Ο Χρόνης Ξυπολιάς, με καταγωγή από τον Πειραιά, είναι διπλωματούχος μηχανολόγος μηχανικός με 20ετή καριέρα στον ιδιωτικό τομέα ως στέλεχος πωλήσεων σε ελληνικές και πολυεθνικές εταιρίες. Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται με επιτυχία ως ασφαλιστικός και επενδυτικός σύμβουλος, ενώ επίσης είναι παντρεμένος και πατέρας δύο αγοριών.
Ένας καταξιωμένος επαγγελματίας και οικογενειάρχης, που δεν είχε ιδιαίτερες βλέψεις στη συγγραφή, ώσπου μια οικογενειακή του ιστορία τον ενέπνευσε. Μια εμπειρία από τα ναυτικά ταξίδια του πατέρα του τη δεκαετία του ’50 έγινε αφορμή να ξεκινήσει μια έρευνα-ταξίδι στο χρόνο, να συλλέξει πραγματικές πληροφορίες και να δημιουργήσει το πρώτο βιβλίο του, “Νονός απ’τα κύματα”.
Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, φόρος τιμής σε ένα αγαπημένο πρόσωπο, ένα συγγραφικό διαμαντάκι γεμάτο θάλασσα, ιστορία, εικόνες και συναισθήματα μιας άλλης εποχής.
Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του πρώτου του δημιουργήματος, κάναμε μια πολύ ενδιαφέρουσα και χορταστική συζήτηση, μέρος της οποίας θα διαβάσετε παρακάτω.
________________________________
“Νονός από τα κύματα”, μια αληθινή ναυτική ιστορία που γνωρίζετε προσωπικά. Πείτε μας λοιπόν πως προέκυψε αυτό το πρώτο σας βιβλίο.
Αυτό το βιβλίο ξεκίνησε ουσιαστικά από μια εσωτερική μου ανάγκη, επειδή είχα μια πολύ καλή σχέση με τον πατέρα μου, τον οποίο έχασα το 2014. Είχα πολλές αναμνήσεις από εκείνον και μια από αυτές, που μου ανεφέρε κάποιες φορές όταν ήταν ακόμα καλά, γιατί είχε πάθει αλτσχάιμερ τα τελευταία χρόνια, ήταν αυτό το γεγονός. Από τη δεκαετία του ’90 το θυμάμαι, όταν ήμουν κι εγώ στο στρατό και μιλούσαμε για το Ναυτικό κτλ.
Μου είχε πει ότι είχε βαφτίσει ένα παιδί όταν ήταν έφεδρος αξιωματικός στο τότε Βασιλικό Ναυτικό, το 1954. Και από ‘κει ορμώμενος, επειδή ήθελα να αφιερώσω κάτι στη μνήμη του, πήρα την απόφαση να το γράψω. Και το εμπλούτισα, γιατί σαν ιστορία δεν είναι πολύ μακροσκελής. Ήταν όμως ένα γεγονός συναρπαστικό, γιατί δεν το ήξερε κανείς πέρα από το πλήρωμα, δεν είχε μαθευτεί. Αυτή λοιπόν την ιστορία θεώρησα και μια ευκαιρία για να κάνω μια αποτύπωση της ζωής και των ηθών τη δεκαετία του ’50 σε ένα απομονωμένο τότε νησί.
Το να κάνετε λοιπόν το πρώτο σας βιβλίο ήταν περισσότερο η ανάγκη να δημιουργήσετε κάτι στη μνήμη του πατέρα σας ή μια γενικότερη επιθυμία σας να γράψετε ένα βιβλίο;
Ήταν συνδυασμός των δύο. Πήρα την αφορμή από αυτό και λέω να δοκιμάσω. Δεν σκεφτόμουν ότι θα έγραφα ένα βιβλίο οπωσδήποτε, αλλά επειδή διάβαζα πολύ από μικρός, υπήρξε αυτή η αφορμή να ξεκινήσω και να δω πως θα βγει. Στην πορεία είδα ότι μου άρεσε και μπορώ να το κάνω.
Μιας και περιείχε και ένα προσωπικό σας κομμάτι όλο αυτό, ποιά ήταν η αγαπημένη σας στιγμή κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του βιβλίου;
Ήταν συναρπαστικό για μένα το γεγονός ότι μετά από τόσα χρόνια βρήκα μια ολόκληρη γυναίκα πλέον πάνω από 60 ετών, που είχε βαπτίσει κάποτε ο πατέρας μου.
Πήγα και βρήκα την ίδια, έκανα ταξίδι και πήγα στη πηγή. Ήταν μια άγνωστη και ξεχασμένη ιστορία και την ανασκάλεψα. Αυτό το γεγονός με συνάρπασε και ήθελα όντως να κάνω αυτό το βιβλίο. Είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.
Πολύ ενδιαφέρον! Κάνατε κανονική έρευνα δηλαδή.
Ναι, έγινε έρευνα. Ταξίδεψα στη Δονούσα και βρήκα την κυρία αυτή, ήταν συγκινητικές οι στιγμές όταν γνωριστήκαμε, μοναδικές. Μου είπε “μου φαίνεται σαν ψέματα που σε βλέπω, γιατί δεν είχα δει τον νονό μου ποτέ”. Το είχε ξεχάσει κι αυτή πλέον, η ιστορία αυτή έγινε πριν 60 χρόνια.
Έκανα παράλληλα και μια αναδρομή στη δεκαετία του ’50 και αποτυπώνεται και το κλίμα εκείνης της εποχής, ακόμα και πολιτικά δρώμενα και πρόσωπα.
Αφού μπήκατε και στη διαδικασία να ερευνήσετε αρκετά εκείνη την εποχή, την κοινωνία του ’50, σε σύγκριση με τη δική μας εποχή που ζούμε και ξέρουμε, ποιά θα λέγατε ότι είναι η μεγαλύτερη διαφορά τους;
Εκείνη την εποχή η Ελλάδα είχε βγει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Εμφύλιο, ήταν μια χώρα εξαθλιωμένη, όπου υπήρχε μεγάλη φτώχεια και οι άνθρωποι δεν είχαν πράγματα που σήμερα θεωρούνται δεδομένα.
Η μεγάλη διαφορά είναι ότι εκείνη την εποχή ο κόσμος ήταν πιο “δεμένος” και υπήρχε αυτό που λέμε “μπέσα”. Είναι μια έννοια που περιλαμβάνει την ειλικρίνεια, την αξιοπρέπεια, την εντιμότητα και φυσικά τη γνώση και τη λογική.
Γιατί για να μετράει ο λόγος σου, πρέπει να είσαι και ικανός να τον κρατήσεις.
Φαίνεται και από τους χαρακτήρες στο βιβλίο ότι οι άνθρωποι εκεί (στη Χίο) είχαν ψηλά στη ζωή τους την οικογένεια και τον λόγο τους, την τιμή τους. Και πόσο μάλλον όταν επρόκειτο για τον νοικοκύρη, τον αρχηγό τότε της οικογένειας.
Εκείνη την εποχή υπήρχε ότι η γυναίκα ήταν λίγο πιο πίσω, αλλά αυτό ήταν τότε ουσιαστικά και στη νοοτροπία ενός κοριτσιού. Ο καθένας είχε τον ρόλο του και δεν είχαν πρόβλημα με αυτό. Αυτό άλλαξε πλέον σήμερα και καλώς άλλαξε, αλλά τότε δεν υπήρχε αυτή η αντιπαλότητα ανδρών-γυναικών και υπήρχαν πιο αληθινές σχέσεις, πιο έντιμες. Ήταν μια εποχή πιο αγνή, με πολύ πιο σκληρή δουλειά, χωρίς τεχνολογία, με τα καλά της και τα κακά της σε σχέση με τη σημερινή.
Άρα κατά έναν τρόπο μπορούμε να πούμε ότι ο λιγότερο αγνός και απλός τρόπος ζωής διχάζει τους ανθρώπους και φέρνει ακόμα και τα φύλα μεταξύ μας σε αναίτια συχνά αντιπαλότητα;
Ναι, έχουμε φύγει πολύ από εκείνα τα απλά, καλά πράγματα. Εκείνη την εποχή ο κόσμος ασχολούταν με την επιβίωσή του και σε συνθήκες πραγματικά δύσκολες. Η Δονούσα ειδικά της εποχής εκείνης ήταν ένα απομονωμένο νησί που στερούταν πολλά. Ακόμη και εδώ στον Πειραιά τότε οι συνθήκες ήταν δύσκολες. Τα λεφτά ήταν λίγα και έβγαιναν με κόπο, όπως είναι και σήμερα βέβαια, αλλά τότε υπήρχε σεβασμός, οι οικογένειες ήταν πολύ πιο δεμένες, οι άνθρωποι ήταν πιο κοντά ο ένας στον άλλο στις γειτονιές, όλοι για όλους.
Να σας πω μια διαφορά; Ο κόσμος τότε, σε αντίθεση με τώρα, είχε ελπίδα, είχε όραμα. Και έτσι σιγά-σιγά ήρθε η ανάπτυξη στην Ελλάδα.
Είχαν άλλωστε πρόσφατα βγει από πόλεμο, δεν θα μπορούσαν παρά να βλέπουν με αισιοδοξία όλα όσα μπορούσαν να έχουν αφού τελείωσε αυτό. Είχαν κίνητρο.
Έτσι! Ο κόσμος είχε όρεξη για ζωή, όρεξη για να δημιουργήσει.
Αυτά τα καλά στοιχεία εκείνης της εποχής σε σχέση με τη σημερινή είναι μέσα στο μήνυμα και στο συναίσθημα που θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες του βιβλίου;
Ναι, είναι μέσα. Ο κόσμος πίστευε τότε. Και η πίστη, άσχετα αν το βλέπουμε θρησκευτικά, είναι μια δύναμη για τον άνθρωπο και ο κόσμος βασιζόταν σ’αυτή τη δύναμη και την τιμούσε. Ο κυβερνήτης του πλοίου είχε μια θεόσταλτη έμπνευση και είπε “Θέλω να κάνω κάτι για το νησί, γιατί ο Άγιος Νικόλαος με έφερε εδώ και βρήκα καταφύγιο”. Τέτοια πράξη δεν γίνεται εύκολα σήμερα. Βάπτισε ένα παιδί για να ανταποδώσει στην καλή τύχη που τον έφερε στο νησί.
Αυτό το μήνυμα θέλω να περάσω, ότι οι άνθρωποι είχανε αξίες, είχανε πίστη, ειλικρίνεια, ευγένεια, φιλοξενία. Διψούσανε για επαφές με τους γύρω τους, ήταν πιο δεμένοι μεταξύ τους. Σήμερα δεν δίνουμε σημασία στον διπλανό μας.
Πέρα λοιπόν από την προσωπική ιστορία με τον πατέρα σας, ανοίξατε ένα κεφάλαιο που περιέχει πολλά.
Ναι, περιέχει πολλά. Η μπέσα έχει λείψει πλέον από την Ελλάδα και από τους πολιτικούς μας. Παρότι ο κόσμος τότε μπήκε κάτω από τη σκιά του αμερικανικού παράγοντα, οι πολιτικοί δεν ήταν ακόμη τόσο “διεφθαρμένοι”. Το κλίμα ήταν διαφορετικό και η κοινωνία βάδιζε καλύτερα.
Τροφή για σκέψη όλα αυτά. Όσο μαθαίνουμε την ιστορία μας, καταλαβαίνουμε και πράγματα για το τώρα. Έχουμε χάσει το όριο.
Έχουμε χάσει το όριο, ακριβώς. Και σίγουρα η κοινωνία τότε δεν ήταν σε όλα καλή, αλλά δεν υπήρχαν αυτές οι ακρότητες που υπάρχουν σήμερα. Ο κόσμος πλέον δεν σέβεται τίποτα.
Μια γεύση από όλα αυτά θα πάρουμε λοιπόν από το πρώτο βιβλίο σας, που είμαι σίγουρη μπορεί να τραβήξει πολλών το ενδιαφέρον. Υπάρχει κάποια ιδέα και για επόμενο βιβλίο;
Υπάρχει ναι. Δεν το έχω ξεκινήσει ακόμα, θέλω πρώτα να μαζέψω το υλικό και θα κάνει μερικά χρόνια να ολοκληρωθεί. Σκέφτομαι για ένα μυθιστόρημα που θα ξεκινάει από πολύ παλιά στην ιστορία και θα φτάνει στο σήμερα, μια ιστορική μυθοπλασία. Θα είναι ενδιαφέρον. Αλλά πρέπει να διαβάσω πολύ, να ψάξω.
Πάντως καταλαβαίνουμε ότι και τα βιβλία που εσάς σας αρέσει να διαβάζετε είναι κυρίως ιστορικά ή σχετικά με την ιστορία;
Ναι, κυρίως ιστορικά μυθιστορήματα διάβαζα πάντα, αλλά και άλλα βιβλία, με κοινό στοιχείο την περιπέτεια, προς τη λογοτεχνία του φανταστικού. Μ’ αρέσει όντως η ιστορία και μ’αρέσει πολύ να διαβάζω για άγνωστα κομμάτια της ιστορίας.
Για να επιστρέψουμε κλείνοντας στο βιβλίο σας, θέλετε να μας πείτε τα σημεία πώλησης, όπου μπορεί να το προμηθευτεί όποιος ενδιαφέρεται;
Βέβαια. Το βιβλίο κυκλοφόρησε από τέλη Ιουλίου από τις Εκδόσεις Λεξίτυπον και μπορείτε να το βρείτε στο φυσικό κατάστημα “Σπόρος” στην Αθήνα και ηλεκτρονικά στις Εκδόσεις Λεξίτυπον και στο βιβλιοπωλείο “Πολιτεία”.
Σας ευχαριστώ για την ωραία κουβέντα και για όσα μοιραστήκατε μαζί μας! Καλή συνέχεια!
Βρείτε το βιβλίο “Νονός απ’τα κύματα”:
Βιβλιοπωλείο “Σπόρος” – Βιβλιοπωλείο “Πολιτεία” – Εκδόσεις Λεξίτυπον
Για περισσότερα σχετικά με το βιβλίο και τον συγγραφέα: Νονός απ’τα κύματα στο facebook
Email: xronis2012@gmail.com