Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι άνθρωποι που βλέπουμε να περπατούν δίπλα μας στο δρόμο μπορεί να έχουν μια πολύ πιο σκοτεινή ιστορία από αυτή που αυθόρμητα μπορεί να νομίζουμε;
Έχετε σκεφτεί ότι μπορεί να κυκλοφορούν ανάμεσά μας άνθρωποι που σε μια άλλη χώρα καταζητούνται για σοβαρά εγκλήματα, που είναι ακόμα επικίνδυνοι και ίσως κουβαλούν και κάποια ψυχοπάθεια, που δεν θα μείνει κρυφή για πολύ;
Δεν θέλω να σας τρομάξω με το καλησπέρα σας και να μη μου βγείτε σαββατοκύριακο απ’το σπίτι, όμως αυτό είναι κάτι που έχει συμβεί και συμβαίνει.
Τα παραδείγματα πολλά και ένα από αυτά και ο Rodney Alcala. Ο Αμερικανός βιαστής και δολοφόνος γλύτωσε δύο φορές την θανατική καταδίκη για μόνο έναν από τους φόνους του, ενώ οι άλλοι αποκαλύφθηκαν αφού είχε προλάβει να εμφανιστεί και σε τηλεπαιχνίδι τύπου “Ραντεβού στα τυφλά” χωρίς να τον καταλάβει κανείς!
Ο “Dating Game Killer”, όπως εναλλακτικά είναι γνωστός, έχει καταδικαστεί για 5 φόνους, έχει κριθεί ένοχος για 8, όμως διαιωνίζονται οι υποψίες γύρω του ότι τα θύματά του μπορεί να είναι πάνω από 100.
____________________
Ο Rodney Alcala γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1943 στο Σαν Αντόνιο. Όταν ήταν ακόμη πολύ μικρός, ο πατέρας του Raoul Alcala Buquor εγκατέλειψε την οικογένεια και ο Rodney μεγάλωσε με την μητέρα του Anna Maria Gutierrez και τις αδερφές του.
Το 1960, στα 17 του χρόνια, ο Alcala κατατάχθηκε στον αμερικανικό στρατό. Το 1963, μετά από κάμποσες κατηγορίες για παραπτώματα σεξουαλικού περιεχομένου και ένα επεισόδιο νευρικού κλονισμού, αποφασίστηκε η απόλυσή του. Οι στρατιωτικοί ψυχίατροι τον διέγνωσαν με σοβαρή αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, καθώς και ως σεξουαλικά διαταραγμένο.
Μετά την απόλυσή του από τον στρατό ο Alcala μπήκε στη σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια (UCLA), από όπου πήρε και το πτυχίο του το 1968. Την ίδια χρονιά ακριβώς που απήγαγε, βίασε και ξυλοκόπησε σχεδόν μέχρι θανάτου το πρώτο επιβεβαιωμένο θύμα του.
Ένας δολοφόνος υπεράνω υποψίας
Λος Άντζελες, 1968
Η 8χρονη Tali Shapiro περπατάει αμέριμνη προς το σχολείο της. Ένα μπεζ αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες φαίνεται να την ακολουθεί. Κάποια στιγμή σταματάει δίπλα της και σε λίγα λεπτά η μικρή είχε μπει στο όχημα, που απομακρύνθηκε γρήγορα. Κάποιος όμως έτυχε να είναι εκεί κοντά και να παρατηρήσει το συμβάν. Νιώθοντας ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει δεν δίστασε να καλέσει την αστυνομία και να την οδηγήσει στο σπίτι, όπου κατευθύνθηκε το μυστηριώδες αυτοκίνητο. Στο σπίτι του 25χρονου τότε Rodney Alcala.
“Πάντα θα θυμάμαι εκείνο το πρόσωπο στην πόρτα, ένα πολύ κακό πρόσωπο”, δήλωσε αργότερα ο αστυνομικός Chris Camacho, που ερευνούσε την υπόθεση. Ο Alcala άνοιξε την πόρτα στους αστυνομικούς που ζητούσαν να του μιλήσουν και τους είπε ότι ήταν στο μπάνιο και πρέπει πρώτα να ντυθεί. “Έχεις 10 λεπτά”, του είπαν. Τα 10 λεπτά όμως πέρασαν και αφού κανείς δεν άνοιγε, οι αστυνομικοί έσπασαν την πόρτα και μπήκαν στο σπίτι.
Φθάνοντας στην κουζίνα είδαν αυτό που δεν ήθελαν να δουν. Η 8χρονη Tali Shapiro κειτόταν αναίσθητη στο πάτωμα μέσα σε μια τεράστια λίμνη αίματος. Δίπλα της υπήρχε ένας μεταλλικός λοστός, με τον οποίο ο δράστης είχε βιαιοπραγήσει πάνω της. Στην αρχή νόμισαν πως ήταν ήδη νεκρή, όμως σύντομα συνειδητοποίησαν ότι αναπνέει ακόμα και την μετέφεραν στο νοσοκομείο. Το κοριτσάκι, που είχε βιαστεί και χτυπηθεί άσχημα, γλύτωσε σχεδόν από θαύμα.
Παρομοίως και ο Alcala, που το έσκασε από την πίσω πόρτα του σπιτιού όσο η αστυνομία τον περίμενε και εξαφανίστηκε. Οι προσπάθειες της αστυνομίας να τον εντοπίσει εκείνη την περίοδο κατέληξαν χωρίς αποτέλεσμα.
Στο σπίτι του βρέθηκαν πάρα, πάρα πολλές φωτογραφίες νεαρών κοριτσιών. Βρέθηκε επίσης και η ταυτότητα του Alcala, μέσω της οποίας έμαθαν ότι ήταν σπουδαστής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Πλησίασαν έναν καθηγητή του και ρώτησαν για εκείνον. Ο καθηγητής υποστήριξε σίγουρος ότι ο Alcala ήταν ένας πολύ καλός τύπος και δεν θα πείραζε κανέναν. Και δεν ήταν ο μόνος από αυτούς που τον ήξεραν που το πίστευε…
Ο φυγάς πλέον Rodney Alcala εγκαταστάθηκε στην Νέα Υόρκη, άλλαξε το όνομά του σε John Berger και μπήκε και πάλι στο Πανεπιστήμιο στην σχολή κινηματογράφου. Εκεί είχε καθηγητή τον διάσημο σκηνοθέτη και σεναριογράφο (και αργότερα υπόδικο για τον βιασμό μιας ανήλικης) Roman Polanski (με όποιον δάσκαλο καθίσεις, που λέμε…)
Από το 1968 ως το 1971 ο Alcala βρισκόταν στη λίστα με τους τοπ καταζητούμενους του FBI, όμως ζούσε σχεδόν απαρατήρητος χωρίς ταυτόχρονα να κρύβεται. Με το όνομα John Berger παρίστανε τον μουράτο φοιτητή καλών τεχνών, τον ερασιτέχνη φωτογράφο και θεωρούταν ένας τύπος γοητευτικός και συμπαθής σε όλους.
Τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν έκανε διάλειμμα από τις σπουδές του, εργαζόταν σε μια κατασκήνωση για κορίτσια. Εκεί, το 1971, δύο κοπέλες έτυχε να δουν τα πόστερ καταζητούμενων του FBI και αναγνώρισαν το πρόσωπο του Alcala ειδοποιώντας αμέσως την αστυνομία.
Οι δίκες που έπεσαν στο κενό
Ο Alcala βρέθηκε επιτέλους στα χέρια της αστυνομίας, υπόλογος για την κακοποίηση και απόπειρα δολοφονίας της Tali Shapiro και διώχθηκε πίσω στην Καλιφόρνια για να δικαστεί. Η οικογένεια όμως της Shapiro είχε πλέον φύγει από την περιοχή και δεν παρευρέθηκε ούτε η κοπέλα στην δίκη να καταθέσει εναντίον του. Παρόλο που το έγκλημά του ήταν επιβεβαιωμένο, χωρίς την μαρτυρία του θύματος δεν μπορούσε να καταδικαστεί για όλες τις κατηγορίες και έτσι το δικαστήριο αποφάσισε για εκείνον μια μικρότερη ποινή καταδικάζοντάς τον για σεξουαλική παρενόχληση ανηλίκου.
Παρέμεινε στη φυλακή για λιγότερο από 3 χρόνια και αποφυλακίστηκε υπό όρους το 1974, αφού με το παιχνίδι γοητείας που ήξερε να παίζει, είχε πείσει το συμβούλιο για δείγματα αποκατάστασης και υποδειγματικής συμπεριφοράς.
Δεν πρόλαβαν να περάσουν 2 μήνες από την αποφυλάκισή του και ο Alcala συνελήφθη ξανά με την κατηγορία ότι έδινε μαριχουάνα σε ένα 13χρονο κορίτσι, το οποίο ειπώθηκε και ότι είχε απαγάγει. Έμεινε άλλα 2 χρόνια στη φυλακή και αποφυλακίστηκε ξανά λόγω “απροσδιόριστης καταδίκης”.
Παρά το βεβαρημένο ποινικό του μητρώο και το επιβεβαιωμένο του προφίλ ως σεξουαλικός παραβάτης, το 1977 ο Alcala κατάφερε να βρει δουλειά ως στοιχειοθέτης στους Times του Λος Άντζελες και μάλιστα την περίοδο που απασχολούσαν την επικαιρότητα οι δολοφονίες του περιβόητου κατά συρροή βιαστή και δολοφόνου “συναδέρφου” του, γνωστού ως Hillside Strangler.
Εκείνη την περίοδο παρίστανε επίσης τον επαγγελματία φωτογράφο μόδας πείθοντας δεκάδες κοπέλες να ποζάρουν για το “πορτφόλιο” του. Αυτή η τεράστια συλλογή φωτογραφιών που ανακάλυψε αργότερα η αστυνομία είναι ο λόγος που θεωρείται ύποπτος για πολλά περισσότερα θύματα από αυτά που έχουν επιβεβαιωθεί, αφού τα περισσότερα άτομα στις φωτογραφίες δεν ταυτοποιήθηκαν ποτέ.
Οι φωτογραφίες του Alcala κυκλοφορούν μέχρι σήμερα και η αστυνομία καλεί οποιονδήποτε αναγνωρίσει κάποιο από τα πρόσωπα να ενημερώσει τις αρχές. Εκτός από νέες κοπέλες, απεικονίζονται σε κάποιες από αυτές και μικρότερα παιδιά, κορίτσια και αγόρια. Σε αρκετές από αυτές μάλιστα τα άτομα βρίσκονται στον χώρο κάποιου σπιτιού και φαίνεται ότι δεν φοράνε ρούχα, γεγονός που φυσικά αφήνει ανοιχτά τρομακτικά ενδεχόμενα για το τι μπορεί να τους συνέβη μετά την λήψη.
Ραντεβού στα τυφλά
Τον Σεπτέμβριο του 1978 ο Alcala επιλέχθηκε να συμμετάσχει ως διαγωνιζόμενος στο τηλεοπτικό παιχνίδι γνωριμιών “The Dating Game”, όπου μαζί με άλλους δύο άντρες προσπαθούσαν να κερδίσουν ένα ραντεβού με την διαγωνιζόμενη Cheryl Bradshaw. Παρουσιάστηκε ως πετυχημένος φωτογράφος που από 13 χρονών είχε ανακαλύψει ο πατέρας του το ταλέντο του στην φωτογραφία και με τις απαντήσεις του κατάφερε πράγματι να κερδίσει το παιχνίδι και να γίνει το ραντεβού της Cheryl!
Ευτυχώς για εκείνη, το ένστικτό της λειτούργησε έστω και ετεροχρονισμένα και τελικά αρνήθηκε να βγει ραντεβού μαζί του δηλώνοντας ότι της φάνηκε περίεργος και τρομακτικός. Ένας επίσης από τους δύο που διαγωνίστηκαν μαζί του, ο Jed Mills, ανέφερε για τον Alcala ότι ήταν “ένας πολύ παράξενος τύπος με περίεργες απόψεις”.
Η ειρωνεία πάντως παραμένει ότι κανένας στην παραγωγή, στο κοινό ή στους θεατές δεν φαίνεται να αναγνώρισε τον εγκληματία, που μέχρι τότε είχε διαπράξει τουλάχιστον δύο φόνους, πέρα από τον βιασμό και την απόπειρα δολοφονίας της 8χρονης Saphiro.
Ο εγκληματολόγος Pat Brown υποστήριξε ότι η απόρριψη που “έφαγε” ο Alcala στο τηλεπαιχνίδι ήταν ένας παράγοντας που επιδείνωσε τις διεστραμμένες τάσεις του και εξηγεί εν μέρει και τους φόνους που ακολούθησαν. Στο μυαλό ενός κατά συρροή δολοφόνου αυτής της κατηγορίας ένα τέτοιο συμβάν δεν ξεπερνιέται εύκολα. “Δεν καταλαβαίνουν την απόρριψη. Θεωρούν ότι κάτι δεν πάει καλά με το άλλο άτομο: σκέφτονται “έπαιξε μαζί μου, μου έκανε τη δύσκολη”.
Φόνοι χωρίς υπόπτους
Από το 1977 ως το 1979 ο Alcala διατηρούσε με επιτυχία το διπλό του προφίλ. Για τον έξω κόσμο ήταν ένας γοητευτικός, ευχάριστος τύπος, ένας δραστήριος επαγγελματίας και υπεράνω κάθε υποψίας. Στην πραγματικότητα όμως ήταν ένας “επαγγελματίας ηθοποιός”, που πίσω από όλο αυτό έκρυβε έναν διεστραμμένο βιαστή, που βασάνιζε και δολοφονούσε ανυποψίαστα θύματα το ένα μετά το άλλο.
Πιστός στην παράδοση κάθε κατά συρροή δολοφόνου, είχε και ο Alcala το δικό του κλασσικό μοτίβο. Αφού πρώτα βίαζε και χτυπούσε τα θύματα που επέλεγε, συνήθιζε να τα στραγγαλίζει με κάποιο αντικείμενο ώσπου να χάσουν τις αισθήσεις τους. Όταν εκείνα συνέρχονταν επαναλάμβανε ξανά την διαδικασία μέχρι που “χόρταινε” ο σαδισμός του και τελικά τα σκότωνε.
10 Νοεμβρίου 1977
Το σώμα της 18χρονης Αμερικανίδας Jill Barcomb βρέθηκε πεταμένο σε μια ορεινή τοποθεσία κοντά στο Hollywood. Είχε βιαστεί και στη συνέχεια στραγγαλιστεί με την ζώνη της, ενώ το πρόσωπό της είχε χτυπηθεί άσχημα με μια τεράστια πέτρα. Ο δολοφόνος της τότε ήταν άγνωστος και οι αρχές πιθανολογούσαν ότι πρόκειται για θύμα του Hillside Strangler.
16 Δεκεμβρίου 1977
Η 27χρονη νοσοκόμα Georgia Wixted βρίσκεται νεκρή στο διαμέρισμά της στο Μαλιμπού. Είχε υποστεί αισχρό βιασμό και σοδομισμό, για τα οποία φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκε και ένα σφυρί, που ο δράστης χρησιμοποίησε αργότερα και για να συνθλίψει το κεφάλι της. Είχε επίσης στον λαιμό της σημάδια στραγγαλισμού. Για άλλη μια φορά ο δράστης ήταν άγνωστος.
14 Ιουνίου 1979
Επόμενο θύμα του Alcala που επιβεβαιώθηκε αργότερα ήταν η 21χρονη Jill Parenteau, που είχε δολοφονηθεί με το ίδιο γνωστό μοτίβο μέσα στο διαμέρισμά της. Οι αρχές είχαν βρει δείγμα αίματος του Alcala στο παράθυρο, που προφανώς κόπηκε όταν προσπαθούσε να φύγει. Θεωρήθηκε άμεσα ύποπτος, αλλά οι κατηγορίες για κάποιο λόγο σύντομα ανακλήθηκαν.
24 Ιουνίου 1979
Τον ίδιο μήνα ανακαλύφθηκε και το σώμα της 33χρονης Charlotte Lamb. Το σώμα της βρέθηκε στο πλυσταριό μιας πολυκατοικίας έχοντας βιαστεί, χτυπηθεί και τέλος στραγγαλιστεί με τα κορδόνια των παπουτσιών της.
2 Ιουλίου 1979
Στους πρόποδες των βουνών του Σαν Γκάμπριελ οι αρχές ανακαλύπτουν ό,τι είχε απομείνει από το πτώμα της 12χρονης Robin Samsoe, που είχε παρατηθεί εκεί αρκετές μέρες νωρίτερα και είχε αφεθεί στο έλεος των ζώων της περιοχής.
Το κορίτσι είχε εξαφανιστεί από τις 20 Ιουνίου, όταν ο Alcala την είχε απαγάγει την ώρα που εκείνη πήγαινε στο μάθημα χορού της.
_______________________________
Σύλληψη και δίκες χωρίς τέλος
Η δολοφονία της 12χρονης Samsoe ήταν αυτή που έφερε τελικά στο φως το ειδεχθές εγκληματικό έργο του Rodney Alcala, όταν κάποια στιγμή η αστυνομία βρήκε τυχαία τα σκουλαρίκια του κοριτσιού στο διαμέρισμα που νοίκιαζε στο Σιάτλ. Εκεί που βρέθηκαν και οι εκατοντάδες φωτογραφίες που είχε βγάλει, καθώς και μια τσάντα με διάφορα προσωπικά αντικείμενα, που φαίνεται πως ήταν “λάφυρα” που κρατούσε από τα θύματά του. Υπήρξαν επίσης μάρτυρες που κατέθεσαν ότι είχαν δει τον Alcala να φωτογραφίζει την μικρή στην παραλία κάποιες ώρες πριν την εξαφάνισή της.
Το 1980 ο Alcala κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε θάνατο για τον φόνο της Robin Samsoe, όμως πριν εκτελεστεί η απόφαση ανακλήθηκε. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Καλιφόρνια απέρριψε την θανατική καταδίκη με την δικαιολογία ότι το δικαστήριο γνώριζε το εγκληματικό ιστορικό του κατηγορούμενου με τον βιασμό της Tali Shapiro και προφανώς η κρίση τους θεωρήθηκε “προκατειλημμένη” (;!).
Το 1986 η δίκη του για τον φόνο της Samsoe επαναλήφθηκε και ο Alcala καταδικάστηκε και πάλι σε θάνατο. Και πάλι όμως η απόφαση ανακλήθηκε! Το Εφετείο αναίρεσε την απόφαση της θανατικής ποινής υποστηρίζοντας πως ένας από τους μάρτυρες δεν έπρεπε να καταθέσει καθώς είχε πάθει αμνησία. (…)
Το 2003 και ενώ είχαν ξεκινήσει οι διαδικασίες για νέα δίκη του Alcala, άρχισαν να έρχονται στο φως στοιχεία και για τα υπόλοιπα θύματά του. Δείγμα από το σπέρμα και το αίμα που βρέθηκαν στο μέρος της δολοφονίας δύο άλλων γυναικών ταυτοποιήθηκαν με αυτά του Alcala. Επίσης ένα ακόμα ζευγάρι σκουλαρίκια που είχε στη συλλογή του ανήκε σε ένα από αυτά τα θύματα.
Κάπως έτσι μέχρι το 2006 ο Rodney Alcala επιβεβαιώθηκε ως ο δολοφόνος και των Jill Barcomb, Georgia Wixted, Charlotte Lamb και Jill Parenteau, που οι υποθέσεις τους είχαν παραμείνει άλυτες από την δεκαετία του ’80.
Δικάστηκε ξανά το 2009 για τις πέντε πλέον δολοφονίες του, τους βιασμούς και τις απαγωγές και τον Μάρτιο του 2010 καταδικάστηκε για τρίτη φορά σε θάνατο.
Στην διάρκεια της τελευταίας δίκης ο Alcala προσπάθησε μάταια να το παίξει τρελός αλλάζοντας την φωνή του παριστάνοντας ότι μιλάει με τον δικηγόρο του και τραγουδώντας το κομμάτι “Alice’s Restaurant” του Arlo Guthrie, που λέει: “I wanna kill, I wanna kill, I wanna see blood and gore and guts and veins in my teeth. Eat dead burnt bodies. I mean, kill, kill, kill, kill.”
Το 2010 η αστυνομία έδωσε στην δημοσιότητα 120 φωτογραφίες από το αρχείο του Alcala καλώντας όποιον αναγνωρίσει κάποιο από τα πρόσωπα να βοηθήσει στις έρευνές τους.
Σύντομα ο Alcala συνδέθηκε και με τις δολοφονίες της Ellen Jane Hover και της Cornelia “Michael” Crilley, που διέπραξε το 1971 και 1977 αντίστοιχα στη Νέα Υόρκη. Το 2013 αναγνωρίστηκε σε μια από τις φωτογραφίες του από την αδερφή της και η Christine Thornton, που σύμφωνα με τις πηγές φαίνεται πως είναι άλλο ένα από τα θύματά του.
Ο 77χρονος σήμερα Rodney Alcala κρατείται στην πτέρυγα μελλοθανάτων των περιβόητων φυλακών υψίστης ασφαλείας του San Quentin.
Παρά την θέση στην οποία βρίσκεται, διατηρεί την χειριστική του συμπεριφορά “παίζοντας” συχνά με τους ανακριτές που προσπαθούν να του αποσπάσουν πληροφορίες για τα στοιχεία που ανακαλύπτουν και δηλώνει απαθέστατα αθώος για τα εγκλήματα που του προσάπτουν.
______________________________-___
Ψυχολογικό προφίλ
Συνοψίζοντας η περίπτωση του Rodney Alcala είναι μια περίπτωση ατόμου με αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, που φαίνεται να προκλήθηκε από το αίσθημα απόρριψης και ανασφάλειας που ένιωσε σαν παιδί όταν ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια. Είναι σύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις τα παιδιά να νιώθουν ότι είναι “λίγα” και κανείς δεν τα αγαπά και στην πορεία να αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα εμπιστοσύνης και υγιούς συνύπαρξης στις σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους.
Αυτά τα αρνητικά αισθήματα κατωτερότητας οδήγησαν σταδιακά τον Alcala στην απαξίωση για τα συναισθήματα των άλλων και την επιθυμία να παραβιάζει την ελευθερία τους και να κάνει κακό. Η ανικανότητα να αισθανθεί τύψεις, η ανάγκη για επιβολή και επίδειξη δύναμης, οι εμμονές, οι κινήσεις αποπροσανατολισμού και τα ψέματα προς τους γύρω του είναι χαρακτηριστικά στοιχεία του ψυχολογικού του προβλήματος.
Επόμενες διαγνώσεις που του έγιναν επιβεβαίωσαν ότι συγκεντρώνει και άλλες διαταραχές που συνδέονται με αυτές τις τάσεις συμπεριφοράς, όπως ναρκισσιστική και μεταιχμιακή διαταραχή προσωπικότητας. Επίσης έχει επιδείξει σημάδια ψυχοπάθειας και σεξουαλικού σαδισμού.
