Κάθε φορά που έχω μπροστά μου κάτι που έχει γράψει η Χρύσα Παναγοπούλου αφήνω στην κυριολεξία οτιδήποτε κι αν κάνω για να το διαβάσω. Η γραφή της έχει ένα ιδιαίτερο “χρώμα”, αυτό που συναντά κανείς στους πραγματικούς λογοτέχνες.

Η Χρύσα Παναγοπούλου γεννήθηκε στον Πειραιά. Η Λογοτεχνία του Φανταστικού την κέρδισε αμέσως και μάλιστα σε νεαρή ηλικία, ενώ στην συνέχεια δεν την άφησε ασυγκίνητη και η ποίηση. Έχει σπουδάσει λογιστικά, ωστόσο ουδέποτε δεν εξάσκησε αυτό το επάγγελμα.

Συμμετείχε στην Ανθολογίες ποίησης Φθινόπωρο/Χειμώνας 2016 των εκδόσεων Όστρια, ενώ είχε φιλική συμμετοχή στο διήγημα “Πλοίο των Ψυχών” μαζί με τον Δημήτρη Βαγενά, από την ανθολογία “Η πιο σκούρα απόχρωση του σκοταδιού”. Τον τελευταίο χρόνο μοιράζεται σκέψεις, ποιήματα και διηγήματα στο διαδίκτυο χρησιμοποιώντας την συγγραφή ως θεραπευτικό μέσο διεξόδου από την καθημερινότητα.

Εγώ προσωπικά την θεωρώ μια από τις καλύτερες πένες και της εύχομαι μια πολύ ανοδική συγγραφική πορεία.

Το ματωμένο μυστικό των μονών παπουτσιών (μαζί με τον Δημήτρη Βαγενά)

52195368. sx318 sy475 «Οι νεκροί δεν περιμένουν, ξύπνα!» ο χώρος μύριζε μούχλα και έσταζε από υγρασία το ταβάνι και οι τοίχοι. Του ήταν αδύνατο να ανοίξει τα ραμμένα, με χοντρή κλωστή πλεξίματος, μάτια. Ήταν ναρκωμένος αλλά συνερχόταν σιγά σιγά. Η φωνή που του μίλησε ακούστηκε απαλή σαν ψίθυρος. Δεν καταλάβαινε αν ανήκε σε άντρα, ή σε γυναίκα. Άρχισε να σέρνεται σπασμωδικά στο πάτωμα σαν ερπετό. Τα χέρια του ήταν δεμένα πισθάγκωνα.

«Βοήθεια» φώναξε με όλη του τη δύναμη. «Δε σε ακούει κανείς, ευτυχισμένο Χαλλογουίν». Ύστερα σιωπή. Άκουσε τη βαριά πόρτα απέναντι του να κλειδώνει και έμεινε μόνος στο σκοτάδι.

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με στοιχεία θρίλερ, καλογραμμένο και μια πολύ καλή πρόταση για την βιβλιοθήκη σας.

Η ταλαντούχα Χρύσα Παναγοπούλου απάντησε στο δικό της 10 στα10 και την ευχαριστούμε ολόψυχα.

____________________________________________

10 ΣΤΑ 10 ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΥΣΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ

1. Βρίσκεστε στο ίδιο πλοίο με μια ιστορική προσωπικότητα άλλης εποχής. Ποιά θα θέλατε να είναι αυτή και τι θα την ρωτούσατε;

Νιώθω αναποφάσιστη. Υπάρχουν τόσοι που θα ήθελα να συνταξιδέψω. Θα ήθελα να συναντήσω το Λόρδο Βύρωνα και να τον ρωτήσω γιατί έμεινε τελικά στην Ελλάδα; Δεν θα ήταν πιο εύκολο να βοηθήσει από μακριά;

2. Έχετε να φάτε πάνω από μια εβδομάδα όταν μπροστά στα έκπληκτα μάτια σας στρώνεται το πιο πλούσιο τραπέζι του κόσμου. Είστε έτοιμη να αρπάξετε το πιρούνι όταν από κάπου ακούγεται μια φωνή: “Χρύσα, τι πας να κάνεις; Έτσι και φας το παραμικρό χάνεις το Νόμπελ Λογοτεχνίας!” Πώς αντιδράτε;

Κοίτα, αν δεν αργήσει πολύ το Νόμπελ, το προτιμώ. Ας μη φάω. Δεν φαντάζεσαι πόσο μπορεί να αντέξει ένας πεισματάρης Ταύρος!

3. Η έμπνευση έχει γυρίσει ποτέ την πλάτη στην Χρύσα;

Μάλλον εγώ της έχω γυρίσει την πλάτη κάθε φορά που δεν κρατάω σημειώσεις για μια ιδέα που μου έρχεται στο μυαλό.

4. Ποιά τρία αντικείμενα δεν θα παίρνατε μαζί σας σε ένα ερημικό νησί;

Κινητό, Λογαριασμούς, Χρήματα. Ολική απεξάρτηση χα χα χα

5. Υπάρχει κάποιο είδος λογοτεχνίας που δεν θα αγγίζατε ποτέ;

Γενικά αποφεύγω δακρύβρεχτες ιστορίες και βιογραφίες, καθώς και πολιτική, αλλά ξέρεις κάτι; Ποτέ μη λες ποτέ.

6. Ας αντιστρέψουμε τους όρους: Όλοι είναι για μια μέρα αόρατοι εκτός από σας. Ποιό είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνατε;

Αν το ήξερα ότι όλοι είναι αόρατοι, δεν θα άλλαζε τίποτα στην καθημερινότητά μου. Θα περνούσα μια τυπική ημέρα, όπως πάντα. Αν δεν το ήξερα, μάλλον ρεζίλι θα γινόμουν, γιατί θα έκανα ό,τι βλακεία μου περνούσε από το μυαλό. Θα στρίγγλιζα, θα χόρευα, θα τραγουδούσα, θα έσπαγα πράγματα για εκτόνωση μέχρι και σε παγωμένα νερά θα κολυμπούσα ακόμα κι αν ήταν χειμώνας.

7. Πώς αντιμετωπίζετε τις “σκούρες αποχρώσεις” της ζωής σας;

Αν κρατηθώ και δεν βάλω τις φωνές, φυσικά με χιούμορ. Αυτό που προσπαθώ πάντα είναι να αφήνω τις κακές στιγμές πίσω. Δεν λέω ότι τα καταφέρνω πάντα, αλλά όπως και να το κάνουμε το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν. Κοιτάμε πάντα μπροστά και με αισιοδοξία ώσπου να μην υπάρχουν πια «σκούρες αποχρώσεις».

8. Ο κακός ο λύκος είναι έξαλλος! Θεωρώντας ότι έφτασε πλέον το πλήρωμα του χρόνου για να αποτινάξει από πάνω του την “ρετσινιά” του δολοπλόκου κι επικίνδυνου των παραμυθιών, ζητά αποκλειστικά από σας την υπεράσπισή του. Πώς θα ξεκινούσατε λοιπόν την απολογία του;

Ο Σωκράτης συνήθιζε να λέει ότι κανείς δεν γεννήθηκε κακός με τη θέλησή του. Αν συνδυάσω και τη ρήση του λαού «Τα φαινόμενα απατούν» από εκεί θα ξεκινούσα την υπεράσπισή του.

9. Αν έπρεπε να είστε ήρωας της φανταστικής λογοτεχνίας ποιός και πώς θα ήσασταν;

Αν μπορούσα να διαλέξω θα ήθελα να ζω μέσα στο Έραγκον και φυσικά θα ήμουν ξωτικό. Λατρεύω τα ξωτικά. Είναι όμορφα, θαρραλέα και ζουν χιλιάδες χρόνια.

10. Ποιά από τις δέκα ερωτήσεις σας δυσκόλεψε περισσότερο; (Οι απαντήσεις όλες και καμία δεν γίνονται αποδεκτές!)

Η πρώτη ερώτηση με δυσκόλεψε πάρα πολύ. Έχω μεγάλη αδυναμία στον Μέγα Αλέξανδρο, αλλά δεν θα είχα κάτι να τον ρωτήσω, ούτε θα έκανε για ρομαντική κρουαζιέρα όπως το φαντάζομαι εγώ. Θα με ενδιέφερε βέβαια να τον βοηθήσω στην εκστρατεία, με φάρμακα, όπλα, οτιδήποτε από την εποχή μου, μα έτσι θα ξέφευγα από το νόημα της ερώτησης. Μετά σκέφτηκα τον Όσκαρ Γουάιλντ, μα τι να τον ρωτήσω για τον Ντόριαν; Κατέληξα, λοιπόν στον Λόρδο Βύρωνα, γιατί πιστεύω ότι έχουμε πιο πολλά κοινά και το ταξίδι προβλέπεται συναρπαστικό.

Δείτε περισσότερα για τη συγγραφέα και τα έργα της στα προσωπικά της προφίλ:

Κοινοποιήστε
Χριστίνα Καρρά
Καθηγήτρια Γερμανικών, κειμενογράφος και συγγραφέας με τρία βιβλία στο ενεργητικό της: " Η κόρη του Ναζί", "Η φαλαινίτσα που ήθελε να γίνει γλάρος " και το πιο πρόσφατο "Γιατί το λεμονάκι δεν ήθελε να γίνει ποτέ πεπονάκι" από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Έχει έναν γιο και θεωρεί ότι η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα που συνήθως προσπερνάμε. Αγαπημένη της ρήση: "Για να ανέβεις στην κορυφή, επιβάλλεται να ξεκινήσεις από την βάση."