Η πρώτη μου επαφή και επικοινωνία με την Ανδριάνα έγινε μέσω κοινωνικών δικτύων, πριν πολλά χρόνια, όταν ακόμα εκείνη ήταν στο λύκειο. Ξεχώρισα εξ αρχής σε εκείνη το χιούμορ της αλλά και τον δυναμισμό που εκπέμπει. Στοιχεία τα οποία έχει διατηρήσει και εξελίξει μέχρι σήμερα.

Η Ανδριάνα είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας & Επικοινωνιών του Πανεπιστημίου Αιγαίου, αλλά εδώ και καιρό είναι έμπορος ηλεκτρολογικού υλικού.

Όχι δεν είχε κάποιο σχετικό χόμπι, ούτε προέκυψε μια νέα και καινοτόμος ιδέα στην οποία επένδυσε. Τόλμησε να κάνει αυτό που άλλοι στην ηλικία της (26 ετών) απεύχονται: ανέλαβε την οικογενειακή επιχείρηση.

Ας μάθουμε λοιπόν περισσότερα για εκείνη και όσα κάνει σήμερα.

Ανδριάνα, θα μπω κατευθείαν στο ζουμί της ιστορίας. Πως πήρες την απόφαση να αναλάβεις την επιχείρηση των γονιών σου;

Η απάντηση βρίσκεται στην αρχαιοελληνική παροιμία
«Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον.»

Από 9 μηνών μεγάλωσα στο πρώτο κατάστημα των γονιών μου και από μικρή ηλικία θυμάμαι τον εαυτό μου να τριγυρίζει ανάμεσα στα ηλεκτρολογικά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τα αγαπήσω.

Επομένως, πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου θεωρούσα δεδομένο πως κάποια στιγμή θα ασχοληθώ μ’ αυτό, ανεξαρτήτως των σπουδών μου.

Από την εμπειρία σου μέχρι σήμερα, θεωρείς ότι είναι εύκολο για μια νεαρή γυναίκα να μπει στον επιχειρηματικό στίβο;

Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δε φαντάζεσαι τη πίεση, την ευθύνη και τις υποχρεώσεις που πρέπει να αναλάβεις. Με υπομονήεπιμονή και στήριξη από άτομα που βρίσκονται ήδη στο χώρο και σαφώς κατέχουν περισσότερες γνώσεις και εμπειρία από εσένα, όλα σιγά σιγά παίρνουν το δρόμο τους.

Το γεγονός ότι ανέλαβες την οικογενειακή επιχείρηση, δεν σου προκάλεσε επιπρόσθετο άγχος για το αν θα καταφέρεις να ανταποκριθείς στις προσδοκίες και τις απαιτήσεις;

Στην αρχή το είδα σαν πρόκληση, γεγονός που με πάθιασε αρκετά. Αυτό δε κράτησε πολύ όμως. Πέρα από το ότι σαν άτομο είμαι αγχώδες, όταν ξαφνικά βρέθηκα αντιμέτωπη με όλες τις ευθύνες που έπρεπε να φέρω εις πέρας καθημερινά λύγισα.

ΤΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΚΑΤΙ «ΕΤΟΙΜΟ», ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΩΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟ, ΣΟΥ ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΓΧΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙΣ.

Θεωρείται πλέον καθαρά προσωπική υπόθεση. Μ’ ένα καλό σχεδιασμό, υπομονή και σκληρή δουλειά καταφέρνεις να διατηρήσεις τις υπάρχουσες σταθερές σου και να θέσεις νέους επαγγελματικούς στόχους.

Πόσο δημιουργικό είναι να αναλαμβάνεις κάτι που έχει ξεκινήσει κάποιος άλλος και το διατηρούσε «αναλλοίωτο» τόσα χρόνια;

Το να αναλαμβάνεις μια οικογενειακή επιχείρηση, από μόνο του δεν είναι δημιουργικό. Οι νέες ιδέες, η ενεργητικότητα και η διάθεση να εξελίξεις αυτό που πήρες σαν παρακαταθήκη, το καθιστά δημιουργικό.

Παρατηρείται τελευταία ότι οι άνεργοι νέοι αναλαμβάνουν τις επιχειρήσεις των γονιών τους ενώ πριν μερικά χρόνια οι περισσότεροι ήταν πρόθυμοι να περιμένουν την δική τους ευκαιρία. Πιστεύεις ότι η συνεχώς αυξανόμενη ανεργία πίεσε τις καταστάσεις ή άλλαξε κάτι στην κοινωνία;

Μεταξύ μας, ανέκαθεν το όνειρο κάθε Έλληνα ήταν να έχει τη δική του επιχείρηση, τα όρια έχουν στενέψει πλέον όμως.

Η αυξανόμενη ανεργία πολλές φορές μας προτρέπει να κάνουμε πιο ασφαλείς επιλογές. Με το να αναλάβει κάποιος μια οικογενειακή επιχείρηση νιώθει μεγαλύτερη ασφάλεια διότι του είναι γνώριμο το αντικείμενο της επιχείρησης αλλά και του παρέχονται στη διάθεση του, το εμπόρευμα, το «στρωμένο» πελατολόγιο, η καλή συνεργασία και εμπιστοσύνη με τους προμηθευτές καθώς και ο εξοπλισμός και πιθανώς και το οίκημα.

Το ζητούμενο όμως είναι η επιλογή να γίνει επειδή όντως αγαπάνε αυτή τη δουλειά και το να μη το κάνουν από αδυναμία και ανασφάλεια.

Στην πόλη μας, που τα ποσοστά ανεργίας των νέων είναι από τα υψηλότερα της Ελλάδας, ακούγεται πως οι εργασιακές συνθήκες δεν είναι και οι καλύτερες. Αν, σήμερα, σου έδινε κάποιος την επιλογή να απασχοληθείς σε άλλη επιχείρηση ή να αναλάβεις την οικογενειακή επιχείρηση, τι θα επέλεγες και γιατί;

Μπορεί στο πίσω μέρος του μυαλού μου να είχα πάντα ότι θα ασχοληθώ με την οικογενειακή επιχείρηση, παρόλα αυτά ο πατέρας μου πάντα έλεγε: «Για να έρθεις στο μαγαζί και να το παίξεις αφεντικό, θα πρέπει να πας πρώτα αλλού για δουλειά ώστε να βιώσεις τι σημαίνει να είσαι υπάλληλος» (επισυνάπτοντας διάφορες καταστάσεις, συμπεριφορές και δυσκολίες που ενδεχομένως θα προκύψουν).

Αυτό το επιχείρησα πριν δυόμιση χρόνια που βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη για εύρεση εργασίας. Για να μη μακρηγορώ, ήταν το πιο σημαντικό μάθημα της μέχρι τώρα ζωής μου, παρέχοντάς μου περισσότερα εφόδια για να ωριμάσω τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά, δίνοντας μου παράλληλα την ευκαιρία να τεστάρω τις δυνατότητες και τα όρια μου, ώστε να γυρίσω πιο συνειδητοποιημένη, με μεγαλύτερη συνέπεια και επαγγελματισμό για να αναλάβω την οικογενειακή επιχείρηση.

Έχεις παρατηρήσει περίεργες συμπεριφορές από τους πελάτες, τους συνεργάτες ή τους προμηθευτές σου λόγω ηλικίας ή φύλου;

Δυστυχώς, λόγω του φύλλου και της ηλικίας, αρκετές φορές είχα να αντιμετωπίσω προκαταλήψεις και υποτίμηση, στον για πολλούς ανδροκρατούμενο κόσμο των ηλεκτρολογικών και του εμπορίου.

Με εμπιστοσύνη όμως στις γνώσεις, τις οποίες πρέπει να εμπλουτίζεις συνεχώς, και τις δυνατότητες σου, εμπνέεις εμπιστοσύνη και στους γύρους σου.Εν μέρει, θεωρώ ότι μέχρι στιγμής τα έχω καταφέρει.

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΦΥΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕιΣ, ΕΞΑΛΛΟΥ.

Οι φίλοι σου πως αντέδρασαν όταν τους ανακοίνωσες την απόφασή σου να γίνεις επιχειρηματίας;

Η απόφαση το να γίνω επιχειρηματίας αναλαμβάνοντας την οικογενειακή επιχείρηση, συνάμα σήμαινε και το να γυρίσω πίσω στο Βόλο. Όταν πάρθηκε η απόφαση αυτή και τους το ανακοίνωσα, χάρηκαν (ή τουλάχιστον έτσι με άφησαν να πιστεύω) και με στήριξαν πραγματικά.

Τι θα έλεγες σε κάποια γυναίκα που σκέφτεται να ξεκινήσει την δική της επιχείρηση;

Αν πραγματικά πιστεύουν ότι αυτό είναι που θέλουν και όταν προβούν σ’ αυτό το εγχείρημα θα νιώσουν χαρούμενες, ευτυχισμένες και πιο ενεργές, να το τολμήσουν.

Σαφώς, δεν είναι εύκολο και πρέπει να είναι προετοιμασμένες για πιθανές απογοητεύσεις αλλά ο δρόμος για να επιτύχεις ένα στόχο, ποτέ δεν είναι εύκολος. Θα πρέπει να αφοπλιστούν με δύναμη και κουράγιο και το πιθανότερο είναι να χρειαστεί να αναπροσαρμόσουν τη μέχρι τώρα καθημερινότητα τους, λόγω των υποχρεώσεων που δημιουργούνται.

Η σκληρή δουλειά και η αφοσίωση στο αντικείμενο, θα έχει θετικά αποτελέσματα και θα ικανοποιηθούν εξίσου ηθικά, όσο και ψυχικά.

Όσοι διαβάσουν αυτή την συνέντευξη ποιο μήνυμα θα ήθελες να πάρουν από εσένα;

Σχετικά με το αν πρόκειται να αναλάβουν την οικογενειακή επιχείρηση ή να ανοίξουν τη δική τους, θα πρέπει να γνωρίζουν εξ’ αρχής ότι μπορεί να αποδειχθεί μια δύσκολη υπόθεση και γι’ αυτό θα πρέπει να ιεραρχήσουν τα θέλω τους και να επανεξετάσουν όλους τους παράγοντες. Τέλος, να είναι υπομονετικοί και ταυτόχρονα δημιουργικοί, να αγαπήσουν και να πονέσουν την επιχείρηση τους.

Μακάρι αυτή η κουβέντα που είχαμε να τους δώσει ακόμα ένα κίνητρο και να δούμε σύντομα να γίνονται κι άλλα πράγματα στην πόλη. Είναι σημαντικό να βλέπουμε ότι ο καθένας γύρω μας μπορεί να μας δώσει ένα μάθημα και μια συμβουλή.
Σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας λίγα πράγματα για σένα και εύχομαι να συνεχίσεις έτσι δυναμικά όπως ξεκίνησες! 
Κοινοποιήστε
Διαμαντούλα Χατζηαντωνίου
Απόφοιτη ΙΕΚ Οικονομίας & Διοίκησης και πιστοποιημένη Δημοσιογράφος διαδικτύου, με συμμετοχές σε πολλά σεμινάρια ποικίλου ενδιαφέροντος και κατευθύνσεως. Έχει λάβει το πρώτο βραβείο ποίησης στην Θεσσαλία, σε μαθητικό διαγωνισμό. Δραστηριοποιήθηκε, μεταξύ άλλων, ως ραδιοφωνική παραγωγός, αρθρογράφος καλλιτεχνικών ειδήσεων και ερασιτέχνης ηθοποιός. Θρέφει μεγάλη αγάπη για τις τέχνες, την φύση, την φιλοσοφία και την ψυχολογία ενώ αφιερώνει αρκετό χρόνο σε θέματα κοινωνικής και ιστορικής φύσεως. Αγαπημένη της ερώτηση: Γιατί; Αγαπημένο μότο: Αξίζει να βρίσκεις λόγους να γελάς