Με την προσάρτηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα
αυξήθηκε τόσο η εδαφική επικράτεια του νεοσύστατου κράτους όσο και τα όρια της εσωτερικής αγοράς, ενώ ενισχύθηκε σημαντικά η αγροτική οικονομία της χώρας, η οποία αποτέλεσε υπολογίσιμο πολιτικό και οικονομικό παράγοντα, που κυριάρχησε στην πολιτική σκηνή της χώρας στα χρόνια που ακολούθησαν.
Το πρώτο κεφάλαιο της σύγχρονης ιστορίας της πόλης άρχισε να γράφεται μόλις 3 χρόνια μετά την επανάσταση της Μακρινίτσας όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο Charles Ogle. Ο θάνατός του επηρέασε κατά πολύ την στάση της Ευρώπης απέναντι στον αγώνα της απελευθέρωσης της Θεσσαλίας.
Κάπως έτσι, φτάνουμε στις Συνθήκες του Βερολίνου και της Κωνσταντινούπολης που αποτέλεσαν σωτήριες για την Θεσσαλία και την Ήπειρο.
Έτσι, ύστερα από πολλές διπλωματικές και πολεμικές ενέργειες, πραγματοποιήθηκε η προσάρτηση της Θεσσαλίας στο νέο ελληνικό κράτος.
Στις 2 Νοεμβρίου 1881, ο ελληνικός στρατός μπήκε στον Βόλο, εκκενώθηκε η πόλη από τους Τούρκους -μετά από σχεδόν πέντε αιώνες- και η περιοχή έγινε επίσημα και πάλι ελληνική.
Δείτε επίσης:
Charles Ogle – Ο δημοσιογράφος που παρέδωσε ψυχή και σώμα στον απελευθερωτικό αγώνα της Θεσσαλίας
Η πόλη εκείνη την περίοδο είχε πληθυσμό περίπου 5.000 κατοίκων. Απέκτησε μορφή, ρόλο και θέση, παραλαμβάνοντας την σκυτάλη από τους Πηλιορείτες, που λόγω της ευνοϊκής θέσης του Πηλίου, έλαβαν προνόμια από το καθεστώς των Οθωμανών και κατάφεραν να το εξελίξουν σε ένα από τα σημαντικότερα πρώτα βιομηχανικά και πνευματικά κέντρα.
Την ίδια κιόλας περίοδο ιδρύθηκε η Λιμενική Επιτροπή και το Λιμενικό Ταμείο Βόλου ενώ ένα χρόνο μετά μετακλήθηκε Γαλλική Τεχνική Αποστολή, υπό τον αρχιμηχανικό Alfred Rondel για την επιμόρφωση των Ελλήνων τεχνικών και την αρτιότερη κατάρτιση των μελετών για το λιμάνι της πόλης.
Η παράδοση των τεχνών και των γραμμάτων σε συνδυασμό με το λιμάνι και τα κεφάλαια που έριξαν στην περιοχή διάφοροι επενδυτές, έφεραν την ραγδαία εξέλιξη της πόλης με κύριες κατευθύνσεις το εμπόριο και την βιομηχανία.
Βρισκόμαστε 140 χρόνια μετά, σε μια πόλη που έζησε μεγάλες δόξες ως εργατούπολη με σημαντικές βιομηχανίες και βιοτεχνίες να εξελίσσονται και να παρασέρνουν στην δίνη της εξέλιξης, την ανάπτυξη του αστικού περιβάλλοντος που γνωρίζουμε σήμερα.
Δυστυχώς, ελάχιστες πλέον από αυτές συνεχίζουν να λειτουργούν στην περιοχή, γεγονός που μετέτρεψε τον Βόλο από εργατούπολη σε ανεργούπολη, αφού με το κλείσιμο των μονάδων έκλεισε σταδιακά και η στρόφιγγα της ροής των χρημάτων στην αγορά ενώ παράλληλα υποβαθμίστηκε η εμπορική αξία του λιμανιού στην τοπική παραγωγή.
Ο Βόλος βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε μεταβατικό στάδιο και πλέον εστιάζει περισσότερο στον τομέα της υπηρεσίας, των τεχνών και των γραμμάτων.
Η αλήθεια είναι πως η μεγάλη πληγή της βιομηχανίας, έφερε μεγάλες αλλαγές στις συνήθειες, τα δεδομένα και τους ρυθμούς της πόλης αλλά μπορεί να πει κάποιος ότι είναι το εφαλτήριο για το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας της.
Ας ελπίσουμε ότι θα γράψουμε όλοι μαζί όμορφα πράγματα σε αυτό!