Η λάμψη βρίσκεται μέσα μας, απαθανατίζεται μέσα από τη κόρη των ματιών μας. Είναι εκείνη η ενέργεια που μας ωθεί να εξωτερικεύσουμε το είναι μας, τη δύναμή μας, τον εαυτό μας… Μην αφήσεις αυτή τη λάμψη να χαθεί για το φαίνεσθαι ενός γνωστού-άγνωστου.
Εν έτη 2020, βρίσκουμε τους εαυτούς μας σε περίεργες καταστάσεις και περίεργους ρυθμούς, αναμενόμενο με τόσα που συμβαίνουν γύρω σε εμάς και σε όλον τον πλανήτη. Τα μέσα δικτύωσης έχουν καταβάλει τον τρόπο ζωής μας, δικαιολογημένα μιας και χαρακτηριζόμαστε ως η γενιά της εικόνας, αλλά το θέμα φυσικά τίθεται στις προεκτάσεις που έχουν στη ζωή μας.
Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στο body shaming, πηγή του οποίου αποτελεί το πολυλατρεμένο μέσο δικτύωσης. Δεν φταίει αυτό φυσικά από μόνο του, αλλά εμείς που μάθαμε να κρίνουμε χωρίς να θέλουμε να κριθούμε πίσω. Έχουμε γίνει δέσμιοι της εμφάνισης του διπλανού μας και όχι του εαυτού μας. Ασκούμε κριτική για τη σωματική διάπλαση ενός ανθρώπου πιστεύοντας ότι η κρίση μας είναι πάντα σωστή και λογική. Αξιοπερίεργο πως ακόμα και σήμερα κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται παγιδευμένοι στον κόσμο των προκαταλήψεων και στερεοτύπων.
Το body shaming δυστυχώς κυριαρχεί ηγετικά στην όμορφη ψηφιακή μας καθημερινότητα και ως συνέχεια και στον πραγματικό κόσμο. Γιατί όμως κάποιοι θέλουν να απαξιώνουν τους άλλους με κριτήρια άσχετα με τη πραγματική τους αξία;
Είναι αστείο το γεγονός ότι σε μια εποχή όπου η υπεράσπιση της διαφορετικότητας αποτελεί κεντρικό σημείο απασχόλησης, να κυριαρχούν προσβλητικοί χαρακτηρισμοί για το σώμα κάποιου. Πως κρίνεται κάποιος για την εμφάνισή του από τη στιγμή που δεν τον γνωρίζουμε; Δεν είμαστε ειλικρινείς, αλλά αγενείς.
Κανείς από εμάς δεν είναι τέλειος και σε κανέναν δεν αρέσει η αρνητική κριτική, αλλά πολλοί κρίνουμε γιατί μας δίνει μια αίσθηση ανωτερότητας και ικανοποιεί το εγώ μας ένα σχόλιο του τύπου “είμαι καλύτερη από αυτή γιατί αυτή είναι έτσι…”
Συνηθίζουμε να κρίνουμε γιατί δεν αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας, μεταφέρουμε τις ανασφάλειες μας σε άλλους για να εκμηδενίσουμε τα δικά μας προβλήματα.
Ο καθένας εξυπακούεται ότι έχει τη δική του αισθητική, τις δικές του προτιμήσεις και κανένας δεν μπορεί να επέμβει και να τον κρίνει για αυτές. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι οι προτιμήσεις του καθενός είναι ο κανόνας και πρέπει να τις επιβάλλει ή να επικρίνει όλους όσοι δε συμβαδίζουν με αυτές. Η ελεύθερη βούληση λειτουργεί αμφίδρομα, όπως και ο σεβασμός.
Ας απελευθερωθούμε, λοιπόν, από τα δεσμά της κριτικής! Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα μας κρίνουν, που θα προσπαθήσουν να μας κάνουν να αισθανθούμε άσχημα κι όχι μόνο για το σώμα μας. Το δικό μας καθήκον είναι να μην αφήσουμε τα κακοπροαίρετα σχόλια να μας επηρεάσουν και να μας καθορίσουν.
Αν θες και μπορείς να αλλάξεις κάτι στην εικόνα σου, καν’το για σένα και μην υποκύπτεις στις πιέσεις κανενός. Αγαπητέ αναγνώστη, μην ακολουθήσεις το δρόμο του όποιου body shaming. Οι λόγοι, νομίζω, είναι προφανείς.
Ο κάθε άνθρωπος κρύβει μια διαφορετική δυναμική, έναν σπάνιο θησαυρό. Την ίδια στιγμή που πρέπει όλοι μας να μάθουμε να αναζητάμε αυτόν τον θησαυρό στους ανθρώπους που γνωρίζουμε, πρέπει να μάθουμε και να αναδεικνύουμε σωστά τον δικό μας, έτσι ώστε να μπορούν να τον δουν και οι γύρω μας. Και αν δεν μπορούν, προχωράμε απλά ακάθεκτοι.