Δολοφονίες, συνωμοσίες, ηθική αυτουργία, παράνομη σέχτα, αίρεση με εγκέφαλο έναν άνθρωπο που θα μπορούσε να είναι ο ορισμός της παράνοιας!
Τα λεξικά θα μπορούσαν να είναι κάπως έτσι: «Παράνοια, θηλυκό ουσιαστικό: η παραφροσύνη, ο παραλογισμός, ο Τσαρλς Μάνσον.»
Σε αυτή την υπόθεση δεν ξέρω από που να ξεκινήσω και πως να δημιουργήσω μια συνοχή. Συγχωρέστε με, αλλά ίσως να βγει παρανοϊκό και το κείμενο. Ο Μάνσον μας ασκεί ακόμη επιρροή, τώρα που το σκέφτομαι ίσως είναι και ο πρώτος influencer!
Ο Τσαρλς Μάνσον ήταν Αμερικανός εγκληματίας και ηγέτης αίρεσης, ο οποίος δημιούργησε τη δεκαετία του 1960 στην Καλιφόρνια μια ομάδα που έγινε γνωστή ως Οικογένεια Μάνσον.
Οι ακόλουθοι (τα minions δηλαδή) του Μάνσον διέπραξαν εννέα δολοφονίες το διάστημα μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου του 1969. Το 1971, βρέθηκε ένοχος για δολοφονία και για την ηθική αυτουργία στον θάνατο επτά ατόμων, μεταξύ των οποίων και η ηθοποιός Σάρον Τέιτ, υπόθεση που είχε προκαλέσει σάλο στις ΗΠΑ.
________________
Γεννημένος το 1934 στο Οχάιο από την ανήλικη αλκοολική Καθλίν Μάντοξ, άρχισε από πολύ μικρή ηλικία να μπαινοβγαίνει στα αναμορφωτήρια και στη συνέχεια στις φυλακές, μέχρι που ξεκίνησε να οργανώνει την «οικογένεια Μάνσον», όπως συνήθιζε να την αποκαλεί, την οποία αποτελούσαν κυρίως γυναίκες, που τον ακολουθούσαν πιστά και ήταν οι ερωτικές του σύντροφοι.
Ο Μάνσον πίστευε σε αυτό που αποκαλούσε «Helter Skelter», όρο που πήρε από το ομώνυμο τραγούδι των Beatles. Το Helter Skelter, βάσει του Μάνσον, θα ήταν ένας επικείμενος αποκαλυπτικός φυλετικός πόλεμος, το οποίο περιγράφεται σε μία δικιά του έκδοση στίχων του προαναφερθέντος τραγουδιού. Κατ’ επέκταση, θεωρούσε ότι οι φόνοι θα επισπεύσουν τον «επικείμενο» πόλεμο.
Η κακή φήμη που απέκτησε συγκέντρωσε ακολούθους, δημιουργώντας μία
ποπ μυθολογία γύρω του. Έτσι, έγινε ένα είδωλο της παράνοιας, της βίας
και του μακάβριου.
Όταν άρχισε η δημιουργία της Οικογένειας Μάνσον, ο Μάνσον ήταν άνεργος, πρώην κατάδικος. Είχε περάσει χρόνια σε σωφρονιστικά ιδρύματα εξαιτίας πληθώρας επιθέσεων. Πριν τους φόνους, ο Μάνσον, ήταν τραγουδιστής και τραγουδοποιός του περιθωρίου της μουσικής βιομηχανίας του Λος Άντζελες. Μετά τις κατηγορίες και την καταδίκη του, ηχογράφησε κάποια τραγούδια, τα οποία είχαν κάποια εμπορική επιτυχία. Αρκετοί ήταν οι μουσικοί, επίσης, που τα διασκεύασαν.
Βρισκόμαστε στο τέλος των ’60s. Η ακμή της σεξουαλικής επανάστασης και των ιδανικών των χίπηδων, έχει μόλις αρχίσει να ξεθωριάζει. Είναι η χρονιά που ο άνθρωπος περπατάει στο φεγγάρι, είναι η χρονιά του Γούντστοκ, είναι το καλοκαίρι του ’69.
Ο Μάνσον εμφανίζεται ως «προφήτης», ο οποίος εκφράζει μια παράξενη καταστροφολογική, ψευτο-επαναστατική θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι μαύροι θα εξεγείρονταν και θα ξεσπούσε πόλεμος με τους λευκούς και μόνο η «οικογένεια» θα γλίτωνε υπό τη σκέπη του Μάνσον, που ήταν ο πέμπτος άγγελος (οι άλλοι τέσσερις ήταν οι Μπιτλς).
Ακούγεται παρανοϊκό, όμως ο Μάνσον βρίσκει οπαδούς, δημιουργεί ένα κοινόβιο, που ζει με επαιτείες στην έρημο, μια «σέχτα», που αποτελείται κυρίως από διαταραγμένες νεαρές και θέτει σε λειτουργία το σχέδιο, με το όνομα Helter Skelter, που διατάζει θάνατο σε όσους μετέχουν στο σύστημα -εν προκειμένω- του Χόλιγουντ.
_________________
Το σπίτι του Πολάνσκι επιλέγεται ως στόχος από τον ίδιο τον Μάνσον, γιατί είχε προηγούμενα με τον παραγωγό που έμενε πριν σε αυτό – είχε απορρίψει τη μουσική του. Ο Πολάνσκι λείπει, βρίσκεται στο Λονδίνο για γυρίσματα.
Εκείνη τη νύχτα πέντε άνθρωποι βρίσκονται στην κατοικία του Cielo Drive: η Τέιτ, ο πρώην σύντροφός της και διάσημος κομμωτής, Τζέι Σίμπρινγκ, η κληρονόμος Αμπιγκέιλ Φόλγκερ με τον φίλο της, ηθοποιό και συγγραφέα, Βόιτεκ Φρικόφσκι και ο 18χρονος Στίβεν Πάρεντ, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με τους υπόλοιπους, απλώς έκανε επίσκεψη στο σπίτι για να συναντήσει τον φύλακα και να του πουλήσει ένα ραδιόφωνο.
Ο Μάνσον, στέλνει στη δολοφονική αποστολή δύο γυναίκες και δύο άντρες, τους Τεξ Γουότσον, Πατ Κρενγουινκλ, Σούζαν Ατκινς και Λίντα Καζάμπιαν, οι οποίοι επιβιβάζονται σε ένα Ford του ’59 και φτάνουν στο σπίτι γύρω στα μεσάνυχτα, σκαρφαλώνοντας από την πλευρά του λόφου. Ο Πάρεντ φεύγει εκείνη την ώρα με το αυτοκίνητο, υπό την απειλή όπλου του κάνουν νόημα να σταματήσει. Ακολουθούν τέσσερις πυροβολισμοί και ο νεαρός πέφτει νεκρός -απλώς γιατί βρέθηκε στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή.
Η «οικογένεια» μπαίνει στο σπίτι, συγκεντρώνει και τα τέσσερα πρόσωπα που βρίσκονταν εκεί στο σαλόνι. Αρχικά δένουν ένα σκοινί γύρω από το λαιμό της Τέιτ, που ήταν 8 μηνών έγκυος, και του Σίμπρινγκ. Εκείνος διαμαρτύρεται, τους λέει για την εγκυμοσύνη της, ο Γουότσον πυροβολεί δύο φορές. Ο Φρικόφσκι καταφέρνει να φύγει, τρέχει προς την έξοδο, τον προλαβαίνουν οι πυροβολισμοί, πέφτει και δέχεται 51 μαχαιριές. Η Φόλγκερ προσπαθεί να τρέξει στην κρεβατοκάμαρα, η Κρένγουικλ της βάζει τρικλοποδιά και ο Γουότσον την αποτελειώνει.
Η Τέιτ παρακαλεί για τη ζωή του μωρού της. Οι τελευταίες λέξεις, που ακούει είναι: «Γυναίκα, δεν υπάρχει οίκτος για σένα». Ο Γουότσον τη μαχαιρώνει 16 φορές. Οι δολοφόνοι φεύγουν, αφού πρώτα γράψουν με το αίμα της τη λέξη «pig» (γουρούνι) στην πόρτα.
Μια μέρα μετά, η «οικογένεια» ξαναχτυπά -με επικεφαλής τον ίδιο τον Μάνσον- και δολοφονεί, πάντα με πολλαπλές μαχαιριές και ματωμένες επιγραφές στον τοίχο, το ζεύγος Λαμπιάνκα στο σπίτι τους στο Λος Αντζελες. Η Αμερική ανατριχιάζει από άκρη σε άκρη, ο τρόμος φωλιάζει στο λόφο του Χόλιγουντ.
Η αστυνομία κάνει απανωτά λάθη καθυστερώντας να συνδέσει τις δύο υποθέσεις. Ταυτόχρονα ο τύπος δεν δείχνει έλεος, κατηγορώντας τα θύματα για έξαλλα πάρτι και σατανιστικά όργια (επηρεασμένος από το «Μωρό της Ρόζμαρι»).
Οι δολοφόνοι συλλαμβάνονται τέσσερις μήνες μετά, όταν η Σούζαν Ατκινς, η οποία προφυλακίζεται για άλλη υπόθεση, κομπάζει για τα εγκλήματα στο σπίτι της Τέιτ και εκμυστηρεύεται σε συγκρατούμενη της ότι θα επακολουθήσουν οι δολοφονίες των Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ρίτσαρντ Μπάρτον και Φρανκ Σινάτρα.
Η δίκη κρατάει ένα χρόνο και παίρνει τεράστια δημοσιότητα. Ο εισαγγελέας πετυχαίνει την καταδίκη του Μάνσον, αν και ο ίδιος δεν έχει σκοτώσει και οδηγείται στη φυλακή.
Δικάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη, καθώς το 1972 το ανώτατο δικαστήριο κατάργησε την εσχάτη των ποινών. Από τότε ο Μάνσον έχει υποβάλει αρκετές φορές αίτηση αποφυλάκισης και όλες απορρίφθηκαν.
Το 2007 η επιτροπή αναστολών έκρινε πως, παρά τη μεγάλη του ηλικία, «συνεχίζει να αποτελεί κίνδυνο για τους άλλους και εξακολουθεί να μπορεί να βλάψει οποιονδήποτε έρθει σε επαφή μαζί του». Μάλιστα ο Μάνσον είχε αρνηθεί να συμμετάσχει στα προγράμματα αυτοβοήθειας ή εκπαίδευσης και σύμφωνα με τα λεγόμενα του επιτρόπου Τζον Πεκ, μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει κανένα σημάδι μεταμέλειας.
Πέθανε στη φυλακή σε ηλικία 83 ετών. (Πήγε να βρει τον πατέρα του, τον θεό)
__________________
Τα minions–followers του Μάνσον
Τα «θύματα» του Τσαρλς Μάνσον ήταν ευαίσθητες νεαρές κοπέλες από διαλυμένες οικογένειες, που έψαχναν απεγνωσμένα μία «πατρική φιγούρα». Ο Μάνσον τους έταζε λαγούς και πετραχήλια. «Είπε ότι είχα κόμπλεξ με τον πατέρα μου. Εντυπωσιάστηκα, γιατί κανείς δεν μου είχε ξαναπεί κάτι τέτοιο. Δεν γνώρισα τον πατέρα μου και μισούσα τον πατριό μου», δήλωσε η Λίντα Κασάμπιαν στο δικαστήριο.
Μιλούσε για την απόλυτη ελευθερία και προσπαθούσε να δώσει την εντύπωση μίας ανώτερης δύναμης, γι’ αυτό είχε αφήσει μακρύ μαλλί και μούσια, όπως ήταν άλλωστε και η μόδα της εποχής, για να θυμίζει τον Χριστό.
Ένα απ’ τα βασικά «κηρύγματα» του «πατέρα» της οικογένειας Μάνσον, ήταν η σεξουαλική απελευθέρωση.
Ήταν τυχερός, γιατί τα διδάγματά του συμβάδιζαν με τα ήθη της εποχής και δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να πείσει τους μαθητές του να συμμετάσχουν στα σεξουαλικά όργια. Χορηγούσε, μάλιστα, γενναιόδωρες δόσεις LSD στην οικογένεια, για να εξαλείψει οποιεσδήποτε αμφιβολίες. Χρησιμοποιούσε την κουλτούρα των χίπηδων προς το συμφέρον του.
«Ο Τσάρλι μας είπε να κάνουμε έρωτα όλοι μαζί. Βγάλαμε όλοι τα ρούχα μας και ξαπλώσαμε στο πάτωμα. Δεν είχε σημασία ποιος ήταν δίπλα, άντρας ή γυναίκα. Κάναμε έρωτα όλοι μαζί», συνέχισε η απολογία της Λίντα Κασάμπιαν. 
Το σεξ ήταν ο τρόπος του να «παγιδεύσει» καινούρια μέλη. Η Κασάμπιαν είπε ότι κάθε γυναίκα στην οικογένεια είχε χρέος «να κάνει έρωτα μαζί τους, για να τους πείσουμε να μπουν στην οικογένεια. Κι αν δεν ήθελαν, να μην τους δώσουμε άλλη σημασία».
Το δεξί χέρι του Μάνσον, ο Τσαρλς Γουότσον, εξήγησε στο βιβλίο του τον τρόπο που κατάφερε ο Μάνσον να κερδίσει την τυφλή υποταγή της οικογένειας:
«Ο Μάνσον ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης, που μας γοήτευσε με τα ψέματα και τις διεστραμμένες φιλοσοφίες του. Κάλυψε τις ψυχολογικές μας ανάγκες, μέχρι που μας κρατούσε για τα καλά υπό την επήρεια του. Τα ναρκωτικά το έκαναν πιο εύκολο να μαγευτούμε. Χρησιμοποιούσε τη μουσική του, για να μας φέρει όλους πιο κοντά. Η υπακοή ήταν έμβλημα τιμής στην οικογένεια».
______________
Once Upon a Time in Hollywood
Η ιστορία του παρανοϊκού Μάνσον επηρεάζει και προκαλεί ακόμη ενδιαφέρον, όπως στην ταινία «Once Upon a Time in Hollywood» με την υπογραφή του Κουέντιν Ταραντίνο.
Πνευματικός πατέρας πολλών σύγχρονων τεράτων και κατά συρροή δολοφόνων ο «Σκοτεινός Ιησούς» στοίχειωσε τον κόσμο ακολουθώντας τη συμβουλή που κάποτε έδωσε μιλώντας σε συνέντευξη μέσα από τη φυλακή: «Άφησε ένα ίχνος για να δείξεις στον κόσμο ότι ήσουν εκεί».
Ο Τσαρλς Μάνσον έχει γράψει το βιβλίο «Manson in His Own Words: The Shocking Confessions of The Most Dangerous Man Alive» το 1986.
Αυτά είναι μερικά αποσπάσματα από το σκότος της ψυχής του:
«Ξέρεις, κάποτε το να ήσουν τρελός σήμαινε κάτι. Σήμερα είναι όλοι τους τρελοί».
«Δεν μπορώ να κρίνω κανέναν από εσάς. Δεν έχω μίσος εναντίον σας ούτε κάτι να χωρίσω μαζί σας. Αλλά νομίζω ότι έχει φτάσει εκείνη η στιγμή που πρέπει να δείτε τι έχετε γίνει και να κρίνετε το ψέμα που ζείτε»
«Αν δεις μέσα μου θα γνωρίσεις έναν ανόητο, αν με δεις από χαμηλά θα γνωρίσεις έναν θεό, αν με δεις κατάματα θα δεις τον εαυτό σου».
«Η απόλυτη παράνοια είναι η απόλυτη συνειδητότητα».
«Κάθε σκέψη του μυαλού μου καίει τις πόλεις σας»
«Ο θάνατος είναι η ύψιστη μορφή αγάπης».
«Το μυαλό δεν έχει όρια. Με βάζεις σε ένα σκοτεινό, απομονωμένο κελί και για σένα αυτό είναι το τέλος. Για μένα όμως είναι η αρχή. Ολόκληρο το σύμπαν είναι εκεί μέσα στο σκοτάδι, ένας κόσμος ολόκληρος με περικλείει, είμαι ελεύθερος».
«Δεν είμαστε πια στη χώρα των θαυμάτων, Αλίκη».
«Αυτά τα νέα παιδιά που σας απειλούν κρατώντας μαχαίρια είναι δικά σας παιδιά. Εσείς τους το μάθατε αυτό, όχι εγώ. Το μόνο που έκανα ήταν να τους δείξω πως να σταθούν στα πόδια τους».
«Μπορείτε να καταδικάσετε σε ισόβια ένα τοστ με τυρί χωρίς να σας αμφισβητεί κανείς».
«Μετάνοια για τι; Εσείς μου έχετε κάνει τα πάντα. Εγώ δεν έχω δικαίωμα να σας το ανταποδώσω;»
«Πρέπει να το συνειδητοποιήσεις. Είσαι τόσο Σατανάς όσο και Θεός».
«Είμαι ο Ιησούς Χριστός, είτε το αποδέχεσαι, είτε όχι. Δεν με ενδιαφέρει».
«Η Βίβλος σας δεν έχει να μου πει κάτι. Η Βίβλος σας έκανε τη μάνα μου να με εγκαταλείψει. Οι άνθρωποι που επιλέξατε να αναλάβουν τη διαπαιδαγώγηση μου με έδερναν και με βίαζαν και μου έμαθαν το μίσος και το φόβο».
«Από όσα έχω δει τίμιοι άνθρωποι είναι οι αδύναμοι άνθρωποι. Αυτοί που έχουν χρήματα και είναι επιτυχημένοι κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς καταδίκη. Το ξέρω ότι η επιχειρηματολογία μου αναφέρεται εκεί που είναι το κακό. Όμως κανείς σας δεν μου έδειξε το αντίθετο. Οπότε, ακόμη και αν δεν ρίξετε ούτε ένα δάκρυ είμαι ήσυχος με τον εαυτό μου και έχω τη συνείδηση μου ήσυχη. Με βοηθήσατε να γίνω αυτό που είμαι».
«Θα σε χτυπούσα κρατώντας αυτό το βιβλίο μέχρι θανάτου και δεν θα ένιωθα τίποτα».
«Το παράλογο είναι λογικό».
*Επίσης, τον Μέριλιν Μάνσον τον ξέρεις; Υποθέτω πως ναι! Αυτό που ίσως δεν ξέρεις είναι ότι το ψευδώνυμό του προέρχεται από τον συνδυασμό δύο άλλων ονομάτων, της ηθοποιού Μέριλιν Μονρόε και του Τσαρλς Μάνσον!
(Ούτε εγώ το ήξερα, να είναι καλά η φίλη και συνάδελφος Διαμαντούλα για τον διαφωτισμό μας)
Εδώ σου αφήνω ένα ντοκιμαντέρ αν θέλεις να το δεις, με δική σου ευθύνη.
Υ.Γ. Σχώρα με για το παρανοϊκό κείμενο χωρίς καμία συνοχή, επηρεάστηκα ολίγον τι!
