Ένας από τους καλλιτέχνες που τίμησαν και εμπλούτισαν με το ταλέντο τους την αθάνατη περίοδο του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού είναι και ο “Σερ”, Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Ένας κύριος που γεννήθηκε από τον λαό και έντυσε με τη φωνή του το μουσικό αποτύπωμα της αναπτυσσόμενης τότε ελληνικής κοινωνίας.
________________________________________
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου του 1922 στο Περιστέρι της Αθήνας και ήταν το μικρότερο παιδί της οκταμελούς οικογένειάς του.
Μεγάλωσε φτωχικά μπαίνοντας από νεαρή ηλικία στην διαδικασία να δουλεύει για τα προς το ζην. Εργαζόταν ως υδραυλικός, ενώ παράλληλα εξασκούταν και στην κιθάρα, αφού η μουσική ήταν ανέκαθεν η μεγάλη του αγάπη.
Το 1937, σε ηλικία 15 ετών, βρέθηκε σε ένα μικρό ταβερνάκι της πρωτεύουσας, όπου έπαιζαν οι τρεις κορυφαίοι καλλιτέχνες του τότε ελληνικού πενταγράμμου, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Μανώλης Χιώτης και ο Στράτος Παγιουμτζής. Εκείνη η βραδιά ήταν αρκετή για να λατρέψει ο έφηβος Γρηγόρης το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι.
Το 1945 ξεκίνησε να υπηρετεί την θητεία του στον στρατό και το 1947 στάλθηκε στη Μακρόνησο αναλαμβάνοντας ουσιαστικά την διασκέδαση των αξιωματικών του στρατοπέδου παίζοντας μουσική. Την περίοδο που ο Μπιθικώτσης βρισκόταν στη Μακρόνησο το μουσικό του ταλέντο εξελίχθηκε περισσότερο από ποτέ και το 1949, σε ηλικία 27 ετών, έγραψε και το πρώτο δικό του τραγούδι “Το καντήλι τρεμοσβήνει” (σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη και πρώτη ερμηνεία από τον Μάρκο Βαμβακάρη).
Έναν χρόνο αργότερα, όταν ήταν στρατιώτης μεταγωγών, γνώρισε τον τότε πολιτικό κρατούμενο Μίκη Θεοδωράκη, με τον οποίο έμελλε από τότε κιόλας να τους ενώσει μια μακρά συνεργασία και φιλία.
Από την σύνθεση στο τραγούδι και την επιτυχία
Αρχικά λοιπόν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ήταν ένας ταλαντούχος ανερχόμενος συνθέτης και μπουζουκτσής. Την ιδιότητα του τραγουδιστή, που τον καθιέρωσε μέχρι σήμερα, την απέκτησε σχεδόν συγκυριακά.
Κάποια στιγμή ο Γιάννης Παπαδόπουλος ζήτησε από τον Μπιθικώτση να γράψει τη μουσική για το τραγούδι “Τρελοκόριτσο”, που είχε γράψει για την αγαπημένη του, Πόλυ Πάνου. Το αφεντικό του στο μαγαζί που δούλευε τον άκουσε να τραγουδάει την ώρα που προβάριζε το τραγούδι και ενθουσιασμένος του είπε “Εσύ θα το πεις το τραγούδι!”.
Και πράγματι ο Μπιθικώτσης τραγούδησε εκείνο το βράδυ ο ίδιος το “Τρελοκόριτσο” προκαλώντας χαμό στο μαγαζί.
Σύντομα το τραγούδι με την ερμηνεία του έγινε σουξέ και με προτροπή του Παπαδόπουλου, ο Μπιθικώτσης βρέθηκε σύντομα στο στούντιο να ηχογραφεί το γνωστό λαϊκό άσμα.
Από τότε το όνομα του Γρηγόρη Μπιθικώτση κατοχυρώθηκε ανάμεσα στους πιο ταλαντούχους και αξιομνημόνευτους καλλιτέχνες της εθνικής μας μουσικής παρακαταθήκης.
Ως συνθέτης ο Μπιθικώτσης δημιούργησε περισσότερα από 200 τραγούδια, πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες. Χαρακτηριστικά από αυτά είναι τα: “Του Βοτανικού ο μάγκας”, “Είμαι αϊτός χωρίς φτερά”, “Επίσημη αγαπημένη”, “Τρελοκόριτσο”, “Στου Μπελαμή το ουζερί”, “Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα”, “Σε τούτο το στενό” και πλήθος άλλων.
Η συνεργασία του με τον φίλο του, Μίκη Θεοδωράκη, γέννησε κάποια από τα καλύτερα τραγούδια του, με αποκορύφωμα την ερμηνεία του στον “Επιτάφιο”, που μνημονεύεται με θαυμασμό μέχρι σήμερα. Αξιοσημείωτη ήταν και η ερμηνεία του στο “Άξιον Εστί” των Οδυσσέα Ελύτη και Μίκη Θεοδωράκη επίσης.
Με μεράκι και επιτυχία ερμήνευσε επίσης τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη, του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Μητσάκη, του Γιάννη Παπαϊωάννου, του Άκη Πάνου και του Μάνου Χατζιδάκι. Σημαντικές ήταν και οι συνεργασίες του με τους Σταύρο Ξαρχάκο, Δήμο Μούτση και Τάσο Λειβαδίτη.
Η δισκογραφία του “Σερ” μετράει πάνω από 20 προσωπικούς δίσκους και άλλες τόσες συμμετοχές σε δίσκους άλλων σημαντικών καλλιτεχνών και συλλογές.
Απέκτησε το προσωνύμιο “Σερ” (“κύριος), όταν ο γνωστός χρονογράφος δημοσιογράφος, Δημήτρης Ψαθάς, τον αποκάλεσε “Σερ Μπίθι” σε ένα σχετικό χρονογράφημά του στα Νέα, εμπνευσμένος από τον στίχο ενός τραγουδιού του “μια βαθιά υπόκλιση, ένα χειροφίλημα”.
Την περίοδο που στην εξουσία της χώρας ανέβηκε η Δικτατορία των Συνταγματαρχών, στις 13 Ιουλίου του 1967, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης μαζί με την Βίκυ Μοσχολιού τραγούδησαν σε πρώτη εκτέλεση τον “Ύμνο της 21ης Απριλίου” στο κέντρο “Δειλινά”. Ο Θεοδωράκης τότε του είχε στείλει μια επιστολή ζητώντας του να μην το κάνει, όμως ο συνθέτης έκανε την επιλογή του με γνώμονα την ανάγκη για ηρεμία και έννοια μόνο για το μέλλον.
Παρόλο που αυτή η πράξη του για κάποιους μπορεί να φαντάζει κατακριτέα, ο ελληνικός λαός δεν κατηγόρησε ποτέ τον Μπιθικώτση για τίποτε, αντιθέτως τον θεωρούσε ανέκαθεν έναν από τους πιο αξιοπρεπείς μάγκες της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Τον Ιανουάριο του 2003 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, με το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα, καθώς και με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών.
Προς τιμήν του έγιναν συναυλίες ακόμα και πριν τον θάνατό του, με γνωστότερες αυτή του 1997 για τα 50 χρόνια προσφοράς του στο λαϊκό τραγούδι και αυτή του 2002 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, που διοργανώθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού, με πρωτοβουλία του Γιώργου Νταλάρα και συμμετοχή πολλών σημαντικών καλλιτεχνών.
___________________________________
Ένα όμορφο αμάξι με δυό άλογα
Όσον αφορά την προσωπική του ζωή, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης παντρεύτηκε δύο φορές και απέκτησε 3 παιδιά. Ένας από τους γιους του λέγεται επίσης Γρηγόρης Μπιθικώτσης και είναι επίσης τραγουδιστής. Γνωστό στοιχείο για τον μεγάλο καλλιτέχνη είναι και ότι υπήρξε πιστός υποστηρικτής του Παναθηναϊκού.
Ο “Σερ” έφυγε από τη ζωή μετά από μια περίοδο νοσηλείας στις 7 Απριλίου του 2005 σε ηλικία 82 ετών.
Στην κηδεία του έγινε πραγματικότητα ο γνωστός στίχος τραγουδιού του “Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα, να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω. /Το ένα τ’ άλογο να είναι άσπρο, όπως τα όνειρα που έκανα παιδί. Το άλλο τ’ άλογο να είναι μαύρο, σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή”.
Στην ακολουθία του τελευταίου του αποχαιρετισμού υπήρχε και μια άμαξα με ένα άσπρο και ένα μαύρο άλογο.