
Ένας Έλληνας στην Αμερική
Ο Κώστας Φωτόπουλος γεννήθηκε στην Ελλάδα το 1959 και ήταν το δεύτερο παιδί μιας εύπορης οικογένειας έχοντας και μια μεγαλύτερη αδερφή. Ο πατέρας του εργαζόταν στην Ολυμπιακή Αεροπορία, γεγονός που έκανε τον μικρό Κώστα να εκδηλώσει από νωρίς μια ιδιαίτερη αγάπη για τα αεροπλάνα.
Τελειώνοντας το σχολείο ήθελε να σπουδάσει αεροναυπηγική και, αφού στην Ελλάδα δεν υπήρχαν ανάλογες υποδομές για σπουδές σ’ αυτόν τον τομέα, αποφασίστηκε να φύγει για την Αμερική. Στα 17 του χρόνια λοιπόν, μετανάστευσε στο Σικάγο, όπου ζούσε με κάποιους θείους του και ολοκλήρωσε τις σπουδές του ως αεροναυπηγός.
Στη συνέχεια μετακόμισε στην πόλη Daytona της Φλόριντα για να κάνει το μεταπτυχιακό του στο Embry–Riddle Aeronautical University, τη μεγαλύτερη μέχρι και σήμερα ακαδημία αεροναυπηγικής. Άρχισε επίσης να δουλεύει σε ένα ελληνικό εστιατόριο σχεδιάζοντας, μόλις τελειώσει τις σπουδές του, να μετακομίσει σε κάποιο καλύτερο μέρος της Αμερικής ή και πίσω στην Ελλάδα.
Η μοίρα όμως είχε τα δικά της σχέδια και σύντομα ο Φωτόπουλος γνώρισε την Λίζα Πασπαλάκη, κόρη Έλληνα ομογενή επιχειρηματία της περιοχής. Οι δυό τους αγαπήθηκαν πολύ και τελικά παντρεύτηκαν το 1984.
Ο 25χρονος τότε Κώστας άρχισε να εργάζεται στις επιχειρήσεις του πεθερού του, ενώ λίγο αργότερα άνοιξε και μια δική του τουριστική επιχείρηση.
Τα πέντε πρώτα χρόνια του γάμου τους κύλησαν ομαλά, παρόλο που ο Φωτόπουλος, όπως ο ίδιος αποκάλυψε αργότερα, συνήθιζε να έχει διάφορες περιστασιακές εξωσυζυγικές σχέσεις.
Το 1989 έμπλεξε με την 20χρονη υπάλληλό του Deidre Hunt, την οποία (σαν καλός μ@@ας) συντηρούσε δίνοντάς της σπίτι και λεφτά, σε αντάλλαγμα φυσικά την ερωτική της συντροφιά.
Να σας πω κάπου εδώ ότι η Deidre Hunt, περίπου έναν χρόνο νωρίτερα, είχε κάνει απόπειρα δολοφονίας εναντίον μιας γυναίκας στη Νέα Υόρκη.
Κατόπιν κρυφής συνεννόησης με τον εισαγγελέα και με φίλους της ως ψευδομάρτυρες, υποστήριξε στο δικαστήριο ότι η φίλη της ήταν αυτή που πυροβόλησε με σκοπό να ληστέψουν το θύμα. Έτσι καταδικάστηκε σε λίγους μήνες φυλάκισης μόνο για συνέργεια σε ληστεία.
Όταν όμως η γυναίκα, που είχε επιζήσει από την απόπειρα, έγινε καλά και μπόρεσε να καταθέσει, επιβεβαίωσε ότι αυτή που την είχε πυροβολήσει ήταν η Hunt.
Μιας και δεν γινόταν πλέον για κάποιο λόγο να γίνει νέα δίκη, η Deidre Hunt ολοκλήρωσε την ολιγόμηνη ποινή που είχε ήδη και μετά ελεύθερη κι ωραία έφυγε να συνεχίσει τη ζωή της στη Φλόριντα, όπου βρήκε το νέο της θύμα, τον Κώστα Φωτόπουλο.
Σύμφωνα με πηγές, η μητέρα της Diedre έπασχε από διάφορες ψυχικές διαταραχές, μεταξύ των οποίων και Διαταραχή Πολλαπλής Προσωπικότητας με 11 διαφορετικές προσωπικότητες. Επίσης η ίδια η Diedre αναφέρεται πως ως ανήλικη ακόμα είχε πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης.
__________________________________
Απόπειρα δολοφονίας και ένα χάος αποκαλύψεων
Κάποια στιγμή η Λίζα Πασπαλάκη κατάλαβε ότι κάτι τρέχει με τον άντρα της και τη νεαρή υπάλληλο και ο Φωτόπουλος για να την καθησυχάσει πριν καταλάβει περισσότερα, απέλυσε την Hunt από την επιχείρησή του. Τότε όμως τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν μια πολύ περίεργη πλοκή…
Στις 4 Νοεμβρίου του 1989 και γύρω στις πέντε τα ξημερώματα ο Φωτόπουλος πετάγεται από τον ύπνο του ακούγοντας έναν πυροβολισμό. Ένας νεαρός τύπος, ο 19χρονος άστεγος Bryan Chase, είχε μπει στο σπίτι και είχε πυροβολήσει τη Λίζα στο κεφάλι.
Το όπλο του όμως έπαθε εμπλοκή πριν προλάβει να της ρίξει δεύτερη φορά και τότε ο Φωτόπουλος τράβηξε το δικό του όπλο, που είχε πάντα κάτω από κρεβάτι του, και τον πυροβόλησε σκοτώνοντας τον.
Σχεδόν ως εκ θαύματος η Λίζα είχε έναν πολύ ελαφρύ τραυματισμό από την σφαίρα που δέχτηκε στο κεφάλι και επέζησε. Ο Φωτόπουλος ήταν αρχικά ο ήρωας που την είχε σώσει από τον επίδοξο διαρρήκτη-δολοφόνο. Σύντομα όμως τα πράγματα άλλαξαν…
Περίπου μια εβδομάδα αργότερα ο Κώστας Φωτόπουλος συνελήφθη με την κατηγορία ότι είχε σχεδιάσει εκείνος την απόπειρα δολοφονίας εναντίον της γυναίκας του! Αυτή φυσικά που έδωσε στις αρχές την πληροφορία ήταν η ερωμένη του, Deidre Hunt.
Απο’ δω και πέρα τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται και τα σενάρια συνωμοσίας που εμφανίστηκαν γύρω από την υπόθεση θυμίζουν κινηματογραφική υπερπαραγωγή.
Από τη μεριά του Φωτοπούλου, η εξήγηση της ιστορίας είναι πιο απλή και λογική. Υποστήριζε ότι η Hunt, με το ήδη βεβαρημένο παρελθόν, ήθελε να βγάλει από τη μέση τη γυναίκα του για να μην χάσει τα προνόμια που είχε ως ερωμένη του.
Εκείνο τον καιρό, ο πεθερός του είχε πεθάνει και όλες οι τουριστικές του επιχειρήσεις είχαν περάσει στα χέρια του Κώστα. Με την οικονομική του άνεση πρόσφερε στην ερωμένη του διαμέρισμα να μένει, ρούχα, αυτοκίνητο και γενικότερα χρήματα για οτιδήποτε χρειαζόταν. Για την Hunt που ως τότε επιδιδόταν σε ληστείες και “θελήματα” για να επιβιώσει, όλα αυτά ήταν προφανώς ένας παράδεισος που δεν ήθελε να χάσει.
Έτσι όταν η γυναίκα του έμαθε για τη σχέση τους και ο Φωτόπουλος της είπε ότι θα έπρεπε να την απολύσει, η Hunt θορυβήθηκε. Πως να δεχθεί να χάσει τόσες ανέσεις και να ξαναγυρίσει στο δρόμο; Η γυναίκα του έπρεπε να φύγει από τη μέση και για ένα άτομο με το δικό της παρελθόν, δεν θα υπήρχε ηθικός φραγμός για κάτι τέτοιο.
Πριν την επίθεση της 4ης Νοεμβρίου στο σπίτι του ζεύγους, είχε προηγηθεί άλλη μια εναντίον της Λίζας μέσα στο κατάστημα που διηύθυνε. Η γυναίκα είχε γλυτώσει και τότε από τον πυροβολισμό, αλλά θεώρησε πως επρόκειτο για μια κλασσική απόπειρα ληστείας.
Αργότερα αποδείχθηκε ότι ο επίδοξος δολοφόνος της ήταν φίλος της Deidre Hunt, η οποία είχε προσλάβει και άλλους δύο πιο πριν γι’ αυτή τη δουλειά, που όμως δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν τις απόπειρες (άγιο είχε η σύζυγος πάντως, όπως και να’χει). Ο τέταρτος που προσέλαβε ήταν ο Bryan Chase.
Όλα ως εδώ μοιάζουν λογικά μέσα στην τρέλα τους. Επιχειρηματίες με λεφτά, παράνομη σχέση, τρελαμένη ερωμένη, επαφές με ανθρώπους του περιθωρίου, δολοπλοκία με σκοπό το κέρδος.
__________________________________________
Το επίμαχο βίντεο και νέα σενάρια
Όταν όμως συνελήφθη η Deidre Hunt, αυτά που είπε στην ομολογία της έδωσαν μια διαφορετική εκδοχή στο σκηνικό της δολοπλοκίας.
Σύμφωνα με εκείνη, ο Φωτόπουλος ήθελε από καιρό να σκοτώσει την γυναίκα του, ειδικά αφού οι απιστίες του είχαν αποκαλυφθεί, ώστε να αποσπάσει χρήματα από την ασφάλεια ζωής της, αλλά και να κρατήσει τις επιχειρήσεις του πεθερού του, που θα έχανε αν εκείνη προχωρούσε σε διαζύγιο.
Πέρα όμως από τα οικονομικά αυτά κίνητρα, που θα μπορούσαν να έχουν και μια λογική βάση, οι κατηγορίες εναντίον έγιναν ακόμα πιο σκοτεινές.
Η Deidre αποκάλυψε την ύπαρξη μιας βιντεοκασέτας, που η αστυνομία βρήκε λίγες μέρες μετά στο γκαράζ του Φωτόπουλου.
Πρόκειται για ένα “snuff film” (ερασιτεχνική ταινία, όπου διαδραματίζονται πραγματικοί φόνοι ή άλλες ακραίες και αποτρόπαιες πράξεις), που απεικονίζει τη δολοφονία ενός νεαρού άντρα, του 19χρονου Kevin Ramsey.
Στο βίντεο φαίνεται ο νεαρός άντρας δεμένος σε ένα δέντρο στο δάσος και απέναντί του η Deidre Hunt, που κρατά ένα 22αρι πιστόλι. Μια αντρική φωνή, που ακούγεται πίσω από την κάμερα, φαίνεται πως της λέει τι να κάνει, κι εκείνη του λέει να μη ρίχνει το φως πάνω της. Στη συνέχεια η τύπισσα πυροβολεί τέσσερις φορές τον νεαρό και το βίντεο τελειώνει.
Μετά την ανακάλυψη του σοκαριστικού βίντεο, η αστυνομία ξεκίνησε έρευνα και βρήκε το πτώμα του Kevin Ramsey στο κοντινό δάσος. Εκτός από τις τέσσερις σφαίρες από το 22αρι, ο νεαρός είχε δεχθεί και μια ριπή από Καλάσνικοφ.
Ο Κώστας Φωτόπουλος είχε μια αδυναμία στα όπλα διατηρώντας μια αρκετά μεγάλη συλλογή, όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος, που φυσικά δεν είχαν χρησιμοποιηθεί για καμία εγκληματική πράξη ως τότε. Όμως, σε μια τσάντα θαμμένη στον κήπο του σπιτιού του, η αστυνομία βρήκε το 22αρι και το Καλάσνικοφ, που χρησιμοποιήθηκαν στο επίμαχο βίντεο, καθώς και έναν σιγαστήρα και πυρομαχικά.
Αυτό το βίντεο της δολοφονίας του Kevin Ramsey ήταν και το βασικό στοιχείο, στο οποίο στηρίχτηκε το δικαστήριο σε συνδυασμό με τις καταθέσεις της Hunt. Η Hunt κατάφερε και πάλι να έχει την εισαγγελία με το μέρος της και παρόλο που η ίδια σκότωσε τον Ramsey κατάφερε να πείσει ότι βρισκόταν κάτω από την πίεση του Φωτόπουλου.
Υποστήριξε λοιπόν, μαζί με κάποιους φίλους της ως μάρτυρες, ότι ο Φωτόπουλος την καταπίεζε ψυχολογικά και την χειριζόταν, όπως επίσης ότι ήταν εκείνος που την ανάγκασε στο βίντεο να σκοτώσει τον πρώην υπάλληλό του, Ramsey, γιατί τους έκλεβε.
Επίσης ανέφερε ότι εκείνος της έλεγε ότι δεν αντέχει άλλο τη γυναίκα του και τη θέλει νεκρή και είχε προσλάβει τον Bryan Chase και τα άλλα άτομα για να τη σκοτώσουν.
Η Hunt και οι μάρτυρες υπεράσπισής της κατέθεσαν ότι αναγνώρισαν ότι η αντρική φωνή που ακούγεται στο βίντεο ήταν του Φωτόπουλου (γεγονός που μόνο στην Αμερική μπορούσε να γίνει δεκτό ως μαρτυρία, αφού για το το ευρωπαϊκό δίκαιο η φωνή είναι γενικά ένα μεταβλητό χαρακτηριστικό).
________________________________________
Η εκδοχή του Φωτόπουλου για το συμβάν είναι εκ διαμέτρου διαφορετική.
Σύμφωνα με τα όσα ο ίδιος έχει αναφέρει, η Hunt ήταν bisexual, της άρεσαν δηλαδή τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες, και δύο μέρες πριν την απόπειρα δολοφονίας της Λίζα, του είχε δώσει μια κασέτα, όπου υποτίθεται ότι έδειχνε ερωτικές πράξεις εκείνης και μιας φίλης της.
Ο Φωτόπουλος λέει ότι δεν είχε προλάβει να δει τότε την κασέτα και την είχε βάλει στο γκαράζ του, όπου την βρήκε μερικές μέρες αργότερα η αστυνομία. Η κασέτα αυτή ήταν το βίντεο της δολοφονίας του Ramsey από την Hunt.
Όσο για τα όπλα, ο Φωτόπουλος δεν αρνήθηκε ποτέ ότι ήταν δικά του, αφού ήταν ένα χόμπι του, ενώ υποστηρίζει ότι η Hunt γνώριζε που τα είχε, καθώς πηγαίναν συχνά μαζί για σκοποβολή. Θεωρεί λοιπόν, ότι προφανώς τα πήρε κρυφά και μετά τα επέστρεψε, ενώ του έδωσε επίτηδες και την κασέτα, ώστε να μπορεί να τον ενοχοποιήσει.
“Αν είχα ανάμειξη και ήθελα νεκρή τη γυναίκα μου για τα λεφτά, γιατί η γυναίκα μου επέζησε εκείνο το βράδυ; Ήμουν μόνος μου μαζί της στο σπίτι εκείνο το βράδυ και ήταν και ένας εισβολέας. Αν ήμουν ανακατεμένος σ’ αυτό, δεν υπήρχε περίπτωση η γυναίκα μου να ζούσε. Θα το φρόντιζα εγώ. Πως θα έπαιρνα τα λεφτά αν ήταν ζωντανή;”
Ο παράγοντας-κλειδί σ’ αυτό το σημείο ήταν η Λίζα Φωτοπούλου-Πασπαλάκη, η γυναίκα του. Η Λίζα πείστηκε από την αρχή ότι πίσω από όλο αυτό βρισκόταν όντως ο άντρας της και δέχθηκε την εκδοχή που παρουσίασε στο δικαστήριο η ερωμένη του. Ίσως το γεγονός ότι ένιωσε ταπεινωμένη και πληγωμένη από την αποκάλυψη των εξωσυζυγικών του σχέσεων, να μην την άφηνε ποτέ να σκεφτεί και κάτι διαφορετικό.
Μετά την σύλληψή του κατέθεσε άμεσα αίτηση διαζυγίου και του απέσπασε έτσι όλα τα περιουσιακά του στοιχεία, που είχαν προέλθει από την οικογένειά της. Κάπως έτσι ο Φωτόπουλος έμεινε “ταπί” και δεν είχε την δυνατότητα να προσλάβει κάποιον ικανό δικηγόρο να αναλάβει την υπεράσπισή του.
Μια αμφιλεγόμενη δίκη
Η δίκη του ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1990 με τον Φωτόπουλο να κατηγορείται ως ο τρομερός εγκέφαλος της πλεκτάνης για τη δολοφονία της γυναίκας του, καθώς και υπεύθυνος για τις δολοφονίες των Chase και Ramsey. Υποστηρίχθηκε ότι ασκούσε πλήρη έλεγχο στην νεαρή Hunt, η οποία τον φοβόταν και έτσι έκανε ότι της έλεγε, ακόμη και να σκοτώσει.
Οι ένορκοι κρίνουν ομόφωνα τον Φωτόπουλο ένοχο και καταδικάζεται σε θάνατο για τις δύο δολοφονίες, καθώς και την απόπειρα εναντίον της γυναίκας του.
Στη δίκη όμως υπήρχαν αποδεδειγμένα πολλές και σημαντικές παρατυπίες, που θεωρείται ότι θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει τελείως το αποτέλεσμα της καταδίκης του.
Αρχικά δεν έγινε καμία αναφορά στο εγκληματικό παρελθόν της Hunt, στο γεγονός ότι είχε πυροβολήσει μια γυναίκα στη Νέα Υόρκη και είχε βάλει φίλους της ως ψευδομάρτυρες να καταθέσουν ότι το είχε κάνει κάποιος άλλος. Παρουσιάστηκε ως ανήμπορο θύμα του Φωτόπουλου, έχοντας και πάλι την υποστήριξη δικών της μαρτύρων και κέρδισε τη “συμπόνοια” στην υπόθεση.
Υπάρχει άλλωστε και ο στερεοτυπικά κατοχυρωμένος άγραφος κανόνας, όπου σε μια υπόθεση μεταξύ μιας γυναίκας και ενός άντρα που κατηγορούνται, για την πλειοψηφία της κοινής γνώμης ο άντρας είναι εύκολα ο ένοχος και η γυναίκα το αδύναμο θύμα. Και η δημόσια κοινή γνώμη είχε ήδη κυρήξει τον Φωτόπουλο ως ένα τέρας.
Η Hunt κρίθηκε φυσικά συνένοχη για την βιντεοσκοπημένη δολοφονία και καταδικάστηκε σε θάνατο, όμως η δίκη της επαναλήφθηκε το 1998 και η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια.
Δεν έγινε όμως το ίδιο και με τον Κώστα Φωτόπουλο, που δεν σταμάτησε να ζητά εδώ και 30 χρόνια να μπορέσει να παρουσιάσει όλα τα στοιχεία του σε μια νέα δίκη μπροστά σε νέους ενόρκους.
“Αν δεν αποδείξω ότι είμαι αθώος, ας με σκοτώσουν εκείνη την ώρα. Από τη στιγμή που με βρήκαν ένοχο και το όνομά μου τραβήχθηκε μέσα στη λάσπη, η θανατική ποινή δεν με ενδιέφερε καθόλου.”
Δικαστικοί φορείς της Φλόριντα και όχι μόνο έχουν αποδεχθεί ότι ο Φωτόπουλος δεν είχε την αρμόζουσα υπεράσπιση και ότι η εισαγγελία είχε ψευδορκήσει εις βάρος του και ο συνήγορος υπεράσπισής του, που είχε οριστεί από την πολιτεία, αυτό το γνώριζε!
Οι δικηγόροι που του είχαν δοθεί δεν είχαν κάνει τίποτα για να τον βοηθήσουν και στοιχεία δείχνουν ότι μάλλον υπήρξε πλεκτάνη με υψηλότερες γνωριμίες μαρτύρων και προσωπικά συμφέροντα, που συνεργάστηκαν για να ρίξουν τον Φωτόπουλο στη φυλακή χωρίς γυρισμό.
Ο ένας δικηγόρος του προβιβάστηκε λίγο μετά την δίκη σε ομοσπονδιακό εισαγγελέα, ενώ μια φίλη της Hunt, που κατέθεσε ως μάρτυρας εναντίον του, είχε πατέρα δημόσιο συνήγορο στην πόλη της Deytona. Σημαντικά άτομα στην πλευρά των κατήγορών του γνωρίζονταν μεταξύ τους και σίγουρα δεν θα ήταν απίθανο να είχαν οργανώσει τις καταθέσεις εναντίον του.
____________________________________
Ο Φωτόπουλος δεν είχε την δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του στη δίκη και να καταθέσει τα διάφορα στοιχεία που μπορούσαν να αποδείξουν την μη ανάμειξή του στις δολοφονίες. Τις περισσότερες απαντήσεις μπόρεσε να τις δώσει μέσα από συνεντεύεξεις μερικά χρόνια αργότερα.
Η κατηγορία ότι ήθελε να “φάει” τη γυναίκα του για να κερδίσει 700.000 δολάρια από τη ασφάλεια ζωής της είναι κάτι που υποστηρίζει ότι είναι ψέμα.
Αναφέρει ότι η ασφάλεια ζωής που είχαν και οι δύο ήταν 250.000 δολάρια, τα μισά από τα οποία θα δικαιούταν ο αδερφός της, οπότε εκείνος θα έπαιρνε μόλις 125.000, που δεν ήταν κάποιο ικανό ποσό για έναν ήδη επιχειρηματία.
Σύμφωνα με τον Φωτόπουλο, αυτή που έκανε τα πάντα για τα λεφτά ήταν η Hunt, γι’ αυτό ήταν μαζί του και γι’ αυτό προσπάθησε να βγάλει από τη μέση την γυναίκα του.
Όσο για την πλευρά της γυναίκας του, φαίνεται πως κι εκείνη έπαιξε ρόλο εναντίον του στη δίκη, καθώς φαίνεται πως της ζητήθηκε να πει κάποια μικρά, αλλά καθοριστικά ψέματα. Κατέθεσε ότι είχε κάνει ήδη αίτηση διαζυγίου και οι δικοί της είπαν ότι είχε διώξει τον Φωτόπουλο από το σπίτι. Ο Φωτόπουλος από την άλλη υποστηρίζει ότι δεν είχε τεθεί καν θέμα για διαζύγιο κι ότι ποτέ δεν διώχθηκε από το σπίτι, αφού άλλωστε ήταν και μαζί στο ίδιο κρεβάτι την ημέρα της απόπειρας δολοφονίας της.
Η πρώην γυναίκα του, Λίζα Πασπαλάκη, που μέχρι σήμερα ζει έχοντας τη σφαίρα που αστόχησε στο κεφάλι της (!), εξακολουθεί να θεωρεί ότι ο άντρας της είναι δολοφόνος όπως έδειξε το δικαστήριο τότε. Το ίδιο υποστήριζε εξαρχής ένθερμα και η οικογένειά της χωρίς να φαίνεται να νοιάζονται για την περίπτωση που η αλήθεια μπορεί να μην είναι ακριβώς έτσι.
_______________________________________
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και το θέμα της φωνής, που ακούγεται στο επίμαχο βίντεο, και υποστηρίχθηκε ότι ανήκει στον Φωτόπουλο. Σε συνέντευξή του το 2016 στην εκπομπή “360 Μοίρες” αναφέρει ότι η κασέτα ελέγχθηκε στα εργαστήρια του FBI και αποδείχθηκε ότι δεν ήταν η φωνή του. Μετά όμως δόθηκε κάπου αλλού, σε έναν τύπο που ενδεχομένως πληρώθηκε γι’ αυτό, και εκείνος είπε ότι πρόκειται για τη φωνή του Φωτόπουλου ταυτοποιώντας την από δύο λέξεις.
Σύμφωνα με τους ειδικούς και τα όσα είναι γνωστά για τα συστήματα αναγνώρισης φωνής, χρειάζονται περίπου 30 δευτερόλεπτα κανονικής συζήτησης, που σημαίνει τουλάχιστον 20 με 30 λέξεις, για να μπορέσει με σιγουριά να ταυτοποιηθεί η φωνή κάποιου.
Μάχες για μια νέα δίκη που πέφτουν στο κενό
Ο Φωτόπουλος υποστηρίζει ότι ο δημόσιος ντόρος που έγινε γύρω από το όνομά του ήταν ένα από τα βασικά στοιχεία που τον έκλεισαν στη φυλακή θανατοποινιτών.
Παρόλο που λίγο αργότερα έγινε γνωστό το ποιόν και η δράση της Deidre Hunt, τα μίντια είχαν ήδη παρουσιάσει σε όλο τον κόσμο τον Φωτόπουλο ως τον κακό και απόλυτα ένοχο της υπόθεσης. Όλοι είχαν πιστέψει αυτές τις κατηγορίες και θα ήταν δύσκολο να μπορέσουν πλέον απλά να της αναιρέσουν λέγοντας ότι έχουν κάνει λάθος.
“Με είχαν κάνει να φαίνομαι τόσο κακός, που έπρεπε να το συνεχίσουν. Είπαν ωμά ψέματα στους ενόρκους και τον δικαστή και έβαλαν μάρτυρες να δώσουν ψευδείς καταθέσεις. Και φυσικά αν είχα έναν σωστό δικηγόρο, δεν θα είχα καταδικαστεί.”
Το γεγονός ότι δεν είχε την νομική εκπροσώπηση που δικαιούται κάθε κατηγορούμενος και η ενοχή του είναι αμφίβολη αποτελεί και τον βασικό παράγοντα αντίρρησης στην θανατική ποινή και ανάγκης για νέα δίκη.
Οι δικηγόροι του στην Ελλάδα φοβούνται ότι όσο ο Φωτόπουλος παραμένει στη Death Row σύντομα θα έρθει η ώρα της εκτέλεσής του, καθώς έχουν χρησιμοποιηθεί όλα τα διαθέσιμα νομικά μέσα για απονομή χάριτος. Η τύχη του Έλληνα θανατοποινίτη βρίσκεται στα χέρια του κυβερνήτη της Φλόριντα, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει χάρη σε θανατοποινίτη και για συγκεκριμένους λόγους.
“Ζητάμε απλά να μην εκτελεστεί ένας άνθρωπος, για τον οποίο υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για τη δικαστική διαδικασία που τον οδήγησε στη θανατική ποινή.”
Η οικογένεια του Φωτόπουλου στην Ελλάδα βρίσκεται στο πλευρό του από την αρχή και συγκεκριμένα η αδερφή του φροντίζει να τον επισκέπτεται συχνά και αγωνίζεται με κάθε δυνατό μέσο να σώσει τον αδερφό της από την θανατική ποινή και να τον βοηθήσει να δικαιωθεί με μια καινούρια δίκη.
Όπως ο ίδιος της ζήτησε, είναι αποφασισμένη να προσπαθήσει να αποδείξει την αθωότητά του ακόμα και μετά την εκτέλεση της ποινής του.
“Όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα, αργά ή γρήγορα. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει έξω με χίλιους δυό τρόπους. Το θέμα είναι να πεθαίνεις κάτω από ένα ψέμα και όλοι να το δέχονται σαν αλήθεια. Αυτό έχει σημασία για εμένα. Αν αποκαλυφθεί η αλήθεια και δικαιωθώ, δε με νοιάζει και να πεθάνω την επόμενη μέρα. Με αυτή την ελπίδα ζω.”
______________________________________
Όσα αιτήματα χάριτος και απαλλαγής από τη θανατική ποινή έχει κάνει τόσα χρόνια ο Κώστας Φωτόπουλος, έχουν απορριφθεί. Η τελευταία απόρριψη ήταν τον Ιανουάριο του 2018. Μέχρι σήμερα η τύχη της υπόθεσής του παραμένει ένα κρίσιμο και άλυτο μυστήριο.
Το γεγονός ότι δεν δέχονται κανένα αίτημά του τόσα χρόνια για επανεξέταση των στοιχείων, που τότε δεν τον άφησαν να παρουσιάσει, είναι από μόνο του αρκετά περίεργο. Τη στιγμή μάλιστα που έχουμε δει ουκ ολίγες φορές στυγεροί εγκληματίες να κερδίζουν μείωση ποινών, παιδόφιλοι από αισχρά κυκλώματα να αποφυλακίζονται σε μερικά χρόνια και ένοχοι σοβαρότερων εγκλημάτων να κερδίζουν χάρη λόγω καλής συμπεριφοράς κτλ.
“Αν έχω μετανιώσει κάτι είναι ότι είχα εξωσυζυγικές σχέσεις. Αν δεν είχα, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί. Είμαι θύμα του εαυτού μου. Πήρα το μήλο από τον παράδεισο και το δάγκωσα. Αναζήτησα την έξτρα απόλαυση. Για ό,τι κάνεις στη ζωή υπάρχει ένα τίμημα.”
“Για μένα δεν έχει σημασία τι σκέφτονται οι Αμερικανοί, αλλά το τι σκέφτονται οι Έλληνες. Για την οικογένειά μου που είναι εκεί και για το όνομά μου. Αυτό έχει σημασία.”
___________________________________________
Ηθικό δίδαγμα 1: Αν μια γκόμενα που πληρώνεις για να σου κάθεται ήταν ποτέ άξια εμπιστοσύνης, θα ήταν μάλλον η γυναίκα σου.
Ηθικό δίδαγμα 2: Όταν σε μια υπόθεση μπλέκονται γνωριμίες με υψηλότερα στελέχη, προσωπικά συμφέροντα κτλ, ξέρεις ότι τα πράγματα δεν θα πάνε πολύ καλά και η “κοινώς γνωστή αλήθεια” θα είναι πάντα υπό αμφισβήτηση.
