Ο Βαγγέλης Παναγόπουλος είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που λες “Είναι γεννημένος για το τραγούδι” δίχως να ακούγεσαι σε καμία περίπτωση υπερβολικός. Το ιδιαίτερο ηχόχρωμα της φωνής του και ο τρόπος που “αφήνεται” στις νότες κάθε φορά που ερμηνεύει ένα κομμάτι είναι κάτι το μοναδικό. Ευτυχώς για μας τον κέρδισε η μουσική και όχι η Γεωπονική, την οποία και εγκατέλειψε για να αφοσιωθεί στην τέχνη του!

48 ΩΡΕΣ

Αναμφισβήτητα η επιλογή του ονόματος ενός συγκροτήματος δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση, πόσο μάλλον όταν σου λένε “the clock is ticking my friend” κι ο χρόνος σου γνέφει αυτάρεσκα, αφού πιστεύει πως θα σε αγχώσει και δεν θα τα καταφέρεις.

Το γκρουπ του Βαγγέλη κλήθηκε λοιπόν το 2003 να δημιουργήσει και να παίξει ένα live πρόγραμμα μέσα σε μόνο δυο μέρες, στην ουσία δηλαδή μέσα σε 48 ώρες! Αυτή η προθεσμία-πρόκληση αποτέλεσε και την έμπνευση για το όνομα, το οποίο προσωπικά θεωρώ από τα πιο έξυπνα στον μουσικό χώρο.

Με πλούσιο ρεπερτόριο και με ιδιαίτερη μαεστρία σε διασκευές από Michael Jackson μέχρι Madonna, οι 48 ώρες τολμούν το επόμενο καθοριστικό βήμα, το X-Factor 2. H πορεία τους από εκεί και πέρα ανοδική με δυναμική παρουσία σε δισκογραφία και τον Βαγγέλη Παναγόπουλο όπως πάντα να μας κάνει να “χανόμαστε” στα μουσικά του μονοπάτια. Αγαπημένη μου δε στιγμή το τραγούδι “Μια καινούργια αρχή”, τρυφερό και μελωδικό.

Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ…ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Ήταν από τα πρώτα ονόματα που θεωρούσα ότι έπρεπε να συμμετάσχουν στο δημοφιλές Your Face Sounds Familiar και με το χέρι στην καρδιά ένας από τους λόγους που το παρακολουθούσα ανελλιπώς. Ξεσήκωσε το κοινό ερμηνεύοντας το θρυλικό “Staying Alive” των Bee Gees (Έλα τώρα ακόμη και οι κουλτουριάρηδες λικνίζονται ακούγοντάς το!) και μας άφησε άφωνους ως Willy William.

O Βαγγέλης Παναγόπουλος απέδειξε μέσα από ένα τηλεοπτικό σόου για μια ακόμη φορά πόσο καλλιτέχνης, με την πραγματική έννοια της λέξης, είναι. Ο μεγάλος νικητής του ημιτελικού του YFSF άφησε σε όλους τις καλύτερες εντυπώσεις.

VANGELIS I WISH YOU….

Είναι η πρώτη φορά που μέσα από αυτή την στήλη αισθάνθηκα την ανάγκη να ευχηθώ κάτι άμεσα σε άνθρωπο που μας έκανε την τιμή να απαντήσει. Στον τρυφερό μπαμπά Βαγγέλη, στον καλλιτέχνη που έχει προδιαγραφές για καριέρα στο εξωτερικό και κυρίως στον αυθεντικό Βαγγέλη εύχομαι να είναι πάντα ευτυχισμένος και να μας παρασέρνει σε άπειρα μουσικά ταξίδια…

Επίσης να τον ευχαριστήσουμε πολύ που βρήκε λίγο χρόνο να απαντήσει στο δικό του 10 στα 10!

10 ΣΤΑ 10 ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟ

1.Αν η μέρα αντί για 24 είχε 48 ώρες πώς θα εκμεταλλευόταν ο Βαγγέλης αυτό το “χρονικό πλεόνασμα”;

Θα περνούσα περισσότερη ώρα με την οικογένειά μου.

2.Βρίσκεστε σε ένα πλοίο και ταξιδεύετε μαζί με μια ιστορική προσωπικότητα άλλης εποχής. Τι θα ρωτούσατε και γιατί;

Με φαντάζομαι το 1912 στη γέφυρα του Τιτανικού και θα ρωτούσα τον καπετάνιο: “Τι είναι αυτό εκεί το άσπρο στον ορίζοντα δεξία;”

3.Ανοίγετε μια σημαντική συναυλία και διαπιστώνετε ότι το κοινό είναι πιο ψυχρό κι από παγόβουνο του Βόρειου Πόλου. Πώς αντιδράτε;

Το παίρνω προσωπικά και δίνω το 200% της ερμηνείας μου. Αν και αυτό δεν είναι αρκετό θα έχω ύσηχη τουλάχιστον τη συνείδησή μου ότι έκανα ό,τι μπορούσα.

4.Ποιός είναι ο αργοπορημένος του συγκροτήματος και ποιός πάντα “Εγγλέζος” στην ώρα του;

Όοοοχι δεν την πατάω! Αν απαντήσω θα έχω θέμα μετά… Έχω αργήσει κι εγώ αρκετές φορές πάντως. Μια αλήθεια είναι ότι σαν 48 Ώρες είμαστε πολύ “σπασίκλες” και είμαστε πάντα στην ώρα μας. Συνήθως εμείς περιμένουμε κάποιον άλλο.

5.Έχετε να φάτε πάνω από μήνα όταν μια καλή νεράιδα αποφασίζει να σας βοηθήσει. Ντελιβεράδες απ’όλα τα μέρη του πλανήτη τοποθετούν την πραμάτειά τους πάνω σε στρωμένο με μεταξωτό τραπεζομάντηλο τραπέζι. (Α όλα κι όλα μια μικρή χλιδή την θέλουμε!) Έχετε απλώσει τα χέρια σαν αετός που είναι έτοιμος να πετάξει, όταν ακούγεται μια φωνή: “Don’t touch anything Vaggelis boy, αλλιώς χάνεις το Grammy που σου ετοιμάζουμε!” Πώς αντιδράτε; (Σημείωση:Φαγητό θα κάνετε πολύ καιρό να δείτε ξανά!)

Δε θα την παλέψω… Θα ΦΑΩ! Με Grammy δε χόρτασε κανείς.

6.Πόσες φορές την ημέρα ο Βαγγέλης “τσακώνεται” με τις νότες;

Πιο συχνά απ’ όσο θα ήθελα ή απ’ όσο θέλω να παραδεχτώ…

7.Ποιό είναι το πιο ρομαντικό πράγμα που έχετε κάνει ποτέ για κοπέλα; (Σε σημείο που θα μπορούσατε να δώσετε μαθήματα στον Ρωμαίο της Ιουλιέτας!)

Να της γράψω τραγούδι. Οκ κλισέ, αλλά κι εγώ ένας απλός καθημερινός σούπερσταρ είμαι…

8.Βρίσκεστε σε γνωστό χώρο όταν ένα τσούρμο θαυμαστριών έρχεται κατά πάνω σας για αυτόγραφα. Ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι σας έχουν μπερδέψει με συνάδελφό σας. Τι κάνετε;

Τρολάρω μέχρι παρεξηγήσεως. Παριστάνω ακόμα τον άλλο λέγοντας ό,τι μου κατέβει στο κεφάλι.

9.Κανείς μέχρι στιγμής δεν μας έχει δώσει μια τεκμηριωμένη απάντηση στο “Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα”. Στηριζόμαστε λοιπόν σε σας,τι λέτε;

Εξαρτάται από το τι έχεις στο πιάτο: αν έχεις αυγό, το έκανε η κότα. Αν έχεις κότα το αντίστροφο. Μπορείτε να δώσετε το τηλέφωνό μου στα βραβεία Guiness, ευχαριστώ.

10.Ποιά από τις δέκα ερωτήσεις σας δυσκόλεψε περισσότερο και γιατί; (Οι απαντήσεις καμία και όλες απορρίπτονται!)

Φυσικά η τελευταία! Έφαγα μη σας πω και 3 λεπτά για να απαντήσω…

Κοινοποιήστε
Χριστίνα Καρρά
Καθηγήτρια Γερμανικών, κειμενογράφος και συγγραφέας με τρία βιβλία στο ενεργητικό της: " Η κόρη του Ναζί", "Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος " και το πιο πρόσφατο "Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι" από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Έχει έναν γιο και θεωρεί ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα που συνήθως προσπερνάμε. Αγαπημένη της ρήση: "Για να ανέβεις στην κορυφή, επιβάλλεται να ξεκινήσεις από την βάση."